بهبود عملکرد کمی و کیفی علوفه یونجه با کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی

اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی

مقاله 6، دوره 9، 4(36) زمستان، دی 1394، صفحه 583-598   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

حمید مدنی^{* 1}؛ نورعلی ساجدی²؛ حمید قلی پور فدشک³

¹دانشیار گروه زراعت واحد اراک دانشگاه آزاد اسلامی اراک، ایران

²استادیار گروه زراعت واحد اراک دانشگاه آزاد اسلامی اراک، ایران

³کارشناس زراعت سازمان جهاد کشاورزی استان مرکزی

چکیده

این تحقیق روی یونجه همدانی در آزمایشی به­ صورت فاکتوریل در قالب بلوک­ های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 1393-1392 در اراک انجام شد. سطوح فاکتور اول شامل کود شیمیایی در چهار سطح شاهد یا عدم مصرف هر نوع کود، مصرف پتاسیم بر اساس آزمون خاک، مصرف فسفر و کاربرد کود کامل ریزمغذی و فاکتور دوم شامل کود بیولوژیک در چهار سطح شامل شاهد، کاربرد باکتری­ های حل­ کننده پتاس خاک، کاربرد باکتری­ های تثبیت کننده نیتروژن و کاربرد باکتری­ های آزاد کننده فسفر خاک بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر عملکرد علوفه خشک یونجه در چین اول به میزان 1.76 تن در هکتار در شرایط کاربرد باکتری­ های آزاد کننده فسفر و 1.57 تن در هکتار با کاربرد باکتری­ های حل کننده پتاس به ­دست آمدند. در چین دوم هر چند بین سطوح مختلف کاربرد کودهای شیمیایی و اثر متقابل آن با کودهای بیولوژیک تفاوت معنی­ داری مشاهده نشد ولی کاربرد کودهای بیولوژیک عملکرد چین دوم را تحت تاثیر قرار دادند، به­ طوری ­که کاربرد کود پتاس بیولوژیک توانست میزان عملکرد علوفه خشک یونجه را از 1.74 تن در هکتار در تیمار شاهد به 2.48 تن در هکتار افزایش دهد. همچنین، نتایج نشان داد که میزان عملکرد علوفه خشک یونجه در چین سوم از حدود 2.5 تن در هکتار در تیمار شاهد با کاربرد باکتری­ های محرک و حل کننده فسفر به 3.7 تن در هکتار، یعنی 1.2 تن بیشتر از شاهد، افزایش و ارتقای عملکرد را در هر هکتار نشان داد که حایز اهمیت فراوانی است.  

کلیدواژه‌ها

باکتری؛ پتاس؛ کود شیمیایی؛ سرعت رشد؛ علوفه؛ فسفر؛ یونجه

مراجع

Berg, W.K., S.M. Cunningham, S.M. Brouder, B.C. Joern, K.D. Johnson, J. Santini, and J.J. Volenec. 2005. Influence of phosphorus and potassium on alfalfa yield and yield components. Journal of Crop Science. 45: 297-304.

Berg, W.K., S.M. Cunningham, S.M. Brouder, B.C. Joern, K.D. Johnson, J. Santini, and J.J. Volenec. 2007. The long-term impact of phosphorus and potassium fertilization on alfalfa yield and yield components. Journal of Crop Science. 47: 2198-2209.

Franche, C., K. Lindström, and C. Elmerich. 2009. Nitrogen-fixing bacteria associated with leguminous and non-leguminous plants. Plant and Soil.  321(1-2):35–59.

Garg, S.K., A. Bhatnagar, A. Kalla, and N. Narula. 2001. In vitro nitrogen fixation, phosphate solubilization, survival and nutrient release by Azotobacter strains in an aquatic system. Bioresource Technology. 80(2): 101-109.

Jeffries, P., S. Gianinazzi, S. Perotto, K. Turnau, and J.M. Barea. 2003. The contribution of arbuscular mycorrhizal fungi in sustainable maintenance of plant health and soil fertility. Biology and Fertility of Soils. 37(1): 1–16.

Keshavarz Zarjani, J., N. Aliasgharzad, S. Oustan, M. Emadi and A. Ahmadi.2013.Isolation and characterization of potassium solubilizing bacteria in some Iranian soils. Archives of Agronomy and Soil Science. 59(12).1713-1723

Kochert, G. 1978. Carbohydrate determination by the phenol sulfuric acid method , In Helebust , J. A., Craig, J. S (ed) Handbook physiological methods, Cambridge university .Press, Cambridge., 96-97.

Martin, D., N. Cosgrove, D. Kelling, K. Schmitt, M. Wedburg, J. Becker, R. Grau, C. Doll, and M.E. Rice. 1994. Alfalfa management guide. Under sander, Pub. By American Society of Agronomy 51 pp. 

McKenzie, R.C., R.H. McKenzie, and L. Kryzanowski. 1999. Fertilizer requirement of irrigated alfalfa. Alberta Agricultural Research Institute. Project 94M626. 60 pp.

Mikkelsen, R. 2004. Managing phosphorus for maximum alfalfa yield and quality. Randy Geabe, Garey lardy, Kaol Hoope. 2000. Minimizing Hay Losses and Waste. North Dakota state University.

Perry, T.W., A.E. Cullison, and R.S. Lowrey. 2003. Feeds and feeding. 6^th Prentice Hall, Upper Saddle River, N.J.

Podile, A.R., and G.K. Kishore. 2006. Plant growth-promoting rhizobacteria. In: Gnanamanickam SS, editor. Plant-Associated Bacteria. Amsterdam, the Netherlands: Springer; pp. 195–230.

Rhykerd, C.L., and C.J. Overdahl. 1982. Nutrition and fertilizer use. In Hanson, C.H. (ed) Alfalfa Science and Technology. Agronomy Monograph 15, pp. 437-468. American Society of Agronomy, Madison, WI.

Salih, H.M., A.I. Yahya, R.H. Abdul, and B.H. Munam.1989. Availability phosphoate or superphosphate as affected by phosphate-dissolving fungi. Plant and soil. 120:181-185.

Seshadri, S., C. Muthukumarasamy, C. Lakshminarasimhan, and S. Ignacimuthu. 2000. Solubilization of inorganic phosphates by Azospirillum halopraeferans. Current Science. 79(5): 565-567.

Stefano, M., M. Leonard, L.F. Rimi, and U. Ziliotto. 2013. Phosphorus and potassium fertilizer effects on alfalfa and soil in a non-limited soil. Agronomy Journal. l05(6): 1613-1618.

Tilley, J.M.A., and R.A.A. Terry. 1964. A two stage technique for the in vitro digestion of forage crops. Journal of the British Grassland Society. 18: 104-111.

Vitosh, M.L., J.W. Johnson, and D.B. Mengel. 1996. Tri-State fertilizer recommendations for corn, soybeans, wheat & alfalfa. Purdue Extension publication AY -9-32-W.

Young, C.C. 1994. Application and development of N₂-fixing microorganisms. Proceedings of Symposium on Development and Application of Bio-fertilizers pp. 5-14. Taiwan Agriculture Research Institute.