بررسی مقایسه ای رشد و بازماندگی ماهی قرمز(Carasius auratus) تغذیه شده با مکمل آرتمیا و پریان میگوی منجمد وکنسانتره خشک تجاری

فصلنامه علمی-پژوهشی آبزیان و شیلات

مقاله 6، دوره 6، شماره 21، خرداد 1394، صفحه 57-66   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

مسعود صیدگر^* ؛ یوسفعلی اسدپور اوصالو؛ علی نکوئی فرد؛ علی محسن پور آذری

مرکز تحقیقات آرتمیای کشور ، سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی

چکیده

این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر جیره های غذایی دارای مکمل زیتوده منجمد آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana)، پریان میگوی منجمد (Phallocryptus spinosa )و کنسانتره خشک تجاری بر روی فاکتورهای رشد و بازماندگی بچه ماهی قرمز (Carasius auratus) به مدت 90 روز انجام شد . محیط پرورش شامل آکواریوم های شیشه ای در شرایط کنترل شده و متناسب با رشد با دوره نوردهی 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی و دمای آب 1 ± 28  درجه سانتی گراد بود . سه گروه آزمون شامل ، تیمار 1 تغذیه با غذای کنسانتره ، تیمار 2 تغذیه با غذای کنسانتره و پریان میگوی منجمد به نسبت مساوی و تیمار 3 تغذیه با غذای کنسانتره و آرتمیای منجمد به نسبت مساوی بود. هر تیمارشامل 2 تکرار و درهر تکرار 30 عدد ماهی قرمز (گلدفیش) با میانگین وزن 07/0±82/0 گرم نگه داری شد. غذادهی روزانه به میزان  3 درصد وزن بدن انجام شد. بررسی نتایج نشان دهنده بیشترین میزان رشد(GR)  ، نرخ رشد ویژه(SGR) و ضریب چاقی (CF) ماهیان در تیمار 3  به ترتیب شامل 006/0 ± 11/0 ، 015/0 ± 34/0 و10/0 ± 96/3 بود. بیشترین افزایش وزن و افزایش طول در تیمار 2 به ترتیب شامل 18/1 ± 57/8 گرم و 33/3 ± 54/31  میلی متر مشاهده شد.  در طول دوره پرورش اختلاف معنی داری در شاخص های رشد در تیمارهای 2 و3 مشاهده نشد (05/0 <p).تجزیه و تحلیل یافته های بدست آمده نشان دادکه اختلاف معنی داری بین تیمارهای تغذیه شده با جیره حاوی غذای زنده و غذای کنسانتره وجود دارد(05/0 p<). درنتیجه استفاده از جیره مکمل غذای زنده منجمد شده باعث افزایش رشد در ماهی قرمز شد. لذا استفاده از آن برای دست اندرکاران این صنعت پیشنهاد می شود.

کلیدواژه‌ها

ماهی قرمز؛ رشد؛ آرتمیا؛ پریان میگو؛ کنسانتره