نگرشی بر دیپلماسی زنان در شاهنامه با بازخوانی دو داستان از دو زن سیاست پیشه به نام های سیندخت و گردیه

تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی (دهخدا)

مقاله 8، دوره 7، شماره 23، خرداد 1394، صفحه 179-199   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

معصومه شاهسواری

دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج،البرز ،ایران

چکیده

آن چه همواره در شاهنامه مورد مطالعه قرار گرفته و می گیرد، شکوه شاهان، دلاوری پهلوانان و در مجموع عناصر سترگی است که به تناسب نوع ادبی حماسه در آن جای داردامادراین اثر ورجاوند و در کنار عناصر مهم و اصلی، جزئیاتی وجود دارد که ضمن ایجاد یک کل منسجم در نوع خود، شاهکاری بی نظیر و یا کم نظیر به شمار می آیند.
یکی از این جزییات که با آداب خاص خود به نمایش گذاشته شده روابط سیاسی و دیپلماتیکی است که این دو زن: سیندخت وگردیه ، با بر عهده گرفتن و به انجام رساندن آنها گام های بلندی در جهت حفظ هویت ایرانی و نشان دادن قدرت زنان در عرصه های سیاسی برداشته اند.
در این مقاله سعی شده ضمن بازخوانی این دو داستان، چگونگی تأثیر گذاری سیاسی این زنان قهرمان بر روند داستان ها ی خود در شاهنامه، بررسی گردد.

کلیدواژه‌ها

دیپلماسی)آیین سفارت(؛ زن؛ سیندخت؛ گردیه؛ شاهنامه

مراجع

1-       آلادپوش و توتونچیان،ع.( 1372).دیپلمات و دیپلماسی. تهران. وزارت امور خارجه.

2-       اسلامی ندوشن،محمد علی.(2536).نوشته های بی سر نوشت.تهران.انتشارات جاویدان.

3-    اکبری، منوچهر.( تابستان و پاییز 1380، 158 و 159) .شایست و ناشایست زنان در شاهنامه. مجله­ی دانشکده­ی ادبیات و علوم انسانی.تهران .دانشگاه تهران.

4-       پاک نیا، محبوبه.خوانشی از زن، مجله ی مطالعات زنان، س 4، ش 2.

5-       جعفری،محمد رضا.(1386).فرهنگ انگلیسی به فارسی نشر نو.تهران.انتشارات دانشیار.

6-        خالقی مطلق، جلال.(1389).شاهنامه.دفترهای اول،هشتم. چاپ پنجم.تهران. مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی.

7-       خالقی مطلق،جلال.(1393).یادداشت های شاهنامه،بخش چهارم.چاپ سوم.تهران.مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی.

8-       دهباشی، علی.(1370). فردوسی و شاهنامه (مجموع مقالات).تهران. انتشارات مدبر.

9-       دهخدا،علی اکبر.(1377).لغت نامه.تهران.دانشگاه تهران.                                        

10-   سرامی، قدمعلی.(1388).از رنگ گل تا رنج خار.تهران. انتشارات علمی و فرهنگی.

11-   محجوب، محمد جعفر.(1371). آفرین فردوسی.تهران. انتشارات مروارید.

12-   مرتضوی، منوچهر.(1369). فردوسی و شاهنامه. تهران . مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

13-   نولدکه، تئودور.(1384).حماسه­ی ملی ایرانیان. ترجمه­ی بزرگ علوی.تهران.انتشارات نگاه.