برجسته‏ سازى در داستان کوتاه سه قطره خون

پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی

مقاله 5، دوره 3، شماره 7، خرداد 1391، صفحه 97-118   

نوع مقاله: پژوهشی

چکیده

"برجسته‏سازى" یکى از اصطلاحاتِ مرتبط با مکتب "فرمالیسم" است. بر اساس این نظریه، دریافتِ ما از زندگى، همواره در اثر عادت، ملال‏آور مى‏شود، چرا که جریان خودکارسازى، همه چیز را فرسوده مى‏کند، بنابراین نویسندگان از طریق صناعات زبانى و هنجارگریزى‏هاى خلّاقانه مى‏توانند زبان را رو به جلو هدایت کرده، از وضعیت پس‏افتادگى، ایستایى و رکود بیرون آورند.
در این مقاله داستان کوتاه "سه قطره خونِ" "صادق هدایت" از منظر برجسته‏سازى مورد بررسى قرار گرفته، نشان داده‏شده‏است که چگونه هدایت با استفاده از شخصیّت‏پردازى تازه و تحلیل روانى شخصیّت‏ها همراه با زبان نمادین، تکرار و شبیه‏سازى، برجسته‏سازى نوشتارى، برجسته‏سازى معنایى، عدول زمانى، لحن طنزآمیز و ایجاز، زبان داستانش را برجسته کرده‏است.

کلیدواژه‌ها

داستانِ کوتاه؛ برجسته‏ سازى؛ صادق هدایت