اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات418
تعداد شماره‌ها9,985
تعداد مقالات83,469
تعداد مشاهده مقاله76,600,885
تعداد دریافت فایل اصل مقاله53,712,153
رضاپور, علی, مجیدی, جعفر, تهموزی, مرتضی. (1387). تأثیر بتاهیدروکسی‌بوتیرات و استرادیول بر‌ فرآیند فاگوسیتوز نوتروفیل‌های ‌‌گوسفند (in vitro). نشریه علمی پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی, 2(3 (7) پاییز), 209-215.
علی رضاپور; جعفر مجیدی; مرتضی تهموزی. "تأثیر بتاهیدروکسی‌بوتیرات و استرادیول بر‌ فرآیند فاگوسیتوز نوتروفیل‌های ‌‌گوسفند (in vitro)". نشریه علمی پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی, 2, 3 (7) پاییز, 1387, 209-215.
رضاپور, علی, مجیدی, جعفر, تهموزی, مرتضی. (1387). 'تأثیر بتاهیدروکسی‌بوتیرات و استرادیول بر‌ فرآیند فاگوسیتوز نوتروفیل‌های ‌‌گوسفند (in vitro)', نشریه علمی پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی, 2(3 (7) پاییز), pp. 209-215.
رضاپور, علی, مجیدی, جعفر, تهموزی, مرتضی. تأثیر بتاهیدروکسی‌بوتیرات و استرادیول بر‌ فرآیند فاگوسیتوز نوتروفیل‌های ‌‌گوسفند (in vitro). نشریه علمی پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی, 1387; 2(3 (7) پاییز): 209-215.

تأثیر بتاهیدروکسی‌بوتیرات و استرادیول بر‌ فرآیند فاگوسیتوز نوتروفیل‌های ‌‌گوسفند (in vitro)

آسیب‌شناسی درمانگاهی دامپزشکی
مقاله 5، دوره 2، 3 (7) پاییز، آذر 1387، صفحه 209-215    اصل مقاله (970.63 K)
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی
نویسندگان
علی رضاپور* 1؛ جعفر مجیدی2؛ مرتضی تهموزی1
1گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
2مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
چکیده
     هدف از این مطالعه بررسی اثر مستقل غلظت­های مختلف بتاهیدروکسی­بوتیرات (mmol/ml 4/2 و 8/4) و استرادیول (pg/ml 20 و 400) بر فعالیت (فاگوسیتوز و آزمایش احیای نیتروبلوتترازولیوم (NBT) یا انفجار تنفسی) نوتروفیل­های جداشده گوسفند به‌صورت in vitroبود. بدین‌منظور، ابتدا نوتروفیل­های نمونه خون گوسفند جدا و سپس با هر یک از تیمارهای فوق به‌مدت یک ساعت در دمای آزمایشگاه انکوبه گردید. آزمایش دارای 7 تیمار و 5 تکرار بود و از آزمون چند دامنه­ای دانکن برای تجزیه آماری داده­ها استفاه شد. هر دو آزمایش فاگوسیتوز و NBT در مورد هر تیمار اجرا شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بتاهیدروکسی­بوتیرات در هر دو غلظت mmol/ml 4/2 و 8/4 و استرادیول در دو غلظت pg/ml 20 و 400 موجب کاهش معنی­دار درصد فاگوسیتوز و درصد احیای نیتروبلوتترازولیوم نوتروفیل گوسفند می‌گردد (01/0p<) که این امر می­تواند توجیه­گر تضعیف سیستم ایمنی در حوالی زایمان گوسفند باشد.
کلیدواژه‌ها
آزمایش احیای نیتروبلو تترازولیوم؛ استرادیول؛ بتاهیدروکسی‌بوتیرات؛ فاگوسیتوز
اصل مقاله

مقدمه

 

