دارالفنون دریچه ای نو به جهان معرفت

فصلنامه علمی پژوهش های یاددهی و یادگیری دانشگاه آزاد واحد بجنورد

مقاله 5، دوره 2، شماره 6، خرداد 1386، صفحه 1-17   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسنده

دکتر یوسف متولی حقیقی

استادیار گروه تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد

چکیده

دارالفنون نخستین مدرسه دولتی ایران به سبک اروپایی اسـت کـه توسـط میـرزا تقـی خـانامیرکبیر به وجود آمد. این مدرسه فعالیت آموزشی خود را در پنجم ربیع الاول 1268.ق  /1851 .م با پذیرش شاگرد در هفت رشته پیاده نظام، سواره نظام ، مهندسی، توپخانه، پزشکی، معدن شناسـیو داروسازی آغاز کرد. برای تدریس در این مدرسه معلمانی از کشورهای اروپایی استخدام شـدند.
مدت تحصیل در دارالفنون نخست هفت سال بود و سپس به چهـار سـال کـاهش یافـت. در ایـنمدرسه علاوه بر تدریس نظری آمـوزش هـای عملـی نیـز مـورد توجـه بـود و تجهیزاتـی از قبیـلآزمایشگاه، چاپخانه و کتابخانه در خدمت آموزش قرار داشت. ناصرالدین شاه در آغاز کـار علاقـهزیادی به پیشرفت کار مدرسه نشان می داد. اما سیاسی شدن آموزش و شیوع افکار آزادی خواهانـهدر دارالفنون این مدرسه را از چشم ناصرالدین شاه انداخت. دارالفنون به رغم پیشرفت هـای اولیـهبه دلایل گوناگونی نتوانست اهداف بنیان گـذار آن را بـرآورده سـازد. امـا در عـین حـال توانـستدریچه ای نو به سوی جهان معرفت برای ایرانیان باز نموده و باعث آشـنایی گروهـی از ایرانیـان بـادستاوردهای علمی اروپا و اندیشه های اصلاح طلبانه شود  .

کلیدواژه‌ها

دارالفنون؛ امیرکبیر؛ ایران؛ تاریخ آموزش و پرورش؛ قاجاریه؛ مدارس