تعیین رابطه بین خود استنادی و ضریب تأثیر در مجلات دسترسی آزاد حوزه علوم پایه در پایگاههای اطلاعاتیISI و DOAJ

دانش شناسی

مقاله 3، دوره 2، شماره 6، آذر 1388، صفحه 25-33   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسنده

رودابه ترابیان

دانشجوی کارشناسی ارشد علم کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاه ازاد اسلامی همدان

چکیده

استناد یکی از عناصر مهم در آثار علمی است و نقش بارزی در تولید و نشر اطلاعات دارد. بخشی از رفتار استنادی، خود- استنادی است. نویسندگان با استناد به آثار خود می توانند شمار استنادات و در نتیجه میزان ضریب تأثیر مجله را تغییر دهند. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین خود- استنادی (مؤلف و مجله) و ضریب تأثیر مجلات دسترسی آزاد پایگاه استنادی مؤسسه اطلاعات علمی²و راهنمای مجلات دسترسی آزاد³ در حوزه علوم پایه بین سالهای 2005-2004 است. در این پژوهش شاخص هایی همچون میزان خود- استنادی مؤلف، میزان خود- استنادی مجله، رابطه بین خود- استنادی مؤلف و ضریب تأثیر، رابطه بین خود- استنادی مجله و ضریب تأثیر و تأثیر نرخ خود- استنادی مجله در عملکرد دسترسی آزاد را مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق از روش پژوهش تحلیلی استفاده شده است و با استفاده از فن تحلیل استنادی انجام گرفته است. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان خود- استنادی مؤلف در 8 عنوان  مجله مورد بررسی 36% است و نرخ خود- استنادی مجله در 54 عنوان مجله 1/26% می باشد. یافته ها حاکی از آن است که بین خود- استنادی (مجله و مؤلف) و ضریب تأثیر رابطه معنی دار وجود دارد.
بعد از حذف خود- استنادی مقدار خود- استنادی در عملکرد مجلات نشان داد که در حوزه علوم پایه 44% از عناوین افزایش رتبه داشتند، 30% کاهش رتبه و 26% بدون تغییر باقی ماندند.
 

کلیدواژه‌ها

استناد؛ مؤسسه اطلاعات علمی؛ راهنمای مجلات دسترسی آزاد؛ ISI؛ DOAJ؛ خود- استنادی مجله؛ خود- استنادی مؤلف؛ ضریب تأثیر؛ علوم پایه