       نوتروفیل از مهم‌ترین اجزای سیستم ایمنی میزبان است چرا که خط مقدم دفاع سلولی علیه ارگانیسم­های مهاجم بدن را تشکیل می­دهد (7 و 21). مهم‌ترین وظیفه نوتروفیل بلع و کشتن باکتری‌ها است ولی این سلول قدرت تهاجم و تخریب کپک­، مخمر، جلبک­، انگل و ویروس­ها را نیز دارد (7)، بنابراین می­توان انتظار بالایی از نوتروفیل در پیشگیری از وقوع بیماری‌های عفونی داشت. در برخی حالات پارافیزیولوژیک نظیر حوالی­ زایمان، افزایش برخی پارامترهای سرمی نظیر بتاهیدروکسی بوتیرات به مقادیر بیش از معمول، می‌تواند بر فعالیت این سلول اثر مثبت یا منفی گذاشته، زمینه بروز عفونت‌های بالینی را فراهم کند.

       هنگامی که مقدار گلوکز و کلاً انرژی مورد نیاز نشخوارکننده تأمین نشود (به‌ویژه در گاوهای شیری پرتولید و گوسفندان دوقلو آبستن)، اجسام کتونی افزایش می­یابند و منجر به عارضه­ای به‌نام کتوز (در گاو) و یا مسمومیت آبستنی (در گوسفند) می­شوند (10). مهم‌ترین مشخصه مسمومیت آبستنی در گوسفند، افزایش اجسام کتونی در خون، ادرار و شیر است (9 و 11). مطالعات Sartorelli و همکاران (1999) نشان داد که بتاهیدروکسی بوتیرات در غلظت mmol/ml 4/2 و 8/4 موجب کاهش برخی از عملکردهای نوتروفیل از جمله درصد فاگوسیتوز اجسام استافیلوکوکوس ارئوس و میزان کموتاکسی نوتروفیل­های گوسفند می­شود (18). از سوی دیگر، در گاوهایی که در تعادل منفی انرژی به‌ سر می­برند، سیستم دفاعی پستان دچار اختلال است. ظاهراً هیپرکتونمی عامل اصلی بروز این اختلال است چراکه اولاً، قدرت فاگوسیتوز سلول‌های با هسته چندشکلی یا پلی­مورف (PMNs) و ماکروفاژها در تعادل منفی انرژی، کاهش می­یابد، ثانیاً از قدرت باکتری­کشی این سلول­ها در حضور اجسام کتونی کاسته می­شود. البته این‌که تأثیر اجسام کتونی بر قدرت فاگوسیتوز چیست، هنوز مشخص نیست (23).

       استروژن پارامتر دیگر مورد بررسی­ بود. این هورمون اشکال مختلفی دارد ولی مهم‌ترین آن عبارتست از: 17-بتا استرادیول، استرون و استریول (3). غلظت پایه­ای استروژن تام خون در اوایل و اواسط آبستنی گوسفند (تا چند روز مانده به زایمان) کمتر از pg/ml20 ولی در حوالی زایمان (حدود روز 150 آبستنی) به pg/ml400 می­رسد (2)، بنابراین ملاحظه می‌شود که غلظت استروژن تام در این هنگام بالغ بر 20 برابـر مقدار پایه آن می­باشد (نگاره 1). به‌نظر برخی محققان، عوامل هورمونی را تا حدودی می­توان توجیه­گر افزایش بروز اورام پستان در دوران حوالی زایمان گاو دانست (7). غالب مطالعات به‌عمل آمده در انسان (13) بر اثر تعدیل­گر استرادیول بر فعالیت سیستم ایمنی و به‌ویژه بر ایمنی با واسطه سلولی تأکید دارند. لکن ضروری است اثر این هورمون بر فعالیت نوتروفیل‌های­ گوسفند نیز بررسی شود تا روشن گردد که آیا به‌راستی می­توان بتااسترادیول را مسئول افت سیستم ایمنی در حوالی زایمان گوسفند دانست؟ اگرچه مطالعات بیشتری در خصوص پاسخ این سؤال در گاو انجام یافته است ولی اطلاعات موجود در مورد وضعیت مشابه در گوسفند بسیار محدود است. بنابراین در این مطالعه سعی شد به سؤال زیر پاسخ داده شود: الف: آیا هیپرکتونمی به‌تنهایی و یا همراه با بتااسترادیول می‌تواند موجب تضعیف فعالیت نوتروفیل‌های گوسفند گردد؟ برای پاسخ به این سؤال مطالعه­ای in vitro طراحی شد تا اثر خالص هر یک از این مواد بررسی شود. انتخاب غلظت­های مختلف برای بتاهیدروکسی بوتیرات بر اساس مقادیر اعلام ­شده به‌عنوان شاخص کتوز بالینی شدید و کتوز متوسط و نیز مقدار پایه­ای و مقدار پارافیزیولوژیک هورمون استرادیول در گوسفند بود.

