بررسی سیرتکامل و زوال دو نظام چرخندی با محاسبه ی کارمایه ی نهفته ی دردسترس

پژوهش های علوم و فنون دریایی

مقاله 5، دوره 4، شماره 4، اسفند 1388، صفحه 67-80   

نوع مقاله: تحقیقی

نویسندگان

مینا پرده دار^{* 1}؛ حسین اردکانی¹؛ محمد تقی زمانیان²

¹دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال ، دانشگاه آزاد اسلامی

²پژوهشکده هواشناسی

چکیده

یکی از مهم ترین مسائل جوی که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است،  مسئله ی کارمایه های جوی و        اندازه گیری مو^ءلفه های آن است.  برای بررسی،  دانشمندان آن را به دو دسته ی کارمایه ی جنبشی و نهفته            تقسیم می کنند.  قوی یا ضعیف بودن یک نظام چرخندی یا واچرخندی منوط به کارمایه ی جنبشی است که توسط آن نظام تولید می شود، این مقدار کارمایه ی جنبشی بخشی کوچک از کارمایه ی نهفته ی کل است که برای تبدیل شدن به کارمایه ی جنبشی در دست رس قرار می گیرد و کارمایه ی نهفته ی در دست رس نام دارد.   در این تحقیق،  کارمایه ی نهفته ی در دست رس برای دو نظام جوی به روش تجربی آ.اس .زورف (1972)  محاسبه می شود.  داده هایFnl برای  نظام های جوی برای هر 6 ساعت تهیه شده است.  نظام جوی اول از 17 فوریه 2008 تا پایان 21 فوریه 2008 و نظام جوی دوم از 29 مارس تا 2 آوریل 2009 می باشد.  کار جانبی انجام شده ،  محاسبه ی زاویه ی محور فضایی برای بررسی نوع نظام جوی می باشد.  مشاهده می شود ،  کارمایه ی نهفته ی در دست رس در اوایل شکل گیری چرخند دارای بیش ترین مقدار( نظام جوی اول kJ/m² 14549و نظام جوی دومkJ/m² 6376) می باشد و بسته به جهت حرکت آن(به سمت عرض های بالاتر) سیر نزولی دارد و هم چنین زاویه ی محور فضایی نیز در ابتدای شکل گیری دارای بیش ترین مقدار(8/89برای نظام جوی اول و 85/89 برای نظام جوی دوم) می باشد و در هنگام زوال چرخند به کم ترین مقدارمی رسد.  

کلیدواژه‌ها

کارمایه ی نهفته ی در دسترس؛ کارمایه ی جنبشی؛ نظام چرخندی؛ محور فضایی؛ واچرخندی