ارائه مدلی تجربی برای تعیین شعاع ایمن امواج ضربهای هوا در روش تخریب انفجاری برای سازههای بتنی

فصلنامه زمین شناسی محیط زیست

مقاله 4، دوره 3، شماره 1، فروردین 1388، صفحه 57-70   

نویسنده

شبیر ارشدنژاد

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات، گروه مهندسی معدن

چکیده

تخریب سازهها با روش انفجار کنترل شده در اغلب کشورهای صنعتی جهان به عنوان روش نسبتاً جدید مهندسی مورد توجه قرار گرفته
است. عوامل متعددی نظیر شناخت مصالح و تحلیل سازه، انتخاب نوع و مقدار ماده منفجره، تعیین روشهای گوناگون حفاری و انفجار کنترل
شده، بررسی اثرات جانبی انفجار و تاثیر آن بر سازههای مجاور نظیر انتشار موج انفجار در هوا، پرتاب ذرات و لرزش زمین، در گستره این
تکنیک است. در این مقاله به بررسی کنترل انتشار شدت موج انفجار در هوا پرداخته میشود. گاهی شدت موج انفجار میتواند باعث شکسته
شدن شیشهها و ساختارهای ضعیف برخی ساختمانها تا مسافتهای طولانی گردد، البته اگر همزمان با پدیده اینورژن و باد باشد. در تبیین
مدل پیشنهادی از استانداردهای معتبر جهانی در زمینه تعیین حدود مجاز تراز شدت صوت و فشار صوت، نظیر استانداردهای آمریکا،
انگلستان، استرالیا و اسپانیا، استفاده گردید. به منظور استفاده از مدلسازی فیزیکی و انجام تعداد معقولی آزمایش، اقدام به ساخت 22ستون
بتنی گردید. در هر ستون سه چال انفجاری طوری حفر گردید که انفجار مستقل هر کدام، بدون مشکل و اثرگذاری روی چال دیگر، انجام
گیرد. پس از انجام هر انفجار مقدار ماده منفجره و تراز شدت صوت )در رده (Aدر هر فاصله معین، تعیین و ثبت گردید. در پایان، با آنالیز
دادهها به صورت لگاریتمی و رگرسیون چندگانه، مدلی تجربی و دو پارامتری برای تعیین تراز شدت صوت در هر فاصله و با هر مقدار ماده
منفجره بدست آمد. با کمک مدل ارائه شده در این مقاله و با در اختیار داشتن مقدار ماده منفجره در هر پریود و مقدار استاندارد تراز شدت
صوت، فاصله و شعاع ایمن انفجار را میتوان تعیین نمود

کلیدواژه‌ها

تخریب انفجاری؛ موج ضربه ای در هوا؛ سازه بتنی؛ مدل تجربی