تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 9,997 |
تعداد مقالات | 83,560 |
تعداد مشاهده مقاله | 77,801,171 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 54,843,829 |
بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی برون گروهی و شادی در بین شهروندان تهران در سال 1390 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مطالعات جامعه شناسی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مقاله 8، دوره 4، شماره 12، آبان 1390، صفحه 125-137 اصل مقاله (524.32 K) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نوع مقاله: علمی پژوهشی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نویسندگان | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
میرطاهر موسوی1؛ حسن رفیعی2؛ داود قاسمزاده3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1عضو هیأت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی؛ گروه رفاه اجتماعی، تهران- ایران. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی؛ گروه رفاه اجتماعی، تهران- ایران. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3کارشناس ارشد علوم اجتماعی (رفاه اجتماعی)؛ دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران- ایران. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
چکیده | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی برون گروهی و شادی در بین شهروندان شهر تهران میپردازد. یکی از نیازهای ضروری برای انسان معاصر که در برابر فرصتها و چالشهای ناشی از پیشرفتهای تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات قرار دارد، مسئله شادی و شادمانی است. در این پژوهش روش تحقیق، از نوع همبستگی است و دادهها با استفاده از روش کمی (پیمایش) از طریق پرسشنامه گردآوری شده است. جامعه آماری تحقیق شهروندان ساکن درشهر تهران میباشد که با استفاده از فرمول کوکران 412 نفر بهروش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدهاند.پس ازجمعآوری پرسشنامهها، اطلاعات لازم توسط نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایجحاکی از آن است که همبستگی بالایی بین سرمایه اجتماعی برونگروهی و شادی وجود دارد. در این پژوهش فرضیههای مربوط به تحصیلات، وضعیت تاهل، درآمد، وضعیت اشتغال با شادی رابطه معنیدار و مثبتی دارند. ولی بین سن و جنسیت با شادی همبستگی وجود نداشت. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
کلیدواژهها | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
: سرمایه اجتماعی؛ سرمایه اجتماعی برونگروهی؛ شادی؛ متغیرهای جمعیتشناختی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
اصل مقاله | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی برون گروهی و دکتر میرطاهر موسوی1 دکتر حسن رفیعی2 داود قاسمزاده3
تاریخ دریافت مقاله:24/7/1392 تاریخ پذیرش نهایی مقاله:31/11/1392 چکیده پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی برون گروهی و شادی در بین شهروندان شهر تهران میپردازد. یکی از نیازهای ضروری برای انسان معاصر که در برابر فرصتها و چالشهای ناشی از پیشرفتهای تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات قرار دارد، مسئله شادی و شادمانی است. در این پژوهش روش تحقیق، از نوع همبستگی است و دادهها با استفاده از روش کمی (پیمایش) از طریق پرسشنامه گردآوری شده است. جامعه آماری تحقیق شهروندان ساکن درشهر تهران میباشد که با استفاده از فرمول کوکران 412 نفر بهروش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدهاند.پس ازجمعآوری پرسشنامهها، اطلاعات لازم توسط نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایجحاکی از آن است که همبستگی بالایی بین سرمایه اجتماعی برونگروهی و شادی وجود دارد. در این پژوهش فرضیههای مربوط به تحصیلات، وضعیت تاهل، درآمد، وضعیت اشتغال با شادی رابطه معنیدار و مثبتی دارند. ولی بین سن و جنسیت با شادی همبستگی وجود نداشت. واژگان کلیدی: سرمایه اجتماعی، سرمایه اجتماعی برونگروهی، شادی، متغیرهای جمعیتشناختی.
