تعلیم مدیریت زمان در شاهنامه فردوسی

فصل نامه تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی

مقاله 8، دوره 6، شماره 19، فروردین 1393، صفحه 143-164   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

هادی خدیور^{* 1}؛ ناهید لطفیان²

¹استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی - واحد همدان - ایران

²دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی - واحد همدان - ایران

چکیده

در زندگی فردی و اجتماعی، برای بهتر زیستن و برقراری روابط سالم اجتماعی و پیشرفت و تحّول، نیازمند راهکارها و الگوهایی هستیم تا به جانب موفقیت و کمال حرکت کنیم. متون کلاسیک ادبیات فارسی، با تأثیر برداری فراوان از فرهنگ ایرانی- اسلامی، بسیاری از این الگوها را در لابلای داستان­ها و سخنان نغز عبرت آمیز ارا‌‌‌‌‌‌‌ئه کرده است که می­تواند برای نسل امروز قابل تأویل و تأمل باشد. شاه­نامه حکیم ابوالقاسم فردوسی از جمله متونی است که با پرداختن به ارزش­های فرهنگی، تعلیمی - اجتماعی چون مدیریت زمان سعی در ترسیم  جامعه­ای آرمانی دارد که زمینه­های رشد و تحّول را برای انسان فراهم می­سازد. ما در این مقاله بسیاری از الگوها و راه­کارهای تعلیمی را که جامعه­شناسان و روان­شناسان، برای مدیریت زمان مطرح می­کنند در خلال داستان­های شاه­نامه جستجو می­کنیم. 

کلیدواژه‌ها

مدیریت زمان؛ ادبیات کلاسیک فارسی؛ فردوسی؛ شاهنامه