خصوصیات مشترک زبانی و محتوایی شعر مولانا با شعر معاصر

فصل نامه تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی

مقاله 5، دوره 1، شماره 1، آذر 1388، صفحه 73-79   

نویسنده

سید جعفر حمیدی

استاد زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد بوشهر

چکیده

خصوصیات مشترک فراوانی را می توان میان شعر مولانا جلال الدین و شعر امروز ایران پیدا کرد که تا امروز برای منتقدان و شعرشناسان پنهان مانده و فرصتی برای بررسی آنها برای جامعه ادبی دست نداده است. یکی از این خصوصیات نهفته نو اندیشی و نوگفتاری شعر معاصر با پاره ای از اشعار شاعران گذشته و به ویژه با شعر مولانا است. توجه به این مقوله نه تنها به شناخت بیشتر شعر کمک می کند بل که باعث ایجاد نشاط و تازگی روح خواننده نیز می گردد.

کلیدواژه‌ها

شعر معاصر؛ مشترکات؛ مولانا

مراجع

1. افلاکی، شمس الدّین احمد (مناقب العارفین)، به کوشش تحسین یازیجی، تهران، دنیای کتاب، 1362، چاپ سوم.
2. حافظ (دیوان) قزوینی و غنی تهران، اساطیر، 1372، چاپ پنجم.
3. شاملو، احمد (آیدا در آینه)، تهران، نگاه، 1372، چ پنجم.
4. گولپینارلی، عبدالباقی (مولانا جلال الدّین)، ترجمۀ دکتر توفیق سبحانی، تهران، تحقیقات فرهنگی، 1364.
5. مشیری، فریدون (آه باران) تهران، چشمه 1368.
6. مولوی، جلال الدّین (فیه مافیه)، با تصحیحات بدیع الزّمان فروزانفر، تهران، امیرکبیر، 1363، چ پنجم.
7. مولوی، جلال الدّین (کلیات شمس)، به کوشش بدیع الزّمان فروزانفر، تهران، امیر کبیر، 1363.
8. مولوی، جلال الدّین (مثنوی)، به تصحیح تیکلسون، تهران، امیرکبیر، 1353.