پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 418 |
| تعداد شماره‌ها | 9,997 |
| تعداد مقالات | 83,560 |
| تعداد مشاهده مقاله | 77,801,362 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 54,843,972 |
ارتباط شیوه تربیتی والدین با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان راهنمایی مدارس شهر ایلخچی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| نشریه علمی آموزش و ارزشیابی (فصلنامه) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مقاله 1، دوره 3، شماره 10، مرداد 1389، صفحه 7-21 اصل مقاله (195.1 K) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| نویسندگان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| منصور بیرامی1؛ جعفر بهادری‌خسروشاهی2 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1دانشیار دانشگاه تبریز | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2دانشجوی کارشناسی‌ارشد روانشناسی دانشگاه تبریز | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| چکیده | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| خانواده اولین پایه‌گذار شخصیت و ارزش‌های فکری است که نقش مهمی در تعیین سرنوشت و سبک زندگی آینده فرد دارد. در این میان حفظ ارتباط مثبت بین والدین و فرزندان باعث انگیزه آنان نسبت به موفقیت تحصیلی می‌شود. این پژوهش مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش‌آموزان مدارس راهنمایی سال سوم شهر ایلخچی بودند که از این جامعه دویست نفر دانش‌آموز (100دختر و 100 پسر) با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه سبکهای فرزندپروری بامریند و معدل پایانی دانش‌آموزان در کلاس سوم راهنمایی به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی استفاده شد. داده‌ها به کمک روشهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد پیشرفت تحصیلی با سبک فرزندپروری مقتدرانه رابطه مثبت معنی دارو با سبکهای فرزندپروری سهل‌گیر و مستبدانه رابطه منفی و معنی‌داری دارد. نهایتاً با استفاده از تحلیل رگرسیون گام به گام مشخص شد که شیوه تربیتی مقتدرانه پیش‌بینی کننده قوی برای متغیر پیشرفت تحصیلی است. بنابراین از آنجایی که شیوه تربیتی والدین در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان اهمیت بسزایی دارد لذا آموزش والدین درباره شیوه‌های تربیتی نوجوانان می‌تواند باعث موفقیت تحصیلی آنان در تحصیل شود. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| کلیدواژه‌ها | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| شیوه تربیتی؛ پیشرفت تحصیلی و دانش‌آموزان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| اصل مقاله | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ارتباط شیوه تربیتی والدین با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان راهنمایی مدارس شهرایلخچی
دکتر منصور بیرامی[1] جعفر بهادری‌خسروشاهی [2] چکیده خانواده اولین پایه‌گذار شخصیت و ارزش‌های فکری است که نقش مهمی در تعیین سرنوشت و سبک زندگی آینده فرد دارد. در این میان حفظ ارتباط مثبت بین والدین و فرزندان باعث انگیزه آنان نسبت به موفقیت تحصیلی می‌شود. این پژوهش مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش‌آموزان مدارس راهنمایی سال سوم شهر ایلخچی بودند که از این جامعه دویست نفر دانش‌آموز (100دختر و 100 پسر) با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه سبکهای فرزندپروری بامریند و معدل پایانی دانش‌آموزان در کلاس سوم راهنمایی به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی استفاده شد. داده‌ها به کمک روشهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد پیشرفت تحصیلی با سبک فرزندپروری مقتدرانه رابطه مثبت معنی دارو با سبکهای فرزندپروری سهل‌گیر و مستبدانه رابطه منفی و معنی‌داری دارد. نهایتاً با استفاده از تحلیل رگرسیون گام به گام مشخص شد که شیوه تربیتی مقتدرانه پیش‌بینی کننده قوی برای متغیر پیشرفت تحصیلی است. بنابراین از آنجایی که شیوه تربیتی والدین در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان اهمیت بسزایی دارد لذا آموزش والدین درباره شیوه‌های تربیتی نوجوانان می‌تواند باعث موفقیت تحصیلی آنان در تحصیل شود. واژگان کلیدی: شیوه تربیتی، پیشرفت تحصیلی و دانش‌آموزان.
