نقش تعدیل کننده سبک های مدیریت تعارض در رابطه تعارضات میان فردی و رفتارهای انحرافی در زنان پرستار

روان‌شناسی فرهنگی زن

مقاله 2، دوره 5، شماره 15، فروردین 1392، صفحه 21-36   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محسن گل پرور^{* 1}؛ زهرا واثقی²؛ زهرا جوادیان²؛ شیدا صادقی²؛ مایده عابذینی²

¹دانشگاه آزاد اسلامی،واحد اصفهان، گروه روان شناسی صنعتی و سازمانی، اصفهان، ایران

²دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان، گروه روان شناسی صنعتی و سازمانی، اصفهان، ایران.

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی نقش تعدیل کننده سبک های مدیریت تعارض در رابطه بین تعارض با
سرپرست و همکاران با رفتار های انحرافی در زنان پرستار به مرحله اجرا درآمد. روش پژوهش همبستگی
و جامعه آماری 140 نفر اززنان پرستار در شهر اصفهان بودند که از بین آن ها 100 نفر به شیوه ی در
دسترس انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل، پرسش نامه سبک -های مدیریت تعارض (دی درو و
همکاران، 2001 )، پرسشنامه محقق ساخته تعارض با سرپرست و همکاران و پرسشنامه رفتارهای انحرافی
(مولکی و همکاران، 2006 ) بودند. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله
مراتبی تحلیل گردید. نتایج نشان داد که اعمال زور رابطه تعارض با سرپرست و همکاران را با رفتارهای
انحرافی معطوف به سازمان و همکاران تعدیل می کند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که وقتی
اعمال زور به عنوان یکی از روش های مدیریت تعارض در محیط کار در حد بالایی است، افراد در
صورت مواجه شدن با تعارض با سرپرست و همکاران، به رفتارهای انحرافی آشکار و نهان به سوی
بیمارستان و همکاران روی می آورند.

کلیدواژه‌ها

مدیریت تعارض؛ تعارض با سرپرست؛ تعارض با همکاران؛ رفتارهای انحرافی؛ زنان پرستار

مراجع