اثرات تفت دادن پنبه دانه بر محتوی گوسیپول، روند تجزیه پذیری و قابلیت هضم پروتئین آن

اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی

مقاله 8، دوره 4، 1(13) بهار، خرداد 1389، صفحه 95-106   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

مهدی تقی نژاد رودبنه^{* 1}؛ سید روح الله ابراهیمی²

¹استادیار گروه علوم دامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

²استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس

چکیده

این آزمایش با هدف مطالعه­ ی اثرات عمل‌آوری تفت دادن (در دمای 125 درجه ­ی سلسیوس به مدت 15 و 30 دقیقه) بر محتوی گوسیپول آزاد، قابلیت هضم پروتئین، تجزیه‌پذیری ماده­ ی خشک و پروتئین خام و همچنین تعیین نوع پروتئین عبوری پنبه دانه، انجام شد. مقدار تجزیه‌پذیری ماده­ ی خشک و پروتئین به روش کیسه‌های نایلونی و با استفاده از سه رأس گاو نر تالشی اندازه‌گیری شد. تفت دادن در دمای 125 درجه­ ی سلسیوس به مدت 15 و 30 دقیقه سبب کاهش مقدارگوسیپول آزاد موجود در پنبه دانه به میزان 17.5 و 21.3 درصد شد (0.05<P). تفت دادن اثر معنی داری بر قابلیت  هضم آزمایشگاهی پنبه دانه نداشت (0.05<P). اگرچه تفت دادن سبب کاهش نرخ ثابت تجزیه پروتئین پنبه دانه گردید (0.05<P)، اما این عمل­ آوری اثر معنی داری (0.05<P) بر تجزیه پذیری موثر پروتئین پنبه دانه عمل آوری شده در مقایسه با پنبه دانه عمل آوری نشده، نداشته است (0.05<P). آنالیز الکتروفورزی زیر واحدهای پروتئینی در این مطالعه نشان داد که عمل‌آوری تفت دادن در دمای 125 درجه­ ی سلسیوس به مدت 15 و 30 دقیقه تغییر محسوسی در الگوی ناپدیدشدن زیر واحدهای پروتئینی پنبه دانه در زمان های مختلف انکوباسیون ایجاد نکرد. در این مطالعه اگرچه عمل‌آوری تفت دادن به مدت 15 و 30 دقیقه سبب کاهش گوسیپول پنبه  دانه شد ولی در کاهش تجزیه‌پذیری پروتئین پنبه دانه موثر نبود.

کلیدواژه‌ها

الکتروفورز؛ تجزیه پذیری شکمبه ای؛ تفت دادن؛ پنبه دانه؛ گوسیپول