 

 

 

 
 
 
 

 

 

 

 


                            نگاره 1-  منحنی تغییرات غلظت پرولاکتین، استروژن تام و پروژسترون در طول آبستنی گوسفند (2)


 

 

مواد و روش‌کار

       دام مورد استفاده: نمونه خون هپارینه از گوسفندان ماده چندشکم زاییده غیرآبستن اخذ شد و بلافاصله جهت انجام مراحل جداسازی نوتروفیل به آزمایشگاه انتقال یافت. در هر بار مطالعه آزمایشگاهی در تیمارهای مختلف از نوتروفیل­های تنها یک دام استفاده ­­شد تا تفاوت­های فردی گوسفندان عامل مخدوش­گر مطالعه نباشد.

جداسازی نوتروفیل:جداسازی نوتروفیل بر اساس روش‌کار توصیه شده توسط شرکت سیگما و به‌طور خلاصه به‌صورت زیر انجام گرفت: از هیستوپک 1077 (g/ml 077/1d=) که وزن مخصوص آن بین نوتروفیل و سلول‌های تک­هسته­ای است استفاده شد. نمونه خون به آرامی روی هیستوپک افزوده گردید و 15 دقیقه در ´g500 سانتریفوژ ­شد، تا لایه­های مختلف تشکیل گردد. نوتروفیل­های مورد نظر در کف لوله و همراه با گلبول‌های قرمز تجمع ­یافت. پس از لیز هیپوتونیک گلبول‌های قرمز با آب مقطر و کلرور سدیم 3X، سلول‌های جدا شده یک بار و به‌مدت 5 دقیقه در ´g 200 با بافر فسفات سالین شستشو داده شدند. تعداد و درصد زنده­مانی (Viability) نوتروفیل­ها با آزمایش تریپان بلو مشخص شد. سپس با اضافه کردن بافر فسفات سالیـن در 4/7pH=  ، تعداد نوتروفیل در هر تیمار به میزان /ml 106´2 تنظیم ­شد. برای آزمایش تریپان بلو، سلول‌ها به نسبت 1:10 با محلول تریپان بلو 4/0% رقیق گردید و سپس در دو سوی لام هموسیتومتر درصد سلول‌های زنده و تعداد تام آن‌ها تعیین و میانگین گرفته شد.

انکوباسیون: به لوله­های مختلف با مقدار مشخصی سلول،  غلظت‌های 4/2 و 8/4 میلی­مول در لیتر بتاهیدروکسی­بوتیرات و غلظت‌های 20 و 400 پیکوگرم در میلی­لیتر بتااسترادیول و هم‌چنین لوله­های شاهد بافرفسفات و حلال اتانل، به این ترتیب اضافه شد: دکستروز 5%، سرم فیزیولوژی، تیمار و تعلیق سلولی. سپس­ به‌مدت­ یک ساعت در دمای آزمایشگاه انکوبه گردید.

آزمایش فاگوسیتوز: بدین­ منظـور از تعلیق سلولی هپارینـه ­هر تیمار آزمایش­ (به‌شرح بند قبلی) و مخمـر کاندیدا آلبیکنس (Candidaalbicans) طبق روش Brousseau و همکاران (1999) و Gooi و همکاران (1990) با اندک تغییرات استفاده گردید (4 و 8). این روش اساساً برای خون تام طراحی شده است ولی در آزمایش حاضر از نوتروفیل خالص استفاده شد. روش‌کار به‌طور خلاصه بدین صورت است: ابتدا کشت 24 ساعته مخمر کاندیدا آلبیکنس در محیط آبگوشت مالتوز تهیّه و سپس به ‌مدت 10 دقیقه در ´g400 سانتریفوژ شد و مایع رویی دور ریخته شد. دوبار شستشوی مخمر با اضافه کردن سالین نرمال استریل به پلت مخمر و سپس سانتریفوژ 5 دقیقه­ای در ´g700 انجام گرفت. نهایتاً سوسپانسیون باید واجد 107´4 جسم مخمری در هر میلی­لیتر می­بود. به هر تیمار به میزان 100 میکرولیتر از تعلیق مخمر انکوبه شده با پلاسمای گوسفند (نیم ساعت) اضافه گردید و پس از نیم ساعت انکوباسیون در دمای آزمایشگاه، نمونه سانتریفوژ و از رسوب حاصله، چند گسترش شعله شمعی تهیه و به‌روش گیمسا رنگ‌آمیزی و مطالعه ­شد.

