بررسی تأثیر آموزش گروهی مادران بر افزایش خلاقیت کودکان با تأکید بر روش تحلیل رفتار متقابل

ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی

مقاله 4، دوره 2، شماره 1، شهریور 1391، صفحه 85-105   

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

نویسندگان

الهام درستیان^{* 1}؛ پرویز میرزاخانی²

¹نویسنده مسئول

²نویسنده

چکیده

 
زمینه: پرورش خلاقیت کودکان برای آینده آنها، نقشی کلیدی دارد. مادران از اصلی‌ترین حامیان پرورش خلاقیت کودکان به شمار می‌روند و الگوهای ارتباطی مادر و کودک، بر خلاقیت او اثرگذار است.
هدف: پژوهش نیمه آزمایشی حاضر به بررسی تأثیر آموزش گروهی مادران بر افزایش خلاقیت کودکان، با تأکید بر نظریه تحلیل رفتار متقابل می‌پردازد.
روش: در ابتدا، مادران مراجعه کننده به مراکز فرهنگی سازمان فرهنگی- هنری شهرداری تهران، به عنوان جامعه آماری، مشخص شدند. سپس 40 نفر از این مادران، به صورت تصادفی برای نمونه آماری انتخاب شدند. پس از افت نمونه، 26 نفر باقی مانده به 2 گروه (یک گروه آزمایش و یک گروه گواه) تقسیم شدند. سپس 10 جلسه آموزش گروهی مادران، با رویکرد تحلیل رفتار متقابل برای گروه آزمایش، برگزار گردید. ابزار پژوهش حاضر به عنوان پیش آزمون و پس آزمون، آزمون خلاقیت تورنس بود. این آزمون از کلیه کودکانی که مادران آنها در تحقیق شرکت داشتند، گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که در سطح معناداری 05/0p<آموزش گروهی مادران با تأکید بر نظریه تحلیل رفتار متقابل بر افزایش مؤلفه‌های بسط، انعطاف پذیری و ابتکار کودکان مؤثر بوده است. همچنین در سطح معناداری 01/0 p< آموزش گروهی مادران به این روش بر افزایش مؤلفه سیالی کودکان اثر داشته است.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق می‌توان نتیجه گرفت که آموزش گروهی مادران با تأکید بر نظریه تحلیل رفتار متقابل بر افزایش خلاقیت کودکان مؤثر است.
 

کلیدواژه‌ها

تحلیل رفتار متقابل؛ خلاقیت؛ آزمون خلاقیت تورنس