واکاوى روان‏شناختى سروده‏ هاى خنساء

پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی

مقاله 6، دوره 1، شماره 2، اسفند 1389، صفحه 135-149   

نوع مقاله: پژوهشی

چکیده

بررسى و تحلیل آفرینش‏هاى ادبى و هنرى از دیدگاه روان‏شناسى، بسیارى از ویژگى‏هاى روحى و ذهنى آفرینندگان آن‏ها را آشکار مى‏کند و ناگفته‏هاى دنیاى ذهنى آن‏ها را روشن مى‏سازد. در واقع روان‏شناسى به دنبال آن است که از گفته‏ها به ناگفته‏ها برسد. در این گفتار بر آنیم تا مرثیه‏هاى خنساء، شاعره دوران پیش از اسلام، را از دیدگاه روان‏شناسى مورد بررسى و تحلیل قرار دهیم.
سوگ سروده یکى از درون‏مایه‏هاى شعرى روزگار پیش از اسلام است که در واقع علت اصلى پیدایش آن شکل‏گیرى جنگ‏هاى خونین قبیلگى بوده است. در این نوع شعر، شاعر به بیان اندوه و پریشانى خود در اثر فقدان عزیزان مى‏پردازد و سرشار از عاطفه ناب و راستین است. از ویژگى‏هاى روان‏شناختى خنساء در شعرش مى‏توان به وفور سوگ سروده‏ها، غم‏دوستى، مرگ‏اندیشى، مویه کردن و تنهایى وى اشاره کرد.

کلیدواژه‌ها

خنساء؛ بررسى روان‏شناختى؛ سوگ سروده؛ شعر کهن عرب