دارالشفا نخستین بیمارستان قم در دوره قاجاریه

پژوهش نامه تاریخ

مقاله 8، دوره 6، شماره 24، آبان 1390، صفحه 189-208

نویسندگان

مهدی وزین افضل؛ حسین اسماعیلی نصرآبادی

دانشجوی دکترای تاریخ ایران اسلامی دانشگاه اصفهان

چکیده

دارالشفا، یکی از ابنیه مجاور حرم حضرت معصومه^(س) است که در شمال مدرسه فیضیه قرار دارد. قدمت مکانی که دارالشفا در آن ساخته شده است، به دوره صفویه و سلطنت شاه عباس دوم می‌رسد. با روی کار آمدن قاجاریه و در دوران سلطنت فتحعلی شاه، اقدامات عمرانی در قم سرعت بیشتری گرفت و فتحعلی شاه در پی این اقدامات، دارالشفا را گسترش داد و آن را به صورت بیمارستانی برای زوار حرم حضرت معصومه^(س) و مردم قم در آورد. در طی دوران بعد از مرگ فتحعلی شاه، چند سالی به همت کامران میرزا نایب­السلطنه دارالشفا همچنان کارکردی بیمارستانی داشت؛ ولی بعد از مرگ این شاهزاده قاجاری، دارالشفا به صورت مدرسه علوم دینی درآمد. در دوره پهلوی و با تلاش‌های حاج شیخ عبدالکریم حائری، مؤسس حوزه علمیه قم، به حجرات دارالشفا افزوده شد و کاملاً در اختیار طلاب علوم دینی قرار گرفت.
 

کلیدواژه‌ها

دارالشفا؛ فتحعلی­شاه؛ عمران؛ مریض­خانه؛ مدرسه