مقدمه سرمایه اجتماعی شاملارزشها و رسوم مشترک برای هدایت اجتماعی استکه روابط خصوصی افراد، اعتماد و یک عقل جمعی مسئولیت «مدنی» ظاهر میشود، و جامعه را به چیزی بیشتر از مجموعه افراد تبدیلمیکند(نصیری، 1378: 2).تقسیمبندیهای مختلفی روی سرمایه اجتماعی انجام شدهاستکه یکی از آنها تقسیمبندی به سرمایه اجتماعی درون گروهی و برون گروهی میباشد. سرمایه اجتماعی درون گروهی ازپیوندهای قوی بین خانواده، همسایه، هم قوم و هم مذهب بوجود میآید. ولی سرمایه اجتماعی برون گروهی ازپیوند با افراد وگروههای غیرهمسان بوجودمیآید(Chau, 2002: 4). سرمایه اجتماعی برون گروهی، برروابط و پیوندهای ضعیف میان اعضای جامعه مبتنی است. دراین نوع از سرمایه اجتماعی و ویژگیهای همسان، افراد را به هم نزدیک نمیکند. در میان مردمی که ناهمگن هستند و هویتهای متفاوتی دارند، پیوندهای اجتماعی ضعیف به چشم میخورد. البته وقتی در این نوع از سرمایه اجتماعی از پیونداجتماعی ضعیف سخنگفته میشود، بدان معنی نیستکه این یک ویژگی منفی است، بلکه اینشکل ازپیوند اجتماعی، عامل قوت سرمایه اجتماعی برون گروهی محسوب میشودکه روابط اجتماعی در آن باز و داوطلبانه است. این سرمایه، اعتماد عام را تولید میکند و روابط میان افراد مختلف را تسهیل میبخشد و به نظر میرسد که این نوع از سرمایه اجتماعی با شادی مردم بیشترین ارتباط را داشته باشد. برای اینکه زمینه تعاملات و ارتباطات را در بیرون از دایره محدود خانواده و خویشاوند به وجود میآورد موجبات گشایش خاطر را برای افراد فراهم میآورد زمینهساز شادی و نشاط آنها میباشد.کاتارزینا گروویک[1] مقالهای تحت عنوان «تاثیر سرمایه اجتماعی درون گروهی و برون گروهی در بهزیستی و شادی» انجام داده است. که بریک بررسی مقطعی دربین مردم کشورهای اروپای مرکزی و شرقی اجرا شده است. نتایج نشان دادند سرمایه اجتماعی برونگروهی و اعتماد بیشتر بطور معنیداری موجبات شادی وبهزیستی آنان را فراهم میکند(Growiec, 2010: 56). قدسی (1388) در کتاب خود با عنوان شادی بینهایت تاثیرگذار بودن شادی در زندگی و ایجاد آرامش درمحیط، بهبود روابط وضوابط و تاثیر مثبت براحساسات و عواطف و محیط و اجتماع را بیان میکند. در پژوهش حاضر رابطه بین سرمایه اجتماعی برون گروهی با شادی که یکی از خلقیات اساسی در زندگی فرد است و نقش مهمی در چارچوب حیات روانی- اجتماعی انسان بازی میکند، مطمح نظرمیباشد. ایجاد ارتباط نزدیک و صمیمی با اطرافیان و احساس تعلق و همدلی با آنها و همچنین جلب حمایت و اعتماد دیگری موجبات بهزیستی و شادی فرد را فراهم میسازد. در هر جامعهای علاوه بر سرمایههای اقتصادی، فیزیکی، سیاسی و فرهنگی، انواع سرمایه اجتماعی هم وجود دارندکه رابطه تنگاتنگی باهم دارند. سرمایه اجتماعی در جوامع سنتی بیشتر جنبه درون گروهی توام با اعتماد خاص و محدود میباشد ولی در جوامع مدرن بیشتر جنبه برون گروهی توام با اعتماد عام میباشد(موسوی، 1385: 196). باتوجه به اینکه کشور ایران با جوانی جمعیت مواجه میباشد و قشرجوان نیاز بیشتری به شادی و ابراز آن دارند و از طرف دیگر با توجه به رتبه پایین ایران در رتبهبندی جهانی شادی (96 دربین 187 کشور)(تنهایی، 1387: 23). لذا بررسی ومطالعه در رابطه با شادی را ضروری مینماید. برخی شادی را هدف وجود انسان میدانند، اما تنها چیزی که در این میان متفاوت است، ابزارهای متفاوتی استکه آنها برای رسیدن به این هدف به کارمیگیرند. در واقع، از دیر باز تا به امروزشادی یک میل انسانی بنیادی به شمار میرفته است(پاسکال، 1999: 45؛ به نقل پناهی و همکاران، 1391: 5). پژوهش حاضر درکلان شهرتهران به دلیل اینکه شهری است که از پهنههای متفاوت سنتی و مدرن برخوردارمیباشد لذا با ترکیب ناموزونی ازسرمایه اجتماعی سنتی ومدرن باتوجه به تنوع قومی ومهاجرپذیر بودن رو به رو میباشد. بدین معنیکه سرمایه اجتماعی سنتی درمواردی جان سختی کرده و فرایند تبدیل به مدرن را طی نکرده است و یا سرمایه اجتماعی مدرن (برون گروهی) درمواردی بدون لحاظ کردن ساز و کارهای مفید سنتی به طور مستقل و بیارتباط با آن شکل گرفته است. لذا در پژوهش حاضر رابطه بین سرمایه اجتماعی درون گروهی و شادی مطرح شده است.