مقدمه خانواده اولین پایه گذار شخصیت و ارزش‌ها و معیارهای فکری است که نقش مهمی در تعیین سرنوشت و سبک و خط مشی زندگی آینده فرد دارد و اخلاق و صحت و سلامت روانی فرد تا حدود بسیاردر گروآن است.واکنش افراد در دوران نوجوانی نسبت به محیط خود بالطبع تحت تاثیر موازین اجتماعی و فرهنگی گروهی است که در میان آن بزرگ شده است(احدی و محسنی،1386). بنابراین حفظ ارتباط مثبت بین والدین و نوجوان می تواند انگیزه وی را در مورد آنچه به موفقیت تحصیلی اش مربوط می شودافزایش دهد(شاملو،1386). شیوه های تربیتی والدین و روشهای انضباطی آنان بی تردید تحت تاثیر خصوصیات شخصیتی و سیستم اعتقادی آنان است.والدین سالم و بالغ در شیوه تربیتی والدین به طورقابل توجهی پیامدهای مهمی را برای پیشرفت تحصیلی نوجوانان به دنبال داردو براساس ترکیب پاسخدهی[5] وتوقعات والدین[6] به چهار والدینی که از سبک مستبدانه استفاده می کنند نیز متوقع هستند، ولی برای در شیوه فرزندپروری سهل گیرانه والدین از لحاظ پاسخدهی در سطح بالایی قرار دارند لکن توقعات آنها از فرزندانشان اندک است و از فرزندان خود انتظار چندانی ندارند. بامریند دریافت که فرزندان والدین سهل گیر خیلی ناپخته هستند.آنها در کنترل کردن تکانه هایشان مشکل دارند و وقتی از آنها می خواستند کاری را انجام دهند که با تمایلاتشان مغایر یود اطاعت نمی کردند و بسیار پرتوقع و وابسته به دیگران بودند. چنین والدینی فرزندان خود را به حال خود رها می کنند و به تحصیل فرزندانشان توجهی ندارند (کانجر[14]،1977). در شیوه تربیتی بی کفایت نیز والدین از لحاظ پاسخدهی و توقعات در سطح پایینی قرار دارند. والدین بی مسولیت هیچ درخواستی از فرزندان خود ندارند.آنچه آنها را از والدین سهل گیر متمایز می کند این است که کمتر به کودک می رسند و بیشتر بر نیازهای خود متمرکز می شوند. والدین بی کفایت در اختیار فرزند خود نیستند (گلدستین[15] ،2000). عدم توجه والدین به سالم سازی محیط روانی و عاطفی کودکان و نوجوانان و فقدان روابط مناسب، در بیشترموارد آنان را باکمبودهای عاطفی، انگیزشی و مشکلات روانی روبرو می سازد (شاملو،1386).تحقیقات نشان داده است تجارب خانوادگی تاثیرعمده ای بر تکامل فرد در طول دوره نوجوانی و بعد ازآن دارد و ارتباطات خانوادگی سایر جنبه های زندگی نوجوان را مانند موفقیت تحصیلی را تحت خود قرار می دهد (بایرن[16] و همکاران، 2002). ازآنجا که فرزندان هر خانواده، آینده سازان مملکت هستند، پیشرفت تحصیلی آنها امری است که پس از سلامت جسمی و روانی ، ازاهمیت ویژه برخورداراست. حال با توجه به اینکه فرزندان در محیط خانواده رشد می یابند و تربیت می شوند. بنابراین الگوی تربیتی والدین نقش مهمی در پیشرفت تحصیلی فرزندانشان دارد. پیشرفت تحصیلی[17] به معنای مقدار یادگیری آموزشگاهی فرد است به طوری که بتوان آنها را در دو مقوله کلی عوامل مربوط به "تفاوتهای فردی و زندگی خانوادگی" و "عوامل مربوط به مدرسه و نظام آموزش و پرورش" مورد مطالعه قرار داد. پیشرفت تحصیلی به جلوه ای از وضعیت تحصیلی دانش آموز یا دانشجو اشاره دارد که این جلوه یافته های پژوهشی در این زمینه حاکی از آن است که موفقیت زیاد در مدرسه با روشهای فرزندپروری قاطعانه ارتباط دارد. در یک مطالعه وسیع معلوم شد که پژوهش (پارسونز، آدلر و کاچالا[20] ،1982) درموردکودکان کلاس سومی در پژوهش آنولا[21] و همکاران