آزمایش احیای نیتروبلوتترازولیوم(NBT): براساس روش پیشنهادی موجود در منابع (5 و 8) و با اندکی تغییر به‌ صورت زیر عمل گردید: انکوباسیون لوله­های واجد تیمارهای مختلف سوسپانسیون سلولی با 100 میکرولیتر محلول NBT {بافر فسفات سالین + NBT (% 3/0 در سوکروز % 34/0) + فوربول12- میریستات 13- استات یا PMA  (ng/ml200) که هر کدام به‌مقدار یکسان مخلوط شده‌اند} و محلول شاهد (محلول NBT فاقد PMA) به ‌مدت 30 دقیقه در oC37 و سپس سانتریفوژ در ´g200 به ‌مدت 5 دقیقه و تهیه گسترش از رسوب حاصل و رنگ‌آمیزی به‌روش گیمسا و شمارش درصد نوتروفیل‌هایی که احیا‌ء NBT در آن‌ها صورت­گرفته است.

آنالیز آماری

       داده­های حاصل از آزمایش‌های فاگوسیتوز و NBT، با آزمون آماری دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. با عنایت به این‌که از اتانل برای حل کردن هورمون استفاده شده بود، برای حذف اثر حلال از آزمون تجزیه واریانس یک‌طرفه به‌روش کوواریت استفاده شد.

نتایج

       نتایج حاصله از آزمایش­های فاگوسیتوز و احیای نیتروبلوتترازولیوم (انفجار تنفسی) در جدول 1 آورده شده است. بتاهیدروکسی­بوتیرات (mmol/ml 4/2 و 8/4) و استرادیول (pg/ml 20 و 400) نسبت به گروه شاهد توانست به‌طور معنی­داری (01/0p<) متوسط مقدار فاگوسیتوز را کاهش دهد. تفاوت آماری بین دو سطح بتاهیدروکسی­بوتیرات نیز معنی­دار بود (01/0p<). در آزمون تجزیه واریانس یک‌طرفه به‌روش کوواریت نیز متوسط درصد فاگوسیتوز سطوح استرادیول نسبت به شاهد معنی­دار بود (05/0p<). بتاهیدروکسی­بوتیرات در هر دو غلظت مورد بررسی (mmol/ml 4/2 و 8/4) نسبت به گروه شاهد توانست به‌طور معنی­داری (01/0p<) متوسط مقدار آزمایش احیای نیتروبلوتترازولیوم را کاهش دهد، هم‌چنین تفاوت آماری بین این دو تیمار معنی­دار بود (01/0p<). متوسط درصد احیای نیتروبلوتترازولیوم در سطوح pg/ml 20 و 400 استرادیول نسبت به گروه شاهد در هر دو آزمون دانکن (01/0p<) و کوواریت (05/0p<) معنی­دار بود.


جدول 1-  میانگین مقدار آزمایش فاگوسیتوز و احیای نیتروبلوتترازولیوم در تیمارهای مختلف همراه با نتیجه آنالیز دانکن در سطح p<0.01 .