چارچوب نظری قدرت پیوندهای ضعیف (گرانووتر) گرانووتر میان پیوندهای قوی (یعنی پیوند میان دوستان نزدیک وصمیمی) و پیوندهای ضعیف یا سست (یعنی پیوند میان آشنایان دورتر) تمایز قائل میشود. او مطرح میکند که «معمولاً در جامعهشناسی بر پیوندهای قوی تاکید میشود و ارتباطات میان آشنایان دورتر (پیوندهای ضعیف) کم اهمیت شمرده میشود. ولی وی بیان میدارد که این گونه نیست و پیوندهای ضعیف نیز میتوانند مهم باشند». اهمیت پیوندهای ضعیف در فهم این قضیه است که آنها بسیار بیشتر از پیوندهای قوی میتوانند به عنوان پلی میان گروههای مختلف عمل کنند. در حالی که شبکههای بسته، کنشهای متقابل همسانگرایانه و پیوندهای قوی ممکن است به نحو موثری منابع موجود را حفظ نمایند، پیوندهای ضعیف میتوانند افراد را در دستیابی به اطلاعات خارج از گروه یاری کنند(Perna & Ttitus, 2005: 485). به اعتقاد گرانووتر انسجام گروههای مختلف در یک نظام اجتماعی به پیوندهای ضعیف آن بستگی دارد نه پیوندهای قوی. زیرا پیوندهای اجتماعی ضعیف، حلقههای آشنایی را در جامعه گسترش داده و موجبات تعامل گروههای مختلف با یکدیگر را فراهم میآورند. براین اساس، گرانووتر (1983) استدلال میکندکه پیوندهای ضعیف برای انسجام افراد درجامعه مدرن اهمیت حیاتی دارند. به اعتقاد وی مجموعه افرادیکه بهعنوان آشنایان، پیرامون یک فرد جمع میشوند یک شبکه سست را تشکیل میدهند؛ درحالی که مجموعههاییکه شامل فرد و دوستان نزدیک او میشود با تراکم و شدت زیادی به هم میپیوندند و شبکهای را تشکیل میدهند که بیشتر خطوط رابطهای آن آشکار است. این بدین معناست که پیوندهای اجتماعی در یک شبکه بسته، محدود و مشخص است و از این رو فقدان پیوندهای اجتماعی ضعیف،گستره شبکه را محدود کرده و افراد داخل آنرا به انزوا میکشاند. وجود پیوندهای ضعیف، هم درسطح خرد و هم درسطح کلان، تاثیرات عمدهای به دنبال دارد: از نقطه نظر فردی، این پیوندها منبع مهمی برای تحرک اجتماعی هستند؛ و اما از جنبه کلانبینانه میتوان چنین استنباط کردکه نظامهای اجتماعی فاقدپیوندهای ضعیفگرایش به تجزیه و ازهم گسیختگی دارند. ازاین نظر، پیوندهایضعیف برای ایجادانسجام وهمبستگی اجتماعی مهم هستند (ادیبیسده و همکاران، 1389: 201).
آنتونی گیدنز گیدنز در نظریه خود که در خصوص مدرنیته و پیامدهای آن است، عنوان میکند که مدرنیته احتمال خطر را در بعضی حوزهها کاهش داده است، اما در عین حال خطرها و ناامنیهای دیگری را جایگزین ساخته است. از جمله عوامل تهدیدکننده شادمانی از نظر گیدنز عبارتند از: تهدیدهای خشونتآمیز ناشی از صنعتی شدن جنگ، متزلزل شدن ریشههای اعتماد به نظامهای انتزاعی و احساس ناامنی و اضطراب وجودی. همچنین، از جمله عوامل تامین کننده شادمانی از نظر گیدنز را میتوان اعتماد همراه با احتیاط نسبت به نظامهای انتزاعی، اعتماد و واگذاری امور زندگی به دست نظامهای تخصصی، و دگردیسی صمیمیت و شکلگیری رابطه ناب دانست(چلبی و دیگری، 1387: 38).
