بررسی تاریخی و فقهی تدلیس سیاسی حکومت معاویه و آثار آن

فقه و تاریخ تمدّن

مقاله 3، دوره 1، شماره 3، مهر 1394، صفحه 69-81   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

حسین میرسعیدی¹؛ مصطفی رجائی پور^{* 2}

¹دانشجوی دکتری،گروه فقه ومبانی حقوق اسلامی،واحدمشهد،دانشگاه آزاد اسلامی،مشهد

²استادیار،گروه فقه ومبانی حقوق اسلامی،واحدمشهد،دانشگاه آزاد اسلامی،مشهد

چکیده

همواره در طول تاریخ حکومتهای زیادی به طرق مختلف قدرت را در دست گرفتهاند و در طول دوره حکومت از روشهای متعددی برای اداره حکومت خود استفاده کردهاند. ازجمله معاویه که از ابتدا روش حکومت خود را بر تدلیس، دروغ، مکر و حیله بنیان نهاد؛ و در دوره حکومت نیز تدلیس های سیاسی تأثیرگذاری انجام داد که مهمترین آنها: فریب مردم شام در مورد  قضیه جنگ صفین و موضوع جانشینی و صلح امام حسن –حضرت علی (ع) (ع) بود که عواقب و نتایج آن ضربههای سنگین و جبرانناپذیری بر پیکر اسلام وارد نمود. معاویه در این راه از هیچ اقدامی فروگذار نکرد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که تدلیس از دیدگاه فقها امری ممنوع و غیر جایز است و دارای حکم تکلیفی حرمت است، ولی معاویه از ارتکاب تدلیس ابایی نداشت

کلیدواژه‌ها

تدلیس سیاسی؛ حکومت؛ فریب؛ اسلام (فقه)