اثر محلول پاشی نیتروژن بر برخی صفات موثر بر عملکرد دانه سه رقم ذرت

اکوفیزیولوژی و فیتوشیمی گیاهان دارویی و معطر

مقاله 3، دوره 2، شماره 4، دی 1389، صفحه 274-294   

نوع مقاله: مقاله تحقیقاتی

نویسندگان

پیرزاد محمودی¹؛ مهرداد یارنیا^{* 2}؛ رضا امیرنیا³

¹کارشناس ارشد زراعت .دانشگاه آزاد واحد تبریز

²دانشیار گروه زراعت دانشگاه ازاد واحد تبریز

³استادیار گروه زراعت دانشگاه ارومیه

چکیده

جهت درک خصوصیات مربوط به صفات موثر بر عملکرد، با توجه به ویژگی مهم دوام سطح برگ، در بهبود عملکرد دانه و نیز استفاده از روش های مناسب تر کوددهی، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 1388-1387 در دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی در این آزمایش شامل 3 رقم زودرس (307)، متوسط رس (Jeta) و دیررس (704) ذرت و تیمارهای محلول پاشی اوره در 7 سطح شامل: تیمار شاهد (عدم مصرف)، محلول پاشی اوره در مرحله ظهور تاسل، ظهور بلال، اوایل پرشدن دانه، خمیری شدن دانه، محلول پاشی توام در مراحل ظهور تاسل و اوایل پر شدن دانه و محلول پاشی توام در مراحل ظهور تاسل، ظهور بلال، اوایل پر شدن دانه و خمیری شدن دانه بود. نتایج نشان داد محلول پاشی اوره اثر معنی داری در افزایش عملکرد دانه داشت. محلول پاشی توام اوره در مراحل ظهور تاسل، ظهور بلال، اوایل پر شدن دانه و خمیری شدن، عملکرد دانه رقم Jeta را 23.5 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. همچنین، محلول پاشی اثر معنی داری بر شاخص محتوی کلروفیل، شاخص سطح برگ و دوام شاخص برگ داشت. بنابراین بر اساس نتایج حاصله می توان از محلول پاشی اوره به عنوان یک روش موثر در حفظ بقای کلروفیل کانوپی و دوام برگ های آن در جهت افزایش عملکرد نهایی استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها

محلول پاشی اوره؛ عملکرد دانه؛ دوام سطح برگ