نشان داده شد که بین شیوه تربیتی والدین با میزان موفقیت تحصیلی نوجوانان ارتباط وجود دارد. به نحوی که هرچه میزان حمایت وپاسخدهی والدین درشیوه تربیتی بالاترباشد، میزان پیشرفت تحصیلی فرزندان نیزبالاتر است(آنولا و همکاران،2000). سانتراک[22] (1984) نشان دادکه والدین دارای سبک مقتدرانه به ایجاد اعتماد به نفس و عزت نفس، احساس مسئولیت، خود مختاری و رابطه نزدیک و کمک کردن به پیشرفت تحصیلی در رابطه فرزندانشان کمک بنابراین با توجه به مطالب فوق ، مساله اساسی پژوهش حاضر بررسی شیوه های تربیتی والدین با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس شهر ایلخچی می باشد و اینکه کدام یک از سبک های تربیتی پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی می باشد؟
روش پژوهش جامعه آماری، نمونه و روش نمونه گیری جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان مدارس سوم راهنمایی شهر ایلخچی بودند.از این جامعه 200 نفر (100 دختر و 100 پسر) با استفاده از جدول مورگان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و با رضایت کامل و با اطمینان گرفتن از محرمانه ماندن نتایج در این پژوهش شرکت نمودند. چون دانش آموزان سال سوم راهنمایی نسبت به سایر دانش آموزان دوره راهنمایی به دلیل فرایند رشدی ، درتوصیف شیوه تربیتی والدین خودتواناترند برای مطالعه انتخاب شدند. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و برای تجزیه تحلیل آماری داده ها ازآماره های توصیفی و همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد.
ابزارسنجش پرسشنامه شیوه تربیتی والدین به منظورانجام مطالعه وتحقق هدف پژوهش، از پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بامریند استفاده شد. این پرسشنامه که در سال ١٩٧٢توسط بامریند طراحی شد، شامل ٣٠ جمله است که ١٠ جمله آن به شیوه سهل گیرانه ،١0 جمله به شیوه مستبدانه و ١٠ جمله دیگر به شیوه قاطع و اطمینان بخش مربوط می شود. الگوی پاسخگویی به سؤالها ازمقیاس ٥ درجه ای لیکرت تبعیت می کند که به صورت کاملاً موافقم، موافقم، مطمئن نیستم، تقریباً مخالفم و مخالفم است. علاوه بر الگوی پاسخدهی، نمره گذاری سؤالات پرسشنامه بامریند نیز برمبنای مقیاس لیکرت صورت می گیردکه با جمع نمرات سؤالات مربوط به هر شیوه، سه نمره مجزا بدست می آید. بوری[24] در سال ١٩٩7 پایایی پرسشنامه مزبور را با استفاده از روش بازآزمایی در بین گروه مادران به ترتیب81/0 برای شیوه سهل گیری، 86/0 برای شیوه استبدادی و 78/0 درصد برای شیوه مقتدرانه و در بین پدران به ترتیب 77/0 برای شیوه سهل گیری، 85/0 برای شیوه استبدادی و 88/0 برای شیوه قاطع گزارش نمود. روایی محتوای آزمون نیز توسط ١٠ نفر ازصاحب نظران روا نشناسی و روان پزشکی مورد تأیید قرار گرفت و ابزار مناسب می باشد.
پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نیز با مراجعه به کارنامه پایان سال آنها و استخراج میانگین کل نمراتشان در سال سوم راهنمایی ارزیابی شد.
یافته ها جدول 1 شاخص های آماری آزمودنی ها را در نمره های سبکهای فرزندپروری و پیشرفت تحصیلی نشان می دهد.
جدول1- آماره های توصیفی متغیرهای پژوهش
نگاهی به مندرجات جدول 1 نشان می دهد که دانش آموزان پسراز نظر نتایج بررسی ارتباط پیشرفت تحصیلی با سبکهای فرزند پروری به کمک ضریب همبستگی پیرسون، در جدول 2 گزارش شده اند.
