رتبه ­بندی مناطق روستایی استان فارس براساس سطح توسعه­­ یافتگی با استفاده از منطق فازی

تغییرات اجتماعی - فرهنگی

مقاله 5، دوره 5، شماره 1 - شماره پیاپی 20، فروردین 1388   

نویسندگان

رضا شاهدی¹؛ حمید محمدی²؛ محمدرضا رضایی³

¹عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم.

²استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم.

³استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت.

چکیده

این مطـالعه با هدف رتبه ­بندی مناطق روستایی شـهرستان­های اسـتان فارس بر اسـاس سطح توسعه‌یافتگی صورت گرفت. مجموعه شاخص­های مورد استفاده در شاخص تلفیقی توسعه­یافتگی شامل شاخص­های جمعیتی، بهداشت و سلامت، ارتباطات، آموزش  تسهیـلات عمومـی و تفریحی و شاخص‌های اقتـصادی و رفاهی است. گروه‌های یاد شده مشتمل بر چند شاخص جزیی می‌باشد. اطلاعات مورد استفاده مربوط به سرشماری سال 1385 در استان فارس است.در میان مناطق روستایی استان بالاترین تفاوت به شاخص‌های اقتصادی و رفاهی مربوط بود که بیش از 37 درصد از وزن شاخص تلفیقی را شامل شد. در مورد ویژگی‌های جمعیتی و آموزش نیز تفاوت بالایی دیده شد. به گونه‌ای که این دو گروه بیش از 36 درصد از وزن شاخص تلفیقی را به خود اختصاص دادند. اما از نظر شاخص‌های بهداشت و سلامت، ارتباطات و تسهیلات عمومی و تفریحی تفاوت میان مناطق مختلف اندک بود.

کلیدواژه‌ها

: شاخص توسعه­؛ استان فارس؛ روش فازی؛ مناطق روستایی