میکروبیواستراتیگرافی سازند تاربور در نواحی جنوب شرق شیراز

فصلنامه زمین شناسی محیط زیست

مقاله 6، دوره 2، شماره 2، دی 1387، صفحه 61-74   

نویسندگان

معصومه عزیزی¹؛ مسیح افقه²

¹دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران

²استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز

چکیده

در این تحقیق، دو مقطع چینه شناسی از سازند تاربور شامل مقاطع چینه شناسی داراب و شش ده مورد بررسی قرار گرفته است. در مجموع
با برداشت 333متر از رسوبات این سازند فرامینی فرهای موجود در 328مقطع نازک میکروسکپی به دقت شناسایی شد. بررسی های انجام
شده نشان میدهند که سازند تاربور از نظر سنگ چینه ای در برش چینه شناسی داراب شامل دو بخش آهکهای نازک لایه و ضخیم لایه و
در برش چینهشناسی شش ده شامل سه بخش آهکهای نازک لایه، متوسط لایه و ضخیم لایه میباشد. فرامینی فرهای شاخص شناخته شده
در این مقاطع چینهشناسی شامل گونههای زیر است:
Orbitoides media, Omphalocyclus macroporus, Dicyclina schulumbergri, Dicyclina sp., Dictyoconella
sp., Dicytoconella compalanta, Minoxia sp., Nezzazatinella sp., Rotalia sp., Rotalia skouransis, Antaliya
korayi, Antalya sp., Broekinella sp., Lepidorbitoedes sp, Siderolites sp. , Loftusia minor , Salpingoporella
turgida, Salpingoporella dinarica, Vania anatolica
برای سازندOrbitoides media & Omphalocyclus macroporus Assemblage Zon با توجه به فرامینی فرهای فوق، زون
آهکی تاربور معرفی شد. از شواهد فوق می توان نتیجه گرفت که سن سازند تاربور در برش چینه شناسی داراب ماستریشتین – پالئوسن و
دربرش چینه شناسی شش ده ماستریشتین می باشد

کلیدواژه‌ها

میکروبیواستراتیگرافی؛ سازند تاربور