جدول2- ضرایب همبستگی بین متغیرهای پژوهش
توضیح: تمام ضرایب همبستگی در سطح01/0P< معنادارند. جدول 2 ماتریس همبستگی موارد مطالعه را نشان می دهد. مندرجات این سپس برای تعیین تاثیر هر یک ازمتغیرهای سبکهای فرزندپروری بر واریانس پیشرفت تحصیلی، سبک های فرزندپروری به عنوان متغیرهای پیش بین و پیشرفت تحصیلی به عنوان متغیر ملاک وارد معادله رگرسیون شدند.که از تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس و مشخصه های آماری رگرسیون در جدول شماره 3 و 4 ارایه شده اند. جدول3- خلاصه یافته های حاصل از تحلیل رگرسیون به روش گام به گام برای پیش بینی پیشرفت
مندرجات جدول 3 نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام را نشان می دهد که طی
جدول4- تحلیل واریانس رگرسیون چندگانه به روش گام به گام برای پیش بینی پیشرفت
همان طور که در جدول 4 نشان داده شده تحلیل واریانس، اعتبار رگرسیون
جدول 5- ضرایب رگرسیون استاندارد و غیر استاندارد برای متغیرهای معنی دار در تحلیل رگرسیون برای پیش بینی پیشرفت تحصیلی
همان طورکه در جدول 5 نشان داده شده است، در تحلیل رگرسیون به روش به ترتیب همانطور که در جدول 5 نشان ذاده شده است، سبک فرزندپروری مقتدرانه با ضریب بتای 505/0 با 000/0= P رابطه مثبت و معنی دار دارد. از سویی سبک فرزندپروری مستبدانه با 129/0 و سبک فرزندپروری سهل گیر با ضریب بتای133/0 رابطه منفی و معنی داری با پیشرفت تحصیلی دارند. این نتیجه نشان دهنده آن است که افزایش سبک فرزندپروری مقتدرانه
بحث و نتیجه گیری این پژوهش با هدف تعیین رابطه سبکهای فرزندپروری با پیشرفت تحصیلی به زعم آنولا(2000) تشویق مثبت و مداوم فرزندان در شیوه تربیتی مقتدرانه ممکن است موجب افزایش انگیزه درسی نوجوانان در جهت پیشرفت تحصیلی شود. به علاوه در این شیوه والدین رفتار مستقل را در نوجوانان تقویت می کنند و با آموزش، به عبارتی اقتدار منطقی والدین به طور معنی داری با تعهد والدین در امور تحصیلی دانش آموزان و تشویق دانش آموزان مرتبط است. این الگوی ارتباط این نکته را تایید می کند که رابطه بین شیوه اقتدار منطقی والدین و موفقیت های تحصیلی میزان سبک فرزندپروری سهل گیر هم بعد از سبک مقتدرانه بالاتر بود.در این زمینه نیز چنین مطرح می شود که حمایت و پاسخدهی والدین می تواند عامل موثری در پیشرفت تحصیلی تلقی شود.والدین سهل گیر توجهی به نمرات درسی فرزندان خود ندارند و یا اگردارند واکنش منفی در برابر آن نشان می دهند، هیچگونه نظم وقاعده ای برای اوقات فراغت و مدت زمان تماشای تلویزیون فرزندان در نظر نمی گیرند و بر انجام تکالیف درسی فرزندان نظارتی ندارند و آنها را کنترل نمی کنند (لطف آبادی،1386). از سویی کترل کم والدین سبب می شود فرزندان احساس نمایند که می توانند به هر طریقی عمل کنند و چارچوب هایی نیز برای آنها اعمال نمی شود، در نتیجه این عامل باعث می شود که نسبت به تکالیف خود بی تفاوت بوده و کوشا نباشند. بنابراین با توجه به اینکه سبک فرزندپروری مقتدرانه با بیشترین میزان پیشرفت تحصیلی در ارتباط بود لذا آگاهی والدین در این زمینه می تواند باعث ارتقاء موفقیت و پیشرفت تحصیلی فرزندانشان شود (نواک[27]و همکاران،1999). به عبارتی والدین دارای اقتدار منطقی در درجه بالایی از گرم بودن برخوردارند و به نیازهای عاطفی و روانی فرزندانشان پاسخ داده و بیشتر پذیرنده کودکان خود هستند.در مقابل والدین دارای شیوه استبدادی فاقد این خصوصیات هستند (برنت[28]،1997). یافته دیگر این پژوهش نشان داد که شیوه تربیتی مقتدرانه والدین قوی ترین پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی است. به عبارت دیگر دانش آموزانی که والدین آنها به میزان متعادلی از کنترل و پذیرش را در ارتباط با فرزندانشان داشتند از پیشرفت تحصیلی بالاتری نیز برخوردار بودند.این یافته با نتایج پژوهش آیزنبرگ و لوسویا[29] (1997) هماهنگ است.آیزنبرگ و لوسویا (1997) در مطالعه خود دریافتند که پاسخگویی والدین به فرزندان و نظارت کافی والدین در رفتارهای فرزندان خود اثرات مهمی دارد که یکی از مهمترین اثرا آن ارتقای موفقیت و پیشرفت تحصیلی فرزندان است. بنابراین با توجه به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود والدین با حساسیت استقلال، توانش اجتماعی و موفقیت تحصیلی را افزایش می دهد. همچنین والدین باید به هنگام تلاش برای اجتماعی کردن فرزندان خود در جهت سالم بودن، پذیرفته شدن و شاد بودن به عنوان عضوی از جامعه تشویق شوند تا بتوانند به فرزندان خود آزادی بیشتری داده و روابط بهتری را با آنها برقرار کنند. از سویی می توان با آگاه کردن والدین از سبکهای تربیتی صحیح و روشهای درست برخورد با فرزندان به آنها یاد داد تا به یادگیری فرزندان کمک کرده و موجبات پیشرفت تحصیلی فرزندان خود را افزایش دهند. از آنجایی که متغیرهای زیادی ممکن است در پیشرفت تحصیلی این پژوهش با محدودیت هایی مواجه بود. از آن جمله می توان به
منابع احدی، حسن؛ فرهاد، جمهری (1386)، روانشناسی رشد (نوجوانی و بزرگسالی). احدی، حسن؛ نیکچهر، محسنی (1386)، روانشناسی رشد (مفاهیم بنیادی در دوریزه، زهره (1384)، بررسی رفتار همدلانه دختران دبیرستان با مادرانشان و رابطه آن با رحمانی، فرناز؛ نعیمه ، سید فاطمی ؛ مهین، برادران رضایی و کامران، صداقت (1385) شاملو، سعید(1386). بهداشت روانی. انتشارات رشد، چاپ نوزدهم.ص 94. صمدی، معصومه (1385) تاثیر روشهای تربیتی و خود تنظیمی تحصیلی بر پیشرفت لطف آبادی، حسین.(1385). روانشناسی رشد. انتشارات سمت، چاپ هشتم، Aunola K, Statin H, Nurmi JE. (2000) .Parenting style and adolescent achievement strategies. Journal of Adolescence.; 23: 205-222. Baumrind, D. (1967). Child care practices anteceding three patterns of preschool behavior. Genetic Psychology Monographs, 75, 43-88. Belsky, J., Lerner, R. M., & Spanier. G. B. (1984).The child in the family. Reading, MA: Addison- Wesley. Byrne BA, Haddock CK, Poston SC.(2002). Mid American Heart Institute. Parenting style and adolescent smoking. Journal of Adolescence. Health.: 6(30): 418-425. Choa KR.(2000). The Parenting of immigrant chinese and European American Mothers: Relations between Parenting Styles, Socialization Goals, and Parental Practices. Journal of Applied Developmental Psychology.; 21(2): 233-248. Conger, J. J. (1977). Parent- child relationship, social change, and adolescent vulnerability. Journal of pediatric psychology, 2, 93-97. Dornbusch, S. M., Ritter. P. L., Leiderman, P. H., Roberts, D. F Fraleigh, M. J.(1987). The relation of parenting style to adolescent school performance. Child Development, 58, 1244-1257. Eisenberg, N., & Losoya, S. (1997). Emotional responding: Regulation, social correlates & socialization. In P. Salovey & D. J. Stuyterd (Eds.), Emotional development and emotional intelligence (pp. 129-162). New York: Basic books. Goldstein M. Heaven P. (2000).Perception of the family, delinquency and emotional adjustment among youth. Journalof Personality and Individual Differences.; 20: 1169-1178. Hetthrington M and Reiss D.( 1995).Genetics questions for environmental studies. Archives of General Psychiatry; 52(11): 955-936. Hess, R. D.(1970). Social class and ethnic infuences on socialization. In p. Mussen , Carmichaels manual of child psychology (vol. 2, 3 rd). New York: Willey. Martinez-Pons, M. (1996). Test of a model of parnental inducement of academic self regulation. The Journal of Experimental Education, 64(3), 213-227. Noak P, Kerr M, Olah A.(1999). Family relations in Adolescence. Journal of Adolescence. 22: 213-217 Parsons, J. E., Adler, T. F., Kaczala, C. M (1982). Socialization of achievement attitudes and beliefs: parental influences. Child Development, 53, 310- 321. Santrock, J. W. (1984). Adolescence: An introduction. Dubuque, IA: Wm. C. Brown puplishers Wolters, C. (1998). Self regulated learning and college, students regulation of motivation. Journal of Educational Psychology, 2,224-235.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مراجع | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
احدی، حسن؛ فرهاد، جمهری (1386)، روانشناسی رشد (نوجوانی و بزرگسالی). احدی، حسن؛ نیکچهر، محسنی (1386)، روانشناسی رشد (مفاهیم بنیادی در دوریزه، زهره (1384)، بررسی رفتار همدلانه دختران دبیرستان با مادرانشان و رابطه آن با رحمانی، فرناز؛ نعیمه ، سید فاطمی ؛ مهین، برادران رضایی و کامران، صداقت (1385) شاملو، سعید(1386). بهداشت روانی. انتشارات رشد، چاپ نوزدهم.ص 94. صمدی، معصومه (1385) تاثیر روشهای تربیتی و خود تنظیمی تحصیلی بر پیشرفت لطف آبادی، حسین.(1385). روانشناسی رشد. انتشارات سمت، چاپ هشتم، Aunola K, Statin H, Nurmi JE. (2000) .Parenting style and adolescent achievement strategies. Journal of Adolescence.; 23: 205-222.
Baumrind, D. (1967). Child care practices anteceding three patterns of preschool behavior. Genetic Psychology Monographs, 75, 43-88.
Belsky, J., Lerner, R. M., & Spanier. G. B. (1984).The child in the family. Reading, MA: Addison- Wesley.
Byrne BA, Haddock CK, Poston SC.(2002). Mid American Heart Institute. Parenting style and adolescent smoking. Journal of Adolescence. Health.: 6(30): 418-425.
Choa KR.(2000). The Parenting of immigrant chinese and European American Mothers: Relations between Parenting Styles, Socialization Goals, and Parental Practices. Journal of Applied Developmental Psychology.; 21(2): 233-248.
Conger, J. J. (1977). Parent- child relationship, social change, and adolescent vulnerability. Journal of pediatric psychology, 2, 93-97.
Dornbusch, S. M., Ritter. P. L., Leiderman, P. H., Roberts, D. F Fraleigh, M. J.(1987). The relation of parenting style to adolescent school performance. Child Development, 58, 1244-1257.
Eisenberg, N., & Losoya, S. (1997). Emotional responding: Regulation, social correlates & socialization. In P. Salovey & D. J. Stuyterd (Eds.), Emotional development and emotional intelligence (pp. 129-162). New York: Basic books.
Goldstein M. Heaven P. (2000).Perception of the family, delinquency and emotional adjustment among youth. Journalof Personality and Individual Differences.; 20: 1169-1178.
Hetthrington M and Reiss D.( 1995).Genetics questions for environmental studies. Archives of General Psychiatry; 52(11): 955-936.
Hess, R. D.(1970). Social class and ethnic infuences on socialization. In p. Mussen , Carmichaels manual of child psychology (vol. 2, 3 rd). New York: Willey.
Martinez-Pons, M. (1996). Test of a model of parnental inducement of academic self regulation. The Journal of Experimental Education, 64(3), 213-227.
Noak P, Kerr M, Olah A.(1999). Family relations in Adolescence. Journal of Adolescence. 22: 213-217
Parsons, J. E., Adler, T. F., Kaczala, C. M (1982). Socialization of achievement attitudes and beliefs: parental influences. Child Development, 53, 310- 321.
Santrock, J. W. (1984). Adolescence: An introduction. Dubuque, IA: Wm. C. Brown puplishers
Wolters, C. (1998). Self regulated learning and college, students regulation of motivation. Journal of Educational Psychology, 2,224-235.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 7,203 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,619 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||