ارزیابی عملکرد اجرای طرح اصلاح ساختار چای از نگاه چایکاران

مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی

مقاله 2، دوره 5، شماره 10، خرداد 1389، صفحه 37-56   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

سید حسن مطیعی لنگرودی^{* 1}؛ عیسی پوررمضان‌²؛ ابوطالب قاسمی وسمه‌جانی³

¹استاد دانشکده جغرافیا- دانشگاه تهران

²عضو هیئت علمی گروه جغرافیای انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

³کارشناسی‌ارشد‌جغرافیا‌و برنامه‌ریزی‌روستایی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران

چکیده

چایکاری از جمله مشاغل اقتصادی در بخش کشاورزی است که در مناطق شمالی کشور تعداد زیادی از ساکنین منطقه را به خود مشغول نموده است، و نقش مهمی در برآورد نیازهای معیشتی خانوارهای منطقه دارد. به‌رغم این مهم در پی مشکلاتی که در کشت و صنعت چای کشور وجود داشت، جهت بهبود اوضاع و سروسامان دادن به وضعیت کشت و صنعت چای ایران، در سال 1379 طرح اصلاح ساختار چای به اجرا درآمد. اکنون پس از گذشت حدود یک دهه از زمان اجرای طرح، ارزیابی تحقق اهداف طرح و میزان رضایتمندی بهره‌برداران با مشارکت مردم محلی و گروه‌های ذینفع، ضروری می‌باشد.
 
در همین راستا پژوهش حاضر در دهستان دیوشل شهرستان لنگرود انجام پذیرفت. جامعه‌ی آماری، چایکاران دهستان مورد نظر می‌باشند که 235 بهره‌بردار با استفاده از فرمول کوکران انتخاب گردیدند. روش پژوهش از نوع مطالعات توصیفی-تحلیلی است که برای جمع آوری داده‌ها و اطلاعات مورد نیاز از مطالعه کتابخانه‌ای و پیمایش میدانی و همچنین ابزار پرسشنامه استفاده شده است و برای داده پردازی و تحلیل اطلاعات نیز  نرم افزار spss مورد بهره‌برداری قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که طرح مورد چندان موفق نبوده و اهداف پیش‌بینی شده در طرح تحقق نیافته، و اجرای  طرح اصلاح ساختار چای، منجر به نارضایتی چایکاران از وضعیت کشت و صنعت چای گردیده است. با توجه به اشتغال گروه زیادی از روستاییان نواحی شمال کشور و منطقه مورد مطالعه، در این فعالیت اقتصادی، جهت پایداری این کشت و صنعت تجدید نظر در این طرح ضرورتی اجتناب‌ناپذیر می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

چایکاری؛ کشت و صنعت چای؛ طرح اصلاح ساختار چای؛ شهرستان لنگرود