در محیط آزمایشگاهی Gracilaria corticata بررسی اثر شوری ، آمونیوم وسیتوکینین بر رشد

پژوهش های علوم و فنون دریایی

مقاله 7، دوره 6، شماره 1، خرداد 1390، صفحه 78-87   

نوع مقاله: تحقیقی

نویسندگان

فرناز رفیعی؛ نسرین سلمان زاده^*

گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، ایران

چکیده

        اثرعوامل شوری ، آمونیوم و سیتوکینین بررشد جلبک J.Agardh))Gracilaria corticata در یک دوره 6 هفته ، تحت شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. جلبک گراسیلاریا ازسواحل بندربستانه واقع در استان هرمزگان درتیرماه 1388 نمونه برداری شده و در آکواریوم های 40×30×60 سانتی متر (20لیتر) باروش معلق درسه تکرار پرورش داده شد . نور مورد نیاز برای پرورش 3300 لوکس و دما 35 درجه سانتی گراد بود.تیمار های مورد بررسی شوری25جزء در هزار(شوری مصب)، 35جزءدرهزار(شوری آب دریا) و 45جزءدرهزار(شوزی خور)،آمونیوم(0،0.001 و 0.002مولار)و سیتوکینین(0.01 ،0.001 و 0.0001گرم بر لیتر)بودند.جلبک ها درروزهای 35،28،21،14،7و42 برداشته شدند. طول ،عرض و وزن آن ها اندازه گیری و رشد نسبی محاسبه شد. نتایج نشان داد که عوامل  شوری ،آمونیوم وسیتوکنین اثرمعنی داری(05/0P<) برروی رشد جلبک گراسیلاریا داشتند . رشدنسبی جلبک گراسیلاریا باتیمارهای مختلف سیتوکینین ، شوری وآمونیوم درروزهای مختلف آزمایش اختلاف معنی داری داشت (05/0P<) و حداکثر میزان آن درتیمار002/0 مولار آمونیوم با26/8 درصدمشاهده شد. 

کلیدواژه‌ها

گراسیلاریا کورتیکاتا؛ سیتوکینین؛ بندر بستانه؛ آمونیوم