احیای نیتروبلوتترازولیوم

فاگوسیتوز

تعداد تکرار

تیمارها

میانگین (SD±)

میانگین (SD±)

a25/0 ±64/47

a51/0 ±60/28

5

شاهد

c11/0 ±42/37

d19/0 ±62/15

5

اتانل 001/0%

d19/0 ±46/36

b67/0 ±38/23

5

اتانل 00005/0%

b21/0 ±52/40

c31/0 ±64/17

5

بتاهیدروکسی بوتیرات mmol/ml 4/2

e29/0 ±68/34

e24/0 ±66/14

5

بتاهیدروکسی بوتیرات mmol/ml 8/4

cd05/0 ±18/37

c22/0 ±26/18

5

استرادیول pg/ml 20

d14/0 ±48/36

 

 

f41/0 ±50/12

5

استرادیول pg/ml 400
           

a,b,c, etc                                           : حروف غیرهمنام به مفهوم وجود تفاوت آماری معنی­دار در سطح 1% می­باشد.

 

جدول 2- میانگین داده­ها و نتایج آنالیز تجزیه واریانس یک‌طرفه به‌روش کوواریت در آزمایش‌های فاگوسیتوز و احیاء نیتروبلوتترازولیوم.

تیمارها

میانگین درصد فاگوسیتوز

(SD±)

میانگین درصد احیای NBT

(SD±)

شاهد

a45/2±60/28

a95/1±64/47

استرادیول pg/ml 20

b01/2±26/18

b58/2±18/37

استرادیول pg/ml 400

b25/2±50/12

b53/2±48/36

a,b: حروف غیرهمنام به مفهوم وجود تفاوت آماری معنی­دار در سطح 5% می­باشد.

 


بحث و نتیجه‌گیری

       مطالعات  انجام شده در خصوص علت تضعیف سیستم ایمنی در گوسفندان حوالی زایمان بسیار محدود است ولی بررسی‌های گاوهایی که در شرایط مشابه زایمان به‌سر می­بردند نشان می­­دهند که فعالیت سیستم ایمنی ذاتی گاو در دوران حوالی زایمان و به‌ویژه قبل از زایمان دچار تضعیف محسوسی می­شود که زمینه­ساز بروز عفونت‌های مختلف از جمله اورام پستان و اندومتـریت می­باشد (15).

       از جمله مهم‌ترین تغییرات در فاکتورهای بیوشیمیایی خون گاو و گوسفند در حوالی زایمان و به‌ویژه نشخوارکنندگانی که در تعادل منفی انرژی به‌سر می­برند، عبارتند از: الف. افزایش غلظت بتاهیدروکسی‌بوتیرات (23). ب. افزایش غلظت بتااسترادیول. ج. کاهش غلظت پروژسترون (12). د. افزایش غلظت هورمون‌های کورتیکوستروئیدی (25). در این مطالعه از فاکتورهای فوق، به بررسی موارد اول و دوم پرداخته شده است. با عنایت به اینکه فاگوسیتوز و متابولیسم انفجار تنفسی (respiratory burst) نوتروفیل برای تولید اشکال بیش‌واکنشگر اکسیژن (Reactive Oxygen Species) که تضمین کننده قدرت میکروب­کشی این سلول‌هاست، از مهم‌ترین آزمایش­های بررسی فعالیت نوتروفیل­ها می­باشد، بنابراین به ‌منظور بررسی اثر غلظت‌های مختلف بتاهیدروکسی‌بوتیرات و بتااسترادیول بر فعالیت علمکردی نوتروفیل­ها، از دو آزمایش فوق استفاده شد. انتخاب غلظت‌های بتاهیدروکسی­بوتیرات بدین دلیل بود که بیشتر منابع غلظت mmol/ml 4/2 را شاخص کتوز بالینی و غلظت mmol/ml 8/4 را شاخص کتوز شدید و بالینی در گوسفند می­دانند (19). در طول دوره آبستنی گوسفند، غلظت استروژن کمتر از pg/ml 20 و در هنگام زایمان تا pg/ml 400 است (2). بنابراین انتخاب مقادیر مورد مطالعه استرادیول نیز بر همین اساس انجام شد.

