رابطه بین آلودگی گیاه پنبه به سفیدبالک .Bemisia tabaci Genn و تعداد تریکوم های سطح برگ

فصلنامه تخصصی تحقیقات حشره شناسی

مقاله 5، دوره 5، شماره 1 - شماره پیاپی 17، خرداد 1392، صفحه 43-50   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

سعیده سرباز^{* 1}؛ غلامحسین مروج²؛ محمد سیرجانی³؛ آرزو حیدرزاده⁴

¹دانشجوی دکتری حشره شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک

²گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

³بخش گیاه پزشکی، ایستگاه تحقیقات پنبه شرق کشور، کاشمر

⁴دانش آموخته کارشناسی ارشد حشره شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

رابطه بین تعداد تریکوم سطح برگ و هجوم سفیدبالک پنبه .Bemisia tabaci Genn روی شش ژنوتیپ پنبه آپلند (مهر، ورامین، ساحل، خرداد، اکرای برگ سبز و اکرای برگ قرمز) و یک ژنوتیپ پنبه ایسلند (ترموس 14) در شرایط مزرعه ­ای در طول فصل زراعی 1388 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی پنبه شرق کشور (کاشمر) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد ژنوتیپ ترموس 14 بالاترین تعداد تخم، پوره و حشره کامل و همچنین بالاترین تعداد تریکوم را در سطح برگ در مقایسه با دیگر ژنوتیپ­ های پنبه داشت و ژنوتیپ­ های اکرای برگ سبز و اکرای برگ قرمز کمترین تعداد تریکوم و جمعیت سفیدبالک پنبه را داشتند. همبستگی مثبت و معنی داری بین تراکم تریکوم­ های سطح برگ و جمعیت سفیدبالک پنبه وجود داشت. نتایج این مطالعه نشان می­دهد که کاربرد ژنوتیپ­ های پنبه با تراکم تریکوم کم یا با برگ­ های صاف، خطر هجوم سفیدبالک پنبه را کاهش می­ دهد.

کلیدواژه‌ها

پنبه؛ تریکوم؛ ژنوتیپ؛ سفیدبالک پنبه؛ مقاومت