مازلو مازلو انسان سالم را خواستار خود شکوفایی[2] میداند. شرط نایل شدن به خود شکوفایی از نظر وی تامین نیازهایی است که به ترتیب از نیازهای جسمانی یا فیزیولوژیک شروع میشود و به نیازهای ایمنی، محبت، احساس تعلق خاطر و در نهایت نیاز به خود شکوفایی میرسد. به نظر مازلو درجه تامین نیازهای اساسی با درجه سلامت روانی همبستگی مثبتی دارد و ناتوانی در تامین نیازها و تواناییها موجب بیماری افراد میشود. انسان سالم کسی است که به بالاترین سطح نیازها دست یابد. مازلو ویژگیهایی برای افراد سالم (خواستاران خودشکوفایی) برشمرده استکه بعضی از آنها عبارتنداز: واقعیات را به خوبی درک میکنند و قادرند شرایط مبهم را تحمل کنند، خود و دیگران را همان طور که هستند قبول می کنند، بسیار خلاقاند و به سادگی هم رنگ جماعت نمیشوند، اما عمدتاً نیز علیه آداب و رسوم رفتار نمیکنند. با همه انسانها عمیقاً احساس همدلی و محبت میکنند و به شادکامی آنها علاقهمندند، بیشتر مسالهمدارند تا خودمدار، به رضایت دیگران متکی نیستند وتوانایی مقابله با فشارهای اجتماعی را دارند، اما این به معنایی طغیان یا نادیده انگاشتن قوانین اجتماعی نیست(کامران و همکاران، 1387: 65). فرانکل فرانکل داشتن معنایی برای زندگی را به عنوان معیاری برای سنجش سلامت روان فرد میداند. افراد سالم همواره برای رسیدن به این معنا تلاش میکنند. در توجیه این مطلب فرانکل اضافه میکند که هر چه بیشتر بتوانیم ازخود فراتر برویم و خود را در راه چیزی یاکسی ایثار کنیم، انسانتر میشویم. این معیار نهایی رشد و پرورش شخصیت سالم است. فرانکل نبودن انگیزه و معناجویی در تعدادی از بیماران را به نداشتن مسوولیت شخصی، نداشتن آزادی انتخاب و فرا نرفتن ازخویشتن ربط میدهد(همان: 66).
نظریه شادی و خوشبختی در نظریه شادی و خوشبختی، سیلگمن سه منبع برای نشاط بیان میکند که: 1. لذایذ زندگی
پیشینه تجربی کریستین بجنسکو (2008) تحقیقی در رابطه با «سرمایه اجتماعی و شادی در ایالات متحده» انجام داد که در این مقاله وی به ارتباط بین سرمایه اجتماعی و میانگین شادی در ایالات متحده پرداخته است که سرمایه اجتماعی را با ابعاد اعتماد اجتماعی، همدلی و معاشرتپذیری مورد سنجش قرار داده است. دادهها به صورت پانل از نه سرشماری ایالات متحده درطول 1983 تا 1998 و از 48 ایالت به دست آمده استکه نتایج حاکی از آن استکه اعتماد اجتماعی بطورمثبت وقوی با شادی مرتبط است. اگرچه تاثیرات بالقوه معاشرتپذیری و همدلی در سطوح جامعه رابطه معنیداری را در برآوردهای منطقهای بدست داده است. یافتهها اهمیت زیادی را به اعتماد اجتماعی در ارتباط با شادی میدهد. داینر و همکاران (1999) در پژوهشی در رابطه با جنسیت و شادمانی به این نتیجه رسیدند که میزان شادمانی زنان و مردان برابر است، اما هنگامیکه افسردگی را درنظر میگیریم، موضوع تا حدودی پیچیده میشود. به این صورت که با وجود شادی یکسان زنان و مردان، افسردگی در زنان بیشتر از مردان است. توضیح این امر توسط داینر و همکاران این استکه زنان نسبت به مردان هم عاطفه منفی بیشتری و هم عاطفه مثبت بیشتری را تجربه میکنند و برآیند این دو عاطفه، شادی زنان و مردان را یکسان میسازد. کووما و همکاران در سال (2004) تحقیقی را در رابطه با رشد عواطف مثبت انجام دادند و به این نتیجه رسیدندکه رابطه با دوستان وایجاد فضای توام بامحبت، تجارب موفق ومحیط کار و فضای فیزیکی مناسب میتواند در رشد عواطف وبخصوص شادی مهم باشد. همچنین تمرین ورزشی واحساس موفقیت، روابط سالم درمحیط کار، بها دادن به پرسنل و دخالت دادن آنها در امور مربوط به کار وسازمان میتواند در اثربخشی عواطف مثبت اثرگذار باشد(نصرآبادی و همکاران، 1388: 32). کلارک و اسوالد (1994) درزمینه وضعیت اقتصادیکشورها ومیزان شادمانیمردم آنها گزارش کردند که شواهدی وجود دارد که تولید ناخالص ملی سرانه با میزان شادمانی افراد جامعه رابطه مستقیم دارد و افزایش درآمد ملی شادمانی مردم را افزایش میدهد(میرشاهجعفری، 1381: 5). کشاورز و همکارانش (1387) تحقیقی با عنوان «رابطه بین سر زندگی و ویژگیهای جمعیتشناختی با شادکامی در مردم شهر اصفهان» انجام دادند. این تحقیق در قالب طرح پژوهشی از نوع همبستگی از 160 نفر در بین مردم اصفهان به انجام رسیده است که یافتههای این پژوهش حاکی از آن است که بین شادکامی و سر زندگی ارتباط مثبت و معنیدار و بین شادکامی و تعداد اعضا خانواده ارتباط منفی و معنیدار وجود دارد و بین شادکامی و وضعیت تاهل، سن و جنسیت و تحصیلات تفاوت معنیداری وجود ندارد (کشاورز و همکاران، 1387: 4). کامان[3] و فلت[4] سال 1983 در پژوهشی در رابطه با شادی و ارتباط مثبت با دیگران به این نتیجه رسیدند که مردم شاد احساس نزدیکی بیشتری با دیگران دارند، احساس اعتماد و مورد علاقه بودن میکنند، بیشتر علاقمندند با دیگران باشند و احساس تنهایی نمیکنند. مردم شاد نه تنها تعامل اجتماعی بیشتری با دیگران دارند، بلکه کیفیت ارتباطات آنها بهتر است. نتایج چندین مطالعه نشان داده است که مردم شاد همدیگر را بیشتردوست دارند وبیشتر به وسیله دیگران دوست داشته میشوند وکسانی که وقت بیشتری را با آنها میگذرانند، میگویند بازهم دوست دارند آنها را ملاقات کنند. افراد شاد به احتمال بیشتری تن به ازدواج می دهند و از کودکانشان بهتر نگهداری میکنند(آرگایل، 1386: 237).
