اثر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم سویا

اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی

مقاله 1، دوره 4، 2(14) تابستان، شهریور 1389، صفحه 1-14   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

مسلم عبدی پور^{* 1}؛ عبدالحمید رضائی²؛ سعدالله هوشمند³؛ فایز رئیسی⁴

¹فرهیخته کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد و عضو باشگاه پژوهشگران جوان واحد گچساران

²استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان

³استادیار گروه اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد

⁴دانشیار گروه خاک شناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد

چکیده

به‌منظور بررسی اثر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سویا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه­ ی کاملاً تصادفی با 4 تکرار در سال 1384 در گلخانه­ ی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل: سه رقم سویا به نام­ های HutcheSon، Brim و Stonewall و سطوح تنش خشکی شامل: شاهد، 50 و 25 درصد آب قابل استفاده (₁S و ₂S) بودند. تیمار تنش خشکی، عملکرد دانه در ساقه اصلی را کاهش نداد، ولی عملکرد دانه در ساقه­ های فرعی را به شدت کاهش داد. بیشترین مقادیر عملکرد دانه در ساقه ­ی اصلی و سهم عملکرد دانه ساقه­ ی اصلی در عملکرد کل دانه به ترتیب برای تیمارهای ₂S (6.53 گرم و 65.23 درصد)، ₁S (6.21 گرم و 44.23 درصد) و شاهد (5.95 گرم و 36.04 درصد) به­ دست آمد. بیشترین مقـادیر عملکـرد دانه در ساقه­ های فرعی و سهم عملکرد دانه­ ی ساقه­ های فرعی در عملکرد کل دانه به‌ترتیب برای تیمارهای شاهد (10.61 گرم و 63.95 درصد)، ₁S (7.83 گرم و 55.76 درصد) و ₂S (3.48 گرم و 34.76 درصد) به ­دست آمد. تعداد دانه در ساقه ­های فرعی همبستگی معنی ­داری (0.01<p) با عملکـرد دانـه در ســاقه­ های فــرعی، عملکـرد کل دانه، طــول و تـعداد ساقه­ های فرعی نشان داد.

کلیدواژه‌ها

تنش خشکی؛ ساقه های اصلی و فرعی؛ سویا؛ عملکرد