تقدیس درفش کاویان در شاه‌نامه

فصل نامه تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی

مقاله 7، دوره 3، شماره 9، آذر 1390، صفحه 153-166   

نویسنده

عبد اله رضایی

استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد بوشهر

چکیده

در شاه‌نامه هر کدام از پهلوانان و جنگ آوران، پرچمی با نقش و نگار مخصوص به خود داشته اند که در حکم شناسنامه و نماد هر یک از آنان محسوب می گردیده و بسیار مقدس شمرده می‌شده است و چون نقش پرچم، با لیاقت و شخصیت هر پهلوان متناسب بوده لذا درفش کاویانی از همه مهم‌تر و مقدس تر بوده است. این پرچم نماد طغیان و نهضت حق طلبانه علیه ظلم و ستم است که ابتدا به دست کاوۀ آهنگر برافراشته گردید و طومار ستمگری ضحّاک را درهم پیچید. در این مقاله به طور گذرا به نقش و رنگ پرچم پهلوانان اشاره‌ای می شود و به طور مبسوط به پیدایش و اهمیت و قداست درفش کاویانی پرداخته می گردد تا مبرهن شود که این پرچم علاوه بر قداستی که در بین ایرانیان داشته، موجبات رعب و وحشت دشمنان را فراهم می‌آورده است.

کلیدواژه‌ها

درفش کاویانی؛ ضحّاک؛ نماد ملی؛ سپه‌سالار؛ تقدیس

مراجع

1-      خالقی مطلق، جلال، 1386، سخن های دیرینه، به کوشش علی دهباشی، تهران، نشر افکار

2-      رستگار فسایی، منصور، 1369، فرهنگ نام های شاه‌نامه، ج 2، تهران، مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی

3-      رضایی، عبدالعظیم، 1380، تاریخ نوروز، تهران، انتشارات دُر

4-      صفا، ذبیح الله، 1369، حماسه سرایی در ایران، تهران، امیر کبیر

5-      فردوسی، ابوالقاسم، 1966، شاه‌نامه به تصحیح (او، اسمیرنوا)، ج 1 تا 4، مسکو، ادارۀ انتشارات شعبۀ ادبیات خاور

6-      کزّازی، میرجلال الدین، 1386، نامۀ باستان، ج 1، تهران، سمت

7-      کسروی، احمد، 1363، تاریخچه شیر و خورشید، تهران فردوس

8-      مینوی، مجتبی، 1369، داستان رستم و سهراب، تهران، مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی

9-      یوسفی، غلامحسین، 1358، چشمۀ روشن، تهران، علمی