فرضیههای تحقیق - بین سرمایه اجتماعی برون گروهی و شادی رابطه وجود دارد. - بین سن و شادی رابطه وجود دارد. - میانگین شادی برحسب جنسیت در بین شهروندان تهران متفاوت میباشد. - میانگین شادی برحسب وضعیت تاهل در بین شهروندان تهران متفاوت میباشد. - میانگین شادی بر حسب تحصیلات در بین شهروندان تهران متفاوت میباشد. - میانگین شادی برحسب وضعیت اشتغال در بین شهروندان تهران متفاوت میباشد. - میانگین شادی برحسب درآمد خانواده ها در بین شهروندان تهران متفاوت میباشد. ابزار وروش روش تحقیق پژوهش پیمایشی میباشد. ابزار گردآوری دادهها، از ابزار پرسشنامه استاندارد به صورت بسته پاسخ در قالب سوالها و گویههایی عمدتاً در سطح سنجش رتبهای و در قالب طیف لیکرت استفاده شد.
جامعه آماری و حجم نمونه جامعه آماری اولیه این تحقیق شهروندان بالای 18 سال تهران میباشد که با توجه به وسعت جامعه آماری و دغدغه تحقیق مبنی بر معرف بودن نمونه آماری با توجه به تحقیقات قبلی همچون تحقیق فیروزآبادی و همکارانکه تهران را به سه پهنه بالا، متوسط و پایین تقسیمبندیکردهاند، درپژوهش حاضر به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای از هر پهنه یک منطقه به صورت تصادفی ساده انتخاب شد که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 412 نفر به دست آمد، و سپس سهم هرمنطقه با نمونهگیری متناسب با حجم مشخص گردید و سپس بعد از انتخاب بلوکها از طریق پرسشنامه به جمعآوری دادهها پرداخته شد.
جدول شماره (1): جامعه آماری
بدین ترتیب جامعه آماری ما در این تحقیق جمعیت 3 منطقه ازمناطق 22 گانه شهرداری تهران میباشد که مجموع جمعیت این مناطق 1508699 نفر میباشد. n= 141508699أ— 3/8416 أ— 0.1721508699 أ— 0.0016 + 3/8416 أ—0.172 "> =412 n= 14996880.702414.57"> =412 پایایی به منظور بررسی پایایی اولیه پژوهش حاضر یک پیشآزمون اجرا کردیم که 30 پاسخگو را شامل میشد بدین ترتیب پرسشنامه سرمایه اجتماعی برون گروهی و شادی در اختیار جامعه آماری مورد نظر قرار گرفت. که ضریب آلفای کرونباخ برای سرمایه اجتماعی برونگروهی 812/0 برای شادی 798/0 به دست آمد که قابل قبول بودن پایایی متغیرها را نشان میدهد.
یافتهها یکی از متغیرهای جمعیتشناختی در پژوهش حاضر، جنسیت میباشد که از 415 نفر نمونه آماری (3/44) درصد را زنان و (6/55) درصد را مردان تشکیل میدهند. در رابطه با متغیر تحصیلات که درسطح رتبهای اندازهگیری شده استکه بیسواد (17 نفر)، دیپلم (89 نفر)، کاردانی (92 نفر) مدرک کارشناسی (163 نفر)، کارشناسی ارشد (51 نفر) و دکتری (3 نفر) بودند. در رابطه با وضعیت تاهل (5/37) درصد را مجردین و (4/62) درصد را متاهلین تشکیل میدهند. در رابطه با سن پاسخگویان بیشترین سهم را بازه سنی 18 تا 30 سال تشکیل میدهند. همان طوری که در جدول مشاهده میشود با توجه به ضریب همبستگی و سطح معنیداری کمتر از (05/0) رابطه بین سرمایه اجتماعی برون گروهی با شادی رابطه مستقیم و معنیدار میباشد. بدین معنی که با افزایش و کاهش سرمایه اجتماعی برونگروهی، شادی هم افزایش یا کاهش مییابد. ولی بین سن و شادی با توجه به ضریب معنیداری بیشتر از (0.05) رابطهای وجود ندارد و این فرضیه تایید نمیشود.
