تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 10,004 |
تعداد مقالات | 83,629 |
تعداد مشاهده مقاله | 78,549,348 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 55,653,175 |
بررسی اثرات تنش شوری بر روی رشد و تغییرات فیتوهورمونی گندم تلقیح شده با باکتری های محرک رشد و اسید هیومیک | ||
اکوفیزیولوژی و فیتوشیمی گیاهان دارویی و معطر | ||
مقاله 6، دوره 3، شماره 4، اسفند 1390، صفحه 350-367 اصل مقاله (2.69 M) | ||
نوع مقاله: مقاله تحقیقاتی | ||
نویسندگان | ||
داوود حبیبی* 1؛ داریوش فتحاله طالقانی2؛ مهدی داوودی فرد3؛ علیرضا پازوکی4 | ||
1دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج | ||
2موسسه تحقیقات اصلاح بذرچغندر قند | ||
3دانشگاه آزاد واحد رودهن | ||
4دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری | ||
چکیده | ||
افزایش عملکرد محصولات زراعی، به ویژه گندم به علت داشتن بیشترین سطح زیر کشت و مصرف در کشور از اهمیت ویژه ای برخوردار است و اسید هیومیک به عنوان یک اسید آلی حاصل از هوموس و سایر منابع طبیعی و باکتری های محرک رشد از طریق اثرات هورمونی و بهبود جذب عناصر غذایی جهت بالا بردن عملکرد دانه در گندم به خصوص در شرایط تنش شوری می توانند موثر واقع شود. به منظور بررسی اثرات تنش شوری بر روی رشد و تغییرات فیتوهورمونی گندم تلقیح شده با باکتری های محرک رشد و اسید هیومیک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب در بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال 1389 اجراء شد. تیمارهای آزمایشی شامل اسیدهیومیک در دو سطح شامل {(A0): شاهد، (A1) : مصرف اسیدهومیک}، و سطوح شوری در سه سطح شامل {(B0): شاهد، (B1): شوری پایین به میزان 75 میلی مولار، (B3)، شوری بالا به میزان 150 میلی مولار}، استفاده از میکروارگانیسم ها در پنج سطح شامل {(C0) شاهد، (C1)، تلقیح بذربا باکتری آزوسپیریلوم لیپوفروم، (C2)، تلقیح بذر با باکتری ازتوباکتر کروکوم، (C3)، تلقیح بذر با باکتری سودوموناس پوتیدا، (C4)، تلقیح بذر با باکتری های (ازتوباکتر کروکوم، آزوسپیریلوم لیپوفروم، سودوموناس پوتیدا) به صورت Mix} بود. نتایج نشان داد اثر متقابل تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد و مصرف اسید هیومیک در زمان اعمال تنش شوری بر عملکرد دانه، جیبرلین، اکسین و سیتوکینین معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه از تیمار تلقیح بذر با باکتری ازتوباکتر کروکوم و عدم مصرف اسید هیومیک و اعمال تنش شوری 75 میلی مولار بدست آمد و بیشترین میزان هورمون جیبرلین و سیتوکینین از تیمار تلقیح بذر با باکتری آزوسپیریلوم لیپوفروم و عدم مصرف اسید هیومیک و اعمال تنش شوری 150 میلی مولار حاصل گردید، ضمن آنکه بیشترین میزان هورمون اکسین نیز از تیمار تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد به صورت Mix و مصرف اسید هیومیک و عدم اعمال تنش شوری به دست آمد. | ||
کلیدواژهها | ||
شوری؛ باکتری های محرک رشد؛ هیومیک اسید؛ فیتوهورمون؛ گندم | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 494 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 323 |