وجه تراژیک رمان سمفونی مردگان

پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی

مقاله 3، دوره 7، شماره 25، آذر 1395، صفحه 47-70   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

سارا حسینی؛ عطیه مشاهری فرد

چکیده

تراژدی به‌عنوان یکی از دیرینه‌ترین ژانرهای ادبی، اکنون در آستانة سدۀ بیست و یکم، قرن اصالت تصاویر، از سوی برخی از منتقدان رد و انکار می‌گردد؛ اما در مقابل، عده‌ای نیز بر این باورند که گرچه جهان مدرن بسیاری از قابلیت‌های خلق و پرورش تراژدی اصیل و کلاسیک را از دست داده است، اکنون این نوع ادبی در لباسی تازه به حیات خویش ادامه می‌دهد. رمان سمفونی مردگان یکی از آثار برجستة داستانی فارسی از ابتدا تاکنون بوده است که بسیاری از مؤلفه‌های داستان‌های تراژیک را همچون پیش گویی، تقابل دو نیرو، پایان فاجعه‌آمیز، اقدام به جنایت برای تسلط بر دیگران، برادرکشی برای حفظ موقعیت خود، افتادن قهرمان در ورطة شقاوت و قرار گرفتن بر سر دوراهی انتخاب در خود جای داده است. این مقاله در پی آن است که به دو پرسش اساسی پاسخ دهد؛ نخست آن‌که آیا تراژدی در شکل مدرن آن وجود دارد یا خیر؟ و دیگر آن‌که آیا رمان سمفونی مردگان در زیرمجموعة داستان‌های تراژیک مدرن قرار می‌گیرد یا خیر؟

کلیدواژه‌ها

ژانر؛ تراژدی کلاسیک؛ تراژدی مدرن؛ سمفونی مردگان

مراجع