جدول شماره (2): ضریب همبستگی بین سرمایه برون گروهی، سن با شادی
- بین درآمد و شادی رابطه وجود دارد. در رابطه با این فرضیه نیز متغیر پیش بین و پاسخ هر دو در سطح فاصلهای اندازهگیری شدهاند و لذا میتوان از ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین این دو متغیر استفاده کنیم. با توجه به این که سطح معنیداری کمتر از (05/0) میباشد لذا نتیجه میگیریم که متغیر درآمد با شادی ارتباط دارد. بدین معنی که افرادی که درآمد بالاتری دارند، شادی بیشتری را تجربه میکنند. و کسانی که درآمد کمتری دارند، شادی کمتری را تجربه میکنند.
جدول شماره (3): ضریب همبستگی درآمد و شادی
در ارتباط با فرضیه رابطه بین جنسیت و شادی با توجه با اینکه جنسیت در سطح اسمی دو حالته و شادی در سطح فاصلهای مورد سنجش قرار گرفته است، لذا از آزمونT استفاده میشود. که با توجه به غیر معنادار بودن این آزمون فرضیه رابطه بین جنسیت و شادی تایید نمیشود، بدین معنی که میانگین شادی در بین مردان و زنان تفاوت معنی داری ندارد.
جدول شماره (4): جدول ضرایب مربوط به آزمون t شادی
در رابطه با فرضیه وضعیت تاهل و شادی هم از آزمون Tاستفاده شده است. لذا با دقت در جدول (5) در مییابیم که با توجه به معناداری کمتر از (0.05) این فرضیه مورد تایید قرار میگیرد و نتیجه میگیریم که شادی بین مجردین ومتاهلین تفاوت معنیداری دارد. نتایج نشان میدهدکه متاهلین بیشتر از مجردها میزان شادی را تجربه میکنند. جدول شماره (5): ضرایب مربوط به آزمون t شادی
در رابطه بین دو فرضیه رابطه بین تحصیلات و شادی و همچنین رابطه بین وضعیت اشتغال و شادی از آزمون F استفاده شده است که با توجه مقدارآماره F و معنیداری آن رابطه بین این دو متغیر با شادی مورد تایید قرار میگیرد. جدول شماره (6): ضرایب فرضیه سطح تحصیلات و شادی
جدول شماره (7): آنوا مربوط به متغیر شغل و شادی
جدول شماره (8): ضرایب مربوط به آزمون تعقیبی LSD
همانطور که در جدول فوق مشخص است زیرگروههای مربوط به شغلها نشان میدهد که بدلیل سطح معناداری کمتر از 05/0، تفاوت معناداری در شادی را تجربه میکنند.
تحلیل رگرسیون چندمتغیری بین متغیرهای مستقل و وابسته
جدول شماره (9): جدول تحلیل واریانس
جدول مربوط به تحلیل واریانس با توجه به معناداریکمتر از (05/0) حاکی از این است که مدل مورد نظر قابل قبول بوده و مدل قابلیت تبیین واریانس متغیر وابسته را دارد. جدول (10) نشان میدهد که متغیرهای سرمایه اجتماعی برون گروهی، تحصیلات، وضعیت تاهل، وضعیت اشتغال و درآمد در پیشبینی متغیر وابسته نقش بسزایی دارند و آن را تبیین میکنند.
جدول شماره (10): ضرایب رگرسیونی متغیر های مستقل بر متغیر وابسته
بحث و نتیجهگیری هدف ما درپژوهش حاضر بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی برونگروهی و شادی دربین شهروندان تهران میباشد. سرمایه اجتماعی جامعه، مقولهای است که مستقیم یا غیر مستقیم، خواسته یا ناخواسته با نگرشها و دیدگاههای افراد جامعه ارتباط دارد. براین اساس مطالعه سرمایه اجتماعی در یک جامعه میتواند درثبات و نگهداشت نظام اجتماعیکشور موثر و مفید باشد و ازطرفی برطبق مطالعات زیادی سرمایه اجتماعی از نوع برون گروهی آن در ایجاد شادی و نشاط در بین مردم نقش بسزایی را دارد. یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهندکه سرمایه اجتماعی برون گروهی باشادی رابطه مستقیم و مثبت داردکه با مطالعه کاتارزینا گرویک، کووما و همکارانش، کامان و فلت همخوانی دارد. در توجیه این همبستگی میتوان گفت که سرمایه اجتماعی برون گروهی از طریق به وجود آوردن اعتماد عام خارج از حوزه خانواده و خویشاوندی، ارتباط مثبت وسازنده با دیگران، احساس نزدیکی بیشتر با دیگران بسترهای فراوانی را برای شادی و نشاط مردم فراهم میسازد. یافتههای پژوهش حاضر همچنین نشان میدهد که سن با شادی و نشاط شهروندان تهران رابطهای ندارد، که با یافتههای مطالعات کشاورز و همکارانش همخوانی دارد. در یافتهای دیگرشادی دربین مرد و زن از پاسخگویان این پژوهش تفاوتی را نشان ندادکه با یافتههای داینر و همکاران همخوانی دارد. در این پژوهش بین وضعیت تاهل و شادی رابطه معنیدار و مثبت وجود دارد که با یافتههایکشاورز و همکارانش همخوانی ندارد. در توجیه این ارتباط میتوان گفت که افراد با ازدواج در واقع پلی را بین خانواده خود و خانواده و خویشاوندان همسرخود ارتباط صمیمی برقرار میکند و این ارتباط توام با محبت در به وجودآوردن شادی ونشاط برای افراد نقش بسزایی را بازی میکند. در ارتباط با فرضیه وضعیت اشتغال و شادی پژوهش حاضر معنیداری مثبتی را نشان میدهد که با یافتههای کشاورز همسویی ندارد. به نظر میرسد که اشتغال به عنوان یک تضمین برای آرامش و رفاه اجتماعی افراد عمل میکند و در واقع اشتغال زمینههای ارتباط موثر را در محیط کاری به وجود میآورد و همین امر موجبات گشایش خاطر را برای افراد فراهم میکندکه درشادی پاسخگویان تاثیر زیادی دارد. ما در رابطه با فرضیه تحصیلات و شادی هم رابطه معنیداری را میبینیم که با یافتههای کشاورز و همکارانش همسویی ندارد. روشن است که افراد با حضور در دانشگاه و کسب علم و دانش به نوعی به رفاه و آسایش خاطر میرسد و در واقع، واضح هم است که افراد با کسب دانش به بهترین وجهی در کسب سرمایه اجتماعی برون گروهی گام بر میدارد و از این طریق موجبات شادی و نشاط خود را ازطریق ارتباط بیرون ازحلقه محدود و آشنای خودشان و با پل زدن بین افراد با قومیتها و نژادهای مختلف فراهم میسازد. در این پژوهش درآمد با شادی رابطه معنیدار و مثبت را نشان میدهد که با یافتههای کلارک و اسوالد همخوانی دارد. از آنجا که درآمد دسترسی به منابع بیشتر را برای افراد فراهم میسازد واعتماد به نفس را دربرقراری ارتباط با دیگران میسر میکند، میتواند موجد شادمانی برای آنها هم باشد. در خصوص نتایج پژوهش حاضر پیشنهادهایی به ترتیب زیر ارائه میشود. - تنظیم برنامههای شادی آفرین درتهران برمبنای تنوع فرهنگی و هنجاری تهران مثلاً تولید انواع برنامهها متناسب با سلایق فرهنگی و قومی تهران در قالبی همساز با سرمایه اجتماعی برون گروهی، دولت و نهادهای مسئول میتوانند ازطریق تسهیلات اوقات وفراغت و آموزش خصوصاً برای طبقات پایین به کاهش بیکاری و افزایش رضایت شغلی به منظور افزایش و بسط شادی و احساس شادمانی در بین مردم گامهایی بردارد.