       با توجه به این‌که میانگین درصد فاگوسیتوز نوتروفیل­ها در هر دو غلظت بتاهیدروکسی­بوتیرات mmol/ml8/4 و 4/2 به‌صورت خیلی ­معنی­دار (01/0p<) کمتر از گروه شاهد بود، می­توان چنین اذعان داشت که مقادیر بالای بتاهیدروکسی‌بوتیرات موجب کاهش قدرت فاگوسیتوز نوترفیل­ها می­شود و لذا شاید بتوان پیش­بینی نمود در کتوز بالینی و یا کتوز شدید گوسفند نیز کاهش قدرت فاگوسیتوز نوتروفیل‌ها می­تواند از عوامل مستعده آن‌ها به کسب عفونت‌های بالینی باشد. نتایج این مطالعه در تطابق با یافته­های سایر محققان نیز می­باشد (18، 19 و 23). در مطالعه اثر 3-هیدروکسی­بوتیرات بر نوتروفیل گاو به‌صورت in vitro  نیز نتایج مشابهی به‌دست آمد (1). متوسط مقدار فاگوسیتوز نوتروفیل‌ها بین دو غلظت یاد شده نیز معنی­دار بود بنابراین افزایش غلظت 3-هیدروکسی­بوتیرات تأثیر شدیدی بر کاهش قدرت فاگوسیتوز نوتروفیل‌های گوسفند دارد.

       طبق یافته­های این مطالعه (in vitro) استرادیول در هر دو غلظت pg/ml 20 و 400 توانست به‌طور معنی­داری (01/0p<) موجب کاهش قدرت فاگوسیتوز نوتروفیل‌های گوسفند نسبت به گروه شاهد گردد. لکن چون از اتانل در سطوح مختلف برای حل کردن این مواد استفاده شد، این امر نیز بایستی بررسی می­گردید که آیا اثر کاهشی مشاهده شده مربوط به تیمار مورد مطالعه است یا در اثر حلال به‌کار رفته می‌باشد، بنابراین برای هر سطح هورمون یک شاهد الکل اتانل متناظر نیز در نظر گرفته شد که در آنالیز تجزیه واریانس یک­طرفه به روش کوواریت اختلاف آماری معنی­دار بین سطوح استرادیول با گروه شاهد ملاحظه شد (05/0p<)، بنابراین به‌نظر می­رسد که هورمون استرادیول به‌صورت in vitro موجب کاهش قدرت فاگوسیتوز نوتروفیل‌های گوسفند می­گردند.

       البته در مطالعه­ای که توسط Roth و همکاران (16 و 17) به‌صورت in vivo برای درک اثر بتااسترادیول بر گاوهای اخته­شده انجام گرفت، تزریق چند روزه بتااسترادیول به گاوهای اخته شده، تأثیری بر متوسط درصد فاگوسیتوز نوتروفیل­ها نداشت. در همین مطالعه اثر معنی­داری بر مهاجرت تصادفی نوتروفیل­ها ملاحظه گردید.

       این در حالی است که در برخی مطالعات انسانی (13) بر اثر تعدیل­گر استرادیول بر فعالیت سیستم ایمنی و به‌ویژه بر ایمنی با واسطه سلولی تأکید شده است. مطالعاتی که در موش انجام گرفته است نیز، حاکی از اثر تضعیف­گر سیستم ایمنی توسط بتااسترادیول به‌هنگام وجود بیماری‌های خودایمن است (13). مطالعات Van Merris و همکاران (24) نشان داد که به‌صورت in vitro حتی غلظت کمی از بتااسترادیول موجب مهار تکثیر سلول‌های پیش­تاز تولیدکننده گرانولوسیت‌های گاو می­شود.

       نتایج به‌دست آمده در آزمایش NBT حاکی از آن است که بتاهیدروکسی­بوتیرات در هر دو غلظت mmol/ml8/4 و 4/2 در مقایسه با گروه شاهد به‌صورت خیلی ­معنی­دار (01/0p<) موجب کاهش احیای NBT در نوتروفیل‌های گوسفند می­شود. که در تطابق با یافته­های Sato و همکاران (20) می­باشد. بنابراین به‌نظر می­رسد 3-هیدروکسی­بوتیرات موجب کاهش میزان انفجار تنفسی نوتروفیل‌های گوسفند در شرایط آزمایشگاهی می­شود.

