تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 10,006 |
تعداد مقالات | 83,645 |
تعداد مشاهده مقاله | 78,612,513 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 55,766,885 |
بررسی اثر باکتریهای حل کننده فسفات به عنوان پروبیوتیک جدید روی برخی پارامترهای بیوشیمیایی سرم، خصوصیات لاشه و عملکرد جوجههای گوشتی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
آسیبشناسی درمانگاهی دامپزشکی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مقاله 6، دوره 3، 1 (9) بهار، خرداد 1388، صفحه 399-410 اصل مقاله (207.71 K) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نویسندگان | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مهدی قادری جویباری* 1؛ محمد علی ملبوبی2؛ مهرداد ایرانی3؛ وحید رضایی پور3؛ مهدی محمد زاده نقارچی1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم دامی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2گروه بیوتکنولوژی، مرکز ملی تحقیقات مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی کشور، تهران، تهران، ایران | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3گروه علوم دامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، قائمشهر، ایران | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
چکیده | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
در این مطالعه اثر دو باکتری سودوموناس پوتیدا و پانتوا اگلومرانس از خانواده باکتریهای حل کننده فسفات به عنوان پروبیوتیک برسطح سرمی فسفر، آلکالین فسفاتاز، برخی خصوصیات لاشه و عملکرد جوجههای گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. این باکتریها که به روش غربالگری از خاک نواحی مختلف کشور جدا گردیدهاند، در این آزمایش بهصورت مخلوط در جیره مورد استفاده قرار گرفتند. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی و به صورت آزمایش فاکتوریل 4×2 به اجرا در آمد. فاکتورها شامل پروبیوتیک در چهار سطح (1-عدم استفاده، 2-استفاده در کل دوره، 3-استفاده در دوره های آغازین و رشد، 4- استفاده در دوره پایانی) و فسفر در دو سطح (1-قابل دسترس و2-کل) بودند. در این آزمایش 8 تیمار، 4 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار و در مجموع640 قطعه جوجه یک روزه گوشتی از سویه تجاری رأس مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج جداول مقایسه میانگینها نشان داد که باکتریهای مورد نظر موجب افزایش معنیداری در وزن زنده، سرانه خوراک مصرفی و بهبود ضریب تبدیل غذایی گردیدند (05/0>p). پروبیوتیک جدید موجب افزایش بازده لاشه و فسفر سرم گردید (05/0>p). از سویی دیگر کاهش معنیداری در چربی محوطه بطنی و آلکالین فسفاتاز سرم مشاهده شد (05/0>p). همچنین وزن رانها وسینه تحت تأثیر قرار نگرفت (05/0>p). نتایج این آزمایش نشان داد که باکتریهای بکار رفته در این آزمایش موجب بهبود عملکرد و افزایش زیست فراهمی فسفر میشوند. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
کلیدواژهها | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
پروبیوتیک؛ باکتریهای حل کننده فسفات؛ آلکالین فسفاتاز؛ جوجه گوشتی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
اصل مقاله | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مقدمه
باکتریهای حل کننده فسفات دستهای از باکتریها هستند که به دلیل ترشح آنزیم فسفاتاز و یک زیر گروه از این خانواده آنزیمی به نام فیتاز، قابلیت آزاد سازی فسفر نامحلول را از منابع آلی و معدنی دارند. باکتریهای حلکننده فسفات قادرند در محیطهای کشت حاوی فسفات تریکلسیم، فیتات سدیم یا سایر مواد نامحلول فسفر معدنی با منشاء طبیعی رشد نمایند. چنانچه اگر این ترکیبات به صورت سوسپـانسیون در محیـط کشت جامـد اضـافه شوند، بهراحتی میتوان باکتریهای حلکننده فسفات را از طریق مشاهدة هاله شفاف ایجاد شده در اطراف کلنی شناسایی کرد. دو باکتری که در این مطالعه به عنوان باکتریهای حل کننده فسفات بکار رفتهاند، یکی از جنس سودوموناس گونه سودوموناس پوتیدا و سویه P13 و دیگری از جنس پانتوآ، راسته انتروباکتریالیس، خانواده انتروباکتریاسه، گونه پانتوآ آگلومرانس و سویهP5 میباشد (1). پروبیوتیک را میتوان بهعنوان یک مکمل غذایی از Klein و همکاران (2003) گزارش کردند که پروبیوتیک از طریق افزایش قابلیت جذب مواد مغذی منجر به بهبود عملکرد تولیدی در طیور میشود (9). در پژوهشی دیگر Fidlerو همکاران (2003) بیان کردند که پروبیوتیک موجب افزایش وزن زنده و بهبود عملکرد تولیدی شده است (7). همچنین Abdul Salmankhan و همکاران (2000) پس از افزودن سطوح مختلف پروبیوتیک گزارش کردند که پروبیوتیک تجاری فرماتکو در سطح 25/0% منجر به بهترین وزن بدن و بازده لاشه در جوجههای گوشتی میشود (2). پودر آب پنیر و پروبیوتیک منجر به بهبود ضریب تبدیل غذایی و کاهش آلکالین فسفاتاز در جوجههای گوشتی گردیده است (4). تحقیقات نشان داده است که قابلیت هضم و جذب فسفر فیتاته (فسفر آلی) در جوجههای گوشتی 16-72 درصد متغیر است (3). با توجه به این مسئله و اینکه فسفر یک ماده مغذی گران قیمت است، نقش فیتاز در قابلیت دسترسی فسفر چشمگیر به نظر میرسد. پایین بودن قابلیت هضم فسفر فیتاته، زیست فراهمی چندین کاتیون با ارزش دیگر از قبیل کلسیم، منیزیوم، روی وآهن را کاهش میدهد. همچنین این محقق بیان داشت که پایین بودن زیست فراهمی فسفر در جیره مصرفی موجب کاهش قابلیت هضم پروتئین میگردد (12). با توجه به مطالب گفته شده ممکن است افزودن پروبیوتیکها به جیره جوجههای گوشتی موجب افزایش زیست فراهمی فسفر و بهبود عملکرد آنها گردد. لذا هدف از این تحقیق، بررسی اثرات باکتریهای حل کننده فسفات جدا شده از میکروفلور خاک، به عنوان پروبیوتیک جدید بر فسفر، آلکالین فسفاتاز سرم، برخی خصوصیات لاشه و عملکرد جوجههای گوشتی بوده است. مواد و روشکار باکتریهای بکاررفته در این آزمایش (که به روش غربالگری از خاک نواحی مختلف کشور جدا گردیده بودند) به دلیل نشاندادن فعالیت فسفاتازی (تولید آنزیم فیتاز) و تولید اسیدهای آلی در محیطهای کشت باکتریایی به عنوان پروبیوتیک در این بررسی مورد استفاده قرار گرفتند. در این آزمایش از 640 جوجه گوشتی سویه تجاری راس 308 استفاده شد. این آزمایش از سن یک روزگی تا 49 روزگی (7 هفته) در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی و بهصورت آزمایش فاکتوریل 2×4، شامل دونوع فسفر (1: جیره نویسی بر اساس فسفر قابل دسترس و 2: جیره نویسی بر اساس فسفر کل) و چهار سطح پروبیوتیک (1: عدم استفاده از پروبیوتیک، 2: استفاده از پروبیوتیک در مراحل آغازین، رشد و پایانی، 3: استفاده از پروبیوتیک در مراحل رشد و پایانی، 4: استفاده از پروبیوتیک در مرحله پایانی) دارای 4 تکرار و هر تکرار شامل 20 قطعه جوجه، به اجرا درآمد. پروبیوتیک مورد نظر که حاوی دو باکتری حل کننده فسفات بود، به روش غربالگری از خاک نواحی مختلف کشور جدا گردید و پس از مشخص شدن فعالیت فسفاتازی در این باکتریها، بهصورت مخلوط در جیره غذایی در اختیار پرندهها قرار گرفت. جیرههای آزمایشی شامل: 1- عدم استفاده از پروبیوتیک در کل دوره و جیرهنویسی بر اساس فسفر قابل دسترس 2- جیره عدم استفاده از پروبیوتیک در کل دوره و جیرهنویسی بر اساس فسفر کل 3- جیره دارای پروبیوتیک در مراحل آغازین، رشد و پایانی و جیرهنویسی بر اساس فسفر قابل دسترس 4- جیره دارای پروبیوتیک در مراحل آغازین، رشد و پایانی و جیرهنویسی بر اساس فسفر کل 5- جیره دارای پروبیوتیک در مراحل رشد و پایانی و 6- جیره دارای پروبیوتیک در مراحل رشد و پایانی و 7- جیره دارای پروبیوتیک در مرحله پایانی و جیرهنویسی بر اساس فسفر قابل دسترس 8- جیره دارای پروبیوتیک در مرحله پایانی و جیرهویسی بر اساس فسفر کل جیرهها بر اساس توصیه NRC(1994) تنظیم شدند (11). جوجهها بهصورت تصادفی در واحدهای آزمایشی (پن) قرار گرفتند بهطوریکه حداقل اختلاف میانگین را با یکدیگر داشتند. ترتیب جیرههای آزمایشی در جداول شماره 1، 2 و 3 ارائه گردیده است. غذا و آب در طول دوره آزمایش به صورت آزاد در اختیار جوجهها قرار گرفت. مصرف خوراک و افزایش وزن بدن صفات مورد اندازهگیری شامل سرانه خوراک مصرفی، افزایش وزن سرانه، ضریب تبدیل غذایی، بازده لاشه، وزن سینه و
جدول 1 -ترکیب جیرههای آغازین (21-1 روزگی)
جدول 2-ترکیب جیرههای رشد (35-21 روزگی)
جدول 3-ترکیب جیرههای پایانی (49-35 روزگی)
نتایج بر اساس جدول 4 در مورد افزایش وزن سرانه در دوره آغازین، هم پروبیوتیک و فسفر و هم اثر متقابل آنها اختلاف معنیداری را بین تیمارها ایجاد نکرده است ولی در دورههای رشد و پایانی و در کل دوره افزایش وزن سرانه تحت تأثیر پروبیوتیک قرار گرفت. لکن فسفر اثر معنیداری را نشان نداد. از سویی دیگر اثر متقابل پروبیوتیک و فسفر منجر به اختلاف معنیداری روی افزایش وزن سرانه بین تیمارها گردید (05/0>p). نتایج نشان داد (جدول5) که سرانه خوراک مصرفی دردوره آغازین تحت تأثیر پروبیوتیک و فسفر قرار نگرفت. همچنین اثر متقابل فسفر و پروبیوتیک نیز بر سرانه خوراک مصرفی در مرحله آغازین اثری نداشت.در دورههایرشد و پایانی و در کل دوره فسفر اختلاف معنیداری بین تیمارها ایجاد نکرد ولی پروبیوتیک منجر به اختلاف معنیداری بین تیمارها شد (05/0>p). اثر متقابل فسفر و پروبیوتیک نیز معنیدار بود. مقایسه میانگینها نشان داد که در کل دوره بیشترین خوراک مصرفی مربوط به تیماری بود که فقط در دوره پایانی پروبیوتیک مصرف کرده بود و کمترین خوراک را تیماری مصرف کرد که بدون پروبیوتیک تغذیه شده بود. همانطور که در جدول 6 آمده است، در هر سه دوره آغازین، رشد، پایانی و در کل دوره، پروبیوتیک اثر معنیداری را بر ضریب تبدیل غذایی داشت (05/0>p)، ولی اثر فسفر تنها در دوره رشد معنیدار بود. اثر متقابل فسفر و پروبیوتیک در تمام دورهها معنیدار بود (05/0>p). مقایسه میانگینها به روش دانکن نشان داد که بهترین (کمترین) ضریب تبدیل غذایی در کل دوره مربوط به تیماری بود که در کل دوره پروبیوتیک مصرف کرده بود. ضعیفترین (بالاترین) ضریب تبدیل غذایی در کل دوره مربوط به تیماری بود که جیره بدون پروبیوتیک مصرف کرده بود. بر اساس جدول 6 ، هم افزودن پروبیوتیک و هم نوع افزودن پروبیوتیک در دورههای مختلف پرورش و جیرهنویسی بر اساس فسفر قابل دسترس و کل اثر معنیداری بر درصد رانها و سینه ایجاد نکرد. همچنین اثر متقابل فسفر و پروبیوتیک نیز معنیدار نبود (05/0>p). افزودن پروبیوتیک منجر به کاهش معنیداری در چربی محوطه بطنی گردید ولی اثر فسفر معنیدار نبود. از سوی دیگر اثر متقابل فسفر و پروبیوتیک بر چربی محوطه بطنی معنیدار بود (05/0>p). نتایج نشان داد که پروبیوتیک منجر به افزایش معنیدار فسفر خون گردیده است ولی اثر فسفر جیره بر فسفر خون معنیدار نبود. اثر متقابل پروبیوتیک و فسفر نیز بین تیمارها معنیدار بود (05/0>p). هم اثر پروبیوتیک و فسفر و هم اثر متقابل آنها بر آلکالین فسفاتاز خون معنیدار بود (05/0>p).
جدول 4- مقایسه میانگینهای افزایش وزن سرانه آغازین، رشد، پایانی و کل دوره آزمایش
حروف غیر مشابه در هرستون بیانگر وجود اختلاف معنیدار آماری در سطح احتمال 5 درصد میباشد.
جدول 5- مقایسه میانگینهای سرانه خوراک مصرفی آغازین، رشد، پایانی و کل دوره آزمایش
حروف غیر مشابه در هرستون بیانگر وجود اختلاف معنیدار آماری در سطح احتمال 5 درصد میباشد.
جدول 6- مقایسه میانگینهای ضریب تبدیل غذایی دورههای آغازین، رشد، پایانی و کل دوره آزمایش حروف غیر مشابه در هرستون بیانگر وجود اختلاف معنیدار آماری در سطح احتمال 5 درصد میباشد.
جدول 7 - مقایسه میانگینهای بازده لاشه، وزن رانها، سینه و چربی محوطه بطنی
حروف غیر مشابه در هرستون بیانگر وجود اختلاف معنیدار در سطح احتمال 5 درصد میباشد.
بحث و نتیجهگیری
چنین به نظر میرسد که افزودن پروبیوتیک از ابتدای پرورش، فرصت جایگزینی باکتریهای پروبیوتیکی را در فلور میکروبی روده جوجه تازه به دنیا آمده، ایجاد میکند و در نتیجه منجر به بهترین عملکرد در مقایسه با جایگزینی میکروارگانیسم در زمانهای دیگر پرورش می شود (2، 8 و 14). نتایج مربوط به خوراک مصرفی با نتایج Balachandar و همکاران (2005) مطابقت داشت ولی با نتایج Kannan و همکاران (2007) همخوانی نداشت (4 و 8). پروبیوتیک ممکن است از طریق افزایش قابلیت هضم مواد مغذی و افزایش زیست فراهمی مواد مغذی منجر به بهبود ضریب تبدیل غذایی گردد. همچنین احتمال میرود پروبیوتیک با ترشح اسیدهای آلی و کاهش pH دستگاه گوارش شرایط بهتری برای جذب مواد مغذی مهیا کرده و از این طریق بهبود ضریب تبدیل غذایی را ایجاد کند. این نتایج با نتایج Vicente و همکاران (2007) مطابقت داشت ولی با یافتههای Strompfovaو همکاران (2005) مطابقت نداشت (14 و 16). نکتهای که حائز اهمیت است، این که بهترین اثر بخشی پروبیوتیک زمانی مشاهده از نتایج چنین میتوان استنباط کرد که باکتریهای بهکار رفته در این آزمایش (سودوموناس پوتیدا و پانتوا اگلومرانس)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مراجع | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,383 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 489 |