منابع آرگایل، م. (1382). روانشناسی شادی. ترجمه: ف، بهرامی و دیگری. اصفهان، انتشارات جهاد دانشگاهی. ادیبیسده؛ و دیگری. (1389). سنجش سرمایه اجتماعی میان گروهی (طیف سام). فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی. سال دهم، شماره 38. تنهایی، ا؛ و دیگری. (1387). مطالعه جامعهشناختی شادی در نظریه رفتار جمعی و جنبش اجتماعی هربرت بلومر. فصلنامه تخصصی جامعهشناسی. دانشگاه آزاد اسلامی آشتیان، سال 4، شماره 3. کامران، ف؛ و همکاران. (1387). بررسی رابطه سرمایه اجتماعی شبکه و سلامت روان. فصلنامه پژوهش اجتماعی. سال دوم، شماره 3. کشاورز، ا؛ و دیگری. (1387). رابطه بین سرزندگی و ویژگیهای جمعیتشناختی با شادکامی در مردم شهر اصفهان. مطالعات روانشناختی. دوره 4، شماره 4. موسوی، م؛ و دیگری. (1385). طرح پژوهشی سرمایه اجتماعی در ایران، وضعیت موجود دور نمای آینده و امکانشناسی گذار (چالشها و چارهها). تهران: سازمان ملی جوانان. میرشاهجعفری، ا. (1381). شادمانی و عوامل موثر بر آن. تازههای علومشناختی. سال 4، شماره 3. نصرآبادی، ب؛ و دیگری. (1388). بررسی سطح شادی در کارکنان دانشکدههای دانشگاه علوم پزشکی اصفهان. فصلنامه سلامت کارایران. دوره 6، شماره 3. نصیری، م. (1387). سرمایه اجتماعی و تاثیر آن بر سیاستگذاری. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی. Argyle, M. & Furnham, A. (1983). Sources of satisfaction and conflict in long- term relationship. Journal of marriage, and family. 45, pp: 481-491. Bjornskov, ch. (2008). Social capital and happiness in the united states. Applied research quality of life. department of economics, 3:43-62. Chau, yuan, K. (2002). Modeling social capital and growth. University Melbourne, Research paper Number 865. Campbell, A. (1981). The sense of well-being in America.New York, MCGrow – Hill. Perna, L. W. & Titus, M. A. (2005). The Relationship between parental involvement as social capital and college Enrollment: An independent Relationship. American sociological Review.Vol. 67, No. 5, pp. 485. Diener, E, Lucas, R. (1999). Personality and subjective well-being. Matlin, M, & Garon, v, j. (1979). Individual differences in Pollyannaism. Journal of personality Assesment, 43, 471-412.
1. عضو هیأت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی؛ گروه رفاه اجتماعی، تهران- ایران. E-mail: tr_mousavi@yahoo.com 2. عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی؛ گروه رفاه اجتماعی، تهران- ایران. 3. کارشناس ارشد علوم اجتماعی (رفاه اجتماعی)؛ دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران- ایران. E-mail: davood.qasemzade@gmail.com [5]. Sum of squares [6]. Mean squares [7]. Regression [8]. Residual | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مراجع | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
آرگایل، م. (1382). روانشناسی شادی. ترجمه: ف، بهرامی و دیگری. اصفهان، انتشارات جهاد دانشگاهی. ادیبیسده؛ و دیگری. (1389). سنجش سرمایه اجتماعی میان گروهی (طیف سام). فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی. سال دهم، شماره 38. تنهایی، ا؛ و دیگری. (1387). مطالعه جامعهشناختی شادی در نظریه رفتار جمعی و جنبش اجتماعی هربرت بلومر. فصلنامه تخصصی جامعهشناسی. دانشگاه آزاد اسلامی آشتیان، سال 4، شماره 3. کامران، ف؛ و همکاران. (1387). بررسی رابطه سرمایه اجتماعی شبکه و سلامت روان. فصلنامه پژوهش اجتماعی. سال دوم، شماره 3. کشاورز، ا؛ و دیگری. (1387). رابطه بین سرزندگی و ویژگیهای جمعیتشناختی با شادکامی در مردم شهر اصفهان. مطالعات روانشناختی. دوره 4، شماره 4. موسوی، م؛ و دیگری. (1385). طرح پژوهشی سرمایه اجتماعی در ایران، وضعیت موجود دور نمای آینده و امکانشناسی گذار (چالشها و چارهها). تهران: سازمان ملی جوانان. میرشاهجعفری، ا. (1381). شادمانی و عوامل موثر بر آن. تازههای علومشناختی. سال 4، شماره 3. نصرآبادی، ب؛ و دیگری. (1388). بررسی سطح شادی در کارکنان دانشکدههای دانشگاه علوم پزشکی اصفهان. فصلنامه سلامت کارایران. دوره 6، شماره 3. نصیری، م. (1387). سرمایه اجتماعی و تاثیر آن بر سیاستگذاری. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی. Argyle, M. & Furnham, A. (1983). Sources of satisfaction and conflict in long- term relationship. Journal of marriage, and family. 45, pp: 481-491. Bjornskov, ch. (2008). Social capital and happiness in the united states. Applied research quality of life. department of economics, 3:43-62. Chau, yuan, K. (2002). Modeling social capital and growth. University Melbourne, Research paper Number 865. Campbell, A. (1981). The sense of well-being in America.New York, MCGrow – Hill. Perna, L. W. & Titus, M. A. (2005). The Relationship between parental involvement as social capital and college Enrollment: An independent Relationship. American sociological Review.Vol. 67, No. 5, pp. 485. Diener, E, Lucas, R. (1999). Personality and subjective well-being. Matlin, M, & Garon, v, j. (1979). Individual differences in Pollyannaism. Journal of personality Assesment, 43, 471-412.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,171 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 486 |