       با آزمایش دانکن هورمون مورد مطالعه اثر معنی­داری بر آزمایش NBT داشت (01/0p<) ولی در آزمون تجزیه واریانس یک‌طرفه به‌روش کوواریت (نتایج این آنالیز آورده نشده است) استرادیول اثر معنی­داری در سطح 5% بر متوسط احیای نیتروبلوتترازولیوم نوتروفیل‌های گوسفند نداشت. بنابراین، آن‌چه به‌عنوان اثر معنی­دار هورمون‌ها با آزمایش دانکن اشاره شد، عملاً مربوط به حلال هورمون‌ها یعنی الکل اتانل بوده است ولی هورمون مورد مطالعه فاقد اثر معنی­دار بر آزمایش NBT می­باشد.

       تحقیقات Winters و همکاران (2003) در مطالعه­ای که به‌منظور درک اثر هورمون‌های جنسی (استرادیول و پروژسترون) بر آزمایش NBT (البته به روش فلوسایتومتری) در گاو انجام دادند، نشان داد که این هورمون­ها تأثیر معنی­داری بر فعالیت احیای نیتروبلوتترازولیوم ندارند (26) که با یافته­های مطالعه حاضر همخوانی دارد. هم‌چنین Strzemienski و همکاران (22) در مادیان‌های اواریکتومی شده ملاحظه نمودند که تزریق استرادیول و پروژسترون موجب تغییری در قدرت میکروب­کشی نوتروفیل‌ها نمی­شود ولی برخی مطالعات به‌عمل آمده در انسان حاکی از اثر مثبت هورمون‌های استرادیول و پروژسترون بر آزمایش NBT است طوری‌که این هورمون‌ها موجب افزایش قدرت تولید اشکال واکنش‌گر اکسیژن (ROS) درنوتروفیل‌های انسان می­شود و این مورد را توجیهی بر فزونی قدرت زنان در مقابله با بیماری‌های میکروبی نسبت به مردان می­دانند (14)، هم‌چنین بتااسترادیول موجب افزایش تولید نیتریک اکساید می­گردد که اثر محافظتی بر سیستم قلب و عروق زنان دارد (6).

مراجع
  1. رضاپور، ع.، صافی، ش.، مجیدی، ج. و سهرابی حقدوست، ا. (1386): تأثیر بتاهیدروکسی بوتیرات و استروژن بر فرآیند فاگوسیتوز نوتروفیل‌های گاو به‌صورت in-vitro، مجله علوم دامپزشکی ایران، سال چهار، دوره 2، صفحات: 102- 95.
  2. Arthur, G.H., Noakes, D.E., Pearson, H. and Parkinson, T.J. (1996): Veterinary Reproduction & Obstetrics. Saunders, London, pp: 73-98.
  3. Booth, N.H. and McDonald, L.E. (1988): Veterinary Pharmacology and Therapeutics. 6th ed., Iowa State University Press, USA, pp: 598-607.
  4. Brousseau, P., Payette, Y. and Tryphonas, H. (1999): Manual of Immunological Methods. Taylor & Francis CRC Press, pp: 20-45.
  5. Chanarian, I. (1989): Laboratory Hematology (an account of laboratory techniques). Churchill Livingstone, pp: 9-12 & 177-178.
  6. Durán, M.G., Gálvez, G.G., de Frutos, T., Recaséns, J.D., Casado, S. and Farré, A.P. (2000): 17 Beta-estradiol-stimulated nitric oxide productions by neutrophils: effect on platelet activation. Obstetrics and gynecology, 95: 284-290.
  7. Feldman, B.F., Zinkl, J.G. and Jain, N.C. (2000): Schalm’s Veterinary Hematology. 5th ed., Lippincott Williams & Wilkins, Chapters: 46, 52, 54 & 57.
  8. Gooi, H.G. and Chapel, H. (1990): Clinical Immunology (a practical approach). Oxford University Press, pp: 51-80.
  9. Grohn, Y., Lidberg, L.A., Bruss, M.L. and Farver, T.B. (1983): Fatty infiltration of liver in spontaneously ketotic dairy cows. J. Dairy Sci., 66: 2320–2328.
  10. Kaneko, J.J., Harvey, J.W. and Bruss, M.L. (1997): Clinical Biochemistry of Domestic Animals. 5th ed., Academic Press, San Diego, Chapter 3.
  11. Kauppinen, K. (1983): Prevalence of bovine ketosis in relation to number and stage of lactation. Acta Vet. Scand., 24: 349–361.
  12. Hafez, E.S.E. and Hafez, B. (2000): Immunology of Reproduction In: Reproduction in Farm Animals. 7th ed., Lippincott Williams & Wilkins, pp: 341-353.
  13. McMurray, R.W. (2001): Estrogen, prolactin, and autoimmunity: actions and interactions (a review). International Immunopharmacology, 1: 995-1008.
  14. Molloy, E.J., O’neill, A.J., Grantham, J.J., Sheridan-Pereira, M., Fitzpatrick, J.M., Webb, D.W. and Watson, R.W.G. (2003): Sex-specific alterations in neutrophil apoptosis: the role of estradiol and progesterone. Blood, 102 (7): 2653-2659.
  15. Monfardini, E., Paape, M.J., Wang, Y., Capuco, A.V., Husheem, M., Wood, L. and Burvenich, C. (2002): Evaluation of L-selectin expression and assessment of protein tyrosine phosphorylation in bovine polymorphonuclear neutrophil leukocytes around parturition. Veterinary Research, 33: 271-281.
  16. Roth, J.A., Kaeberle, M.L. and Hsu, W.H. (1982): Effect of estradiol and progesterone on lymphocyte and neutrophil functions in steers. Infection and Immunity, pp: 997-1002.
  17. Roth, J.A. and Nachreiner, R.F. (1983): Association of increased estradiol and progesterone blood values with altered bovine polymorphonuclear leukocyte function. American Journal of Veterinary Medicine, 44 (2): 247-253.
  18. Sartorelli, P., Paltrinieri, S. and Agnes, F. (1999): Non-specific immunity and ketone bodies. I: In vitro studies on chemotaxis and phagocytosis in ovine neutrophils. Am. J. Vet. Med., A, 46: 613–619.
  19. Sartorelli, P., Paltrinieri, S. and Comazzi, S. (2000): Non-specific immunity and ketone bodies. II: In vitro studies on adherence and superoxide anion production in ovine neutrophils. Am. J. Vet. Med., A 47: 1–8.
  20. Sato, N., Shimizu, H., Shimomura, Y., Suwa, K., Mori, M. and Kobayashi, I. (1992): Mechanism of inhibitory action of ketone bodies on the production of reactive oxygen intermediates (ROIS) by polymorphonuclear leukocytes. Life Sci., 51: 113–118.
  21. Stockham, S.L. and Scott, M.A. (2004): Fundamentals of Veterinary Clinical Pathology. Iowa State University Press, USA, pp: 50-80.
  22. Strzemienski, P.J., Dyer, R.M. and Kenny, R.M. (1987): Effect of estradiol and progesterone on anti-staphylococal activity of neutrophils from ovariectomized mares. Am. J. Vet. Res., 48: 1638-1641.
  23. Suriayasathaporn, W., Heuer, C., Noordhuizen-Stassen, E.N. and Schukken, Y.H. (2000): Hyperketonemia and the impairment of udder defense: a review. Vet. Res., 31: 397-412.
  24. Van Merris, V., Meyer, E., Duchateau, L. and Burvenich, C. (2004): Differential effects of steroids and retinoids on bovine myelopoiesis in vitro. Journal of Dairy Science, 87: 1188–1195
  25. Weber, P.S., Toelboell, T., Chang, L.C., Tirrell, J.D., Saama, P.M., Smith, G.W. and Burton, J.L. (2004): Mechanism of glucocorticoid-induced down-regulation of neutrophil L-selectin in cattle: evidence for effects at the gene-expression level and primarily on blood neutrophils. Journal of leukocyte biology, 75: 815-827.
  26. Winters,K.R.H., Meyer, E., Van Merris, V.M., Van Den Broeck, W.L.M., Duchateau, L. and Burvenich, C. (2003): Sex steroid hormones do not influence the oxidative burst activity of polymorphonuclear leukocytes from ovariectomized cows in vitro. Steroids, 68: 397–406.
 

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,442
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 401


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب