تعلیم و تربیت از نظر خواجه نصیر الدین توسی

فصل نامه تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی

مقاله 5، دوره 3، شماره 8، شهریور 1390، صفحه 91-110   

نویسنده

جعفر حمیدی

استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی – واحد بوشهر

چکیده

متون کهن فارسی، گنجینۀ عظیم تفکرات و اندیشه های تعلیمی و اخلاقی است چنانکه تعلیم و تربیت امروز با همه پیشرفت های شگرف خود  باید ریز خواره این خوان گسترده و پر برکت باشد.
استاد البشر، خواجه نصیر الدین توسی ( 672- 597 ه.ق ) از جمله کسانی است که علاوه بر سیاست و امور کشور داری، همچون همشری دیگرش خواجه نظام الملک، از تعلیم و نصیحت و پند و اندرز دریغ نورزیده است. او فیلسوف، ریاضی دان، ستاره شناس، معلم، وزیر، ادیب، شاعر، منتقد و از جمله مشاهیر و نوابغ کم نظیری است که در هنگام آبادانی و رونق شهر توس در سال 672 هجری قمری، چشم به جهان گشود. عقاید و نظرات خواجه درباره آموزش و پرورش، تربیت فرزند و اخلاق قابل توجه بسیار است.

کلیدواژه‌ها

تعلیم و تربیت؛ خواجه نصیر الدین؛ اخلاق؛ اخلاق ناصری

مراجع

1- ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد (مقدمه ابن خلدون) 1359، چ دوم،‌ ترجمه محمد پروین گنابادی، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

2- حافظ، شمس‌الدین محمد، 1361، (دیوان حافظ) به تصحیح جلانی نائینی و نذیر احمد، تهران، امیرکبیر.

3- سعدی، مشرف‌الدّین مصلح بن عبدا...، 1348 (گلستان)، به کوشش دکتر خلیل خطیب رهبر، تهران، صفی علی شاه.

4- توسی،‌ نصیرالدّین، 1356، (اخلاق ناصری)، به تصحیح مجتبی مبنوی و علی‌رضا حیدری، تهران، خوارزمی.

5- غزالی، محمدبن محمد،‌1353، (احیای علوم دین) به کوشش دکتر حسین خدیو جم، تهران، بنیاد فرهنگ ایران.

6- کیکاووس بن اسکندر، 1352، چ دوم، (قابوس‌نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر غلام‌حسین یوسفی، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

7- ورجاوند، پرویز، 1366 (کاوش رصدخانة مراغه) تهران، امیرکبیر.

8- مدرس رضوی، محمدتقی، 1352، (احوال و آثار نصیر‌الدین توسی، تهران، بنیاد فرهنگ ایران.