پترولوژی، و ژئوشیمی دایکهای دیابازی منفرد در افیولیت شمال نائین

فصلنامه زمین شناسی محیط زیست

مقاله 7، دوره 4، شماره 11، تیر 1389، صفحه 75-86   

نویسندگان

محمد فودازی¹؛ محمد هاشم امامی²؛ سلیمان علایی مهابادی³

¹دانشآموخته دکترای واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

²عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

³کارشناس ارشد سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور

چکیده

افیولیت نائین قسمتی از مجموعه افیولیتی حاشیه غربی خرده قاره ایران مرکزی است و با مساحتی بالغ بر  500کیلومترمربع در کنار
گسل نایین- بافت رخنمون دارد .سن جایگیری این مجموعه افیولیتی را بر اساس میکروفسیلهای یافت شده در آهکهای پلاژیک
به کرتاسه فوقانی و پالئوسن پیشین نسبت دادهاند] [1دایکهای دیابازی رخنمون یافته در این افیولیت به علت فرآیندهای دگرگونی
هیدروترمالی، متاسوماتیسم، و تکتونیک به چهار گروه میکروگابرو – گابرو، گابروهای با دگرگونی هیدروترمال ،دایکهای رودنگیتی ، و
آمفیبولیت تفکیک شدهاند] .[2در نمودارهای ژئوشیمیایی این سنگها دارای سرشت تولهایتی هستند و الگوی به هنجار شده آنها نسبت
به کندریت تا حدودی از عناصر نادر خاکی سبک و سنگین غنیشدگی نشان میدهد. غنیشدگی آنها از عناصر یاد شده که منطبق
بر روند سری تولهایت اقیانوسی است را میتوان به منشا تفریقیافته آنها نسبت داد. ژئوشیمی عناصر کمیاب و عناصر نادر خاکی و
همچنین مقدار  )La/Sm( N >1,5و  )La/Y( N > 1,5که در دایکهای دیابازی دیده میشود مبین محیطهای گسترش میان اقیانوسی
 N-MORBتا  T-MORBدر طی کرتاسه بالایی خواهد بود

کلیدواژه‌ها

دایکهای دیابازی؛ دایکهای رودنگیتی؛ آمفیبولیت؛ سری تولئیتی؛ دگرگونی هیدروترمال