مروری بر روش های شناسایی آسیب بر اساس پارامترهای مودال

مهندسی مکانیک و ارتعاشات

مقاله 5، دوره 7، شماره 1 - شماره پیاپی 22، خرداد 1395، صفحه 35-39   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی کامل

نویسندگان

احسان جمشیدی^{* 1}؛ بهرام جمشیدی²؛ فاطمه تقی خاکی²؛ علیرضا ارغوان³

¹مدیر گروه مکانیک جامدات و طراحی کاربردی، عضو هیات علمی

²دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مکانیک، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

³مربی، مرکز تحقیقات انرژی و توسعه پایدار، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

چکیده

یکی از روش‌های متداول شناسایی آسیب در سازه‌ ها و تعیین محل و شدت آسیب در آنها بررسی تغییرات پارامترهای مودال سازه قبل و بعد از بروز آسیب است. در این روند که اغلب بر پایه روش‌های بهینه سازی هستند، یک تابع هدف بر پایه فرکانس‌های طبیعی و یا شکل‌مودهای سازه و یا هر دو به کار برده می‌شود.در این مقاله سعی می‌‌شود مروری اجمالی بر تحقیقات پیشین در خصوص شناسایی آسیب براساس پارامترهای مودال و توابع هدف متداول در مرحله بهینه‌سازی در فرایند شناسایی آسیب انجام گیرد. به این منظور، روش های شناسایی آسیب براساس فرکانس طبیعی، شکل مود، انحنای شکل مود و هردو، شکل مود و فرکانس طبیعی مرور می‌شوند. در ادامه با توجه به اهمیت بالای توابع هدف در فرایند شناسایی آسیب، توابع هدف بر پایه معیار اطمینان مودال، ماتریس انعطاف پذیری و فرکانس‌های طبیعی و شکل‌های مود مقایسه می‌شوند.

کلیدواژه‌ها

شناسایی آسیب؛ پارامترهای مودال؛ تابع هدف؛ فرکانس طبیعی؛ شکل مود؛ ماتریس انعطاف پذیری؛ انحنای شکل مود

مراجع