دیپلماسی رسانه‌ای رویکرد پسامدرنیسم در روابط بین‌الملل نسبت به تاثیرات رسانه‌های نوین بر دیپلماسی

تغییرات اجتماعی - فرهنگی

مقاله 3، دوره 3، شماره 2، آذر 1386   

نویسنده

زهرا خرازی

دکترای علوم ارتباطات و عضو هیأت علمی گروه ارتباطات واحد علوم و تحقیقات ـ دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده

هم‌اینک دیپلماسی رسانه‌ای، بخش قابل توجهی از دیپلماسی عمومی کشورهای قدرتمند جهانی را به خود اختصاص داده است. شعاع انتشار مطالب رسانه‌های نوین امروزه حد و مرزی نمی‌شناسد. محتوای این رسانه‌ها مرزهای دولت ـ ملت را درمی‌نوردد و محدودیت‌های ناشی از این مرزها را کنار می‌گذارد. به یک معنا، دیپلماسی و سیاست خارجی، عملاً فاقد مرز شده است.در عین حال در سایه محیط جهانی نوین محتوای بازی نرم‌افزاری به عنوان بخشی از دگرگونی‌های جدید سیاست خارجی موجب شده است تا گفتمان، تصویرسازی و اقناع دیگران، در تعاملات مربوط به سیاست خارجی جایگاهی نوین یابد. در این فضا دولت‌ها ناظر توان اطلاع‌یابی و تاثیر بر مخاطبان خارجی خود در هر نقطه از جهان هستند. رویکرد پست مدرنیسم در روابط بین‌الملل نسبت به تاثیرات رسانه‌های نوین بر دیپلماسی رویکردی قابل تأمل در این زمینه است. چرا که اغلب تئوری‌های نوین بین‌المللی که به تاثیرات رسانه‌ها بر دیپلماسی و سیاست خارجی پرداخته ‌است، زاویه دیدی پست مدرنیستی دارد و اغلب این تئوری‌ها را دانشمندان پست مدرن ارایه کرده ‌است. با این ملاحظات مقاله‌ی حاضر که برآمده از تحقیقی به همین نام است با بهره‌گیری از روش تحقیق دلفی به بررسی رویکرد پست مدرنیسم در روابط بین‌الملل نسبت به تاثیرات رسانه‌های نوین بر دیپلماسی می‌پردازد

کلیدواژه‌ها

دیپلماسی رسانه‌ای؛ پسامدرنیسم؛ رسانه‌های نوین؛ دیپلماسی؛ بازیگری دیپلماتیک رسانه‌ها؛ گفتمان؛ گفتمان‌سازی رسانه‌ها؛ دموکراتیزاسیون دیپلماسی؛ ژئوکالچر؛ منافع ملی