بررسی پتانسیل عفو و بخشش در جامعه و تأثیر سرمایه اجتماعی بر آن

تغییرات اجتماعی - فرهنگی

مقاله 4، دوره 12، شماره 3 - شماره پیاپی 46، مهر 1394   

نویسندگان

امید بهرامیان¹؛ شفیع بهرامیان²؛ بیانه مام الهی³

¹شهید بهشتی

²دانشگاه امام حسین

³کارشناسی ارشد جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

چکیده

      مطالعه حاضر تلاشی اکتشافی درجهت بررسی جامعه­شناختی مفهوم عفو و بخشش و تبیین پتانسیل عفو و بخشش در جامعه،براساس سرمایه اجتماعی شناختی است. در این مقاله به بعد ارتباطی عفو و بخشش توجه شده و براساس نسبت فرد بخشنده با قربانی، پتانسیل بخشش در دو بعد پتانسیل بخشش معطوف به خود و پتانسیل بخشش معطوف به دیگران مفهوم­سازی شده است. براساس پیمایش انجام شده دربین نمونه­ای با حجم 378 نفر از شهروندان ارومیه­ای، به روش نمونه­گیری خوشه­ای، وضعیت پتانسیل عفو و بخشش دربین نمونه آماری با میانگین 1/38 در مقیاس صفر تا صد، در سطح پایینی بوده است. همچنین افراد، زمانی که خود قربانی باشند، پتانسیل بخشش بیشتری داشته­اند(بخشش معطوف به خود) تا زمانی که یکی از اعضای خانواده­شان، قربانی رفتار انحرافی دیگران بوده­است(بخشش معطوف به دیگران). نتایج تبیینی رابطه بین سرمایه اجتماعی شناختی و پتانسیل عفو و بخشش نشان داده است که سرمایه اجتماعی شناختی به صورت کلی، به میزان 18 درصد، در افزایش پتانسیل عفو و بخشش نقش داشته است. اما یافتههای آماری نشان داده است که رابطه بین سرمایه اجتماعی و پتانسیل بخشش معطوف به دیگران، به صورت منحنی سهمی درجه دو بوده است. به عبارت دیگر افزایش سرمایه اجتماعی تا سطح متوسطی، باعث افزایش پتانسیل عفو و بخشش معطوف به خانواده شده درحالی که افزایش و تقویت بیشتر