نقش ابعاد مختلف انگیزشی مدیریت زمان بر خلاقیت دانشجویان دانشگاه تبریز

ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی

مقاله 5، دوره 4، شماره 2، آبان 1393، صفحه 93-110   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

نویسندگان

رحیم بدری گرگری^{* 1}؛ فریبا حسنی²

¹دانشیار روان‌شناسی تربیتی دانشگاه تبریز (نویسندة مسئول) [e-mail]

²کارشناسی ارشد روان‌شناسی تربیتی [e-mail]

چکیده

 
زمینه: خلاقیت از دیدگاه نظری تولید ایده‌ها، محصولات، فرایندهایی جدید و مفید به‌وسیله افراد یا گروه‌ها تعریف‌شده است. خلاقیت تابعی از زمان در دسترس فرد است و به‌صورت منفی با فشار زمانی تجربه‌شده فرد رابطه دارد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه بین ابعاد مختلف انگیزشی مدیریت زمان (تمایل به بی‌سازمانی، کنترل ادراک‌شده زمان و سرسختی روان‌شناختی) با خلاقیت دانشجویان انجام شد.
روش: با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 240 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز انتخاب شدند. آزمون تفکر خلاق تورنس، مقیاس ابعاد نگرش و انگیزش مدیریت زمان به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. تحلیل آماری داده‌ها به کمک نرم‌افزار اِی‌موس[1] و با روش تحلیل مسیر انجام شد.
یافته‌ها: خلاقیت دانشجویان به‌وسیله کنترل ادراک‌شده زمان (22/0= β) و تمایل به بی‌نظمی یا بی‌سازمانی (18/0-= β) پیش‌بینی شد. همچنین یافته‌ها نشان داد بُعد سرسختی به‌صورت مستقیم با خلاقیت دانشجویان رابطه ندارد اما مسیر غیرمستقیم آن از طریق کنترل ادراک‌شده زمان (09/0= β) معنادار است.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد، کنترل تصوری زمان و رفتار مدیریت زمان برای تولید مؤثر ایده‌های خلاق ضروری است.
 



[1]. AMOS

کلیدواژه‌ها

مدیریت زمان؛ خلاقیت؛ کنترل ادراک زمان؛ سرسختی؛ تمایل به بی‌سازمانی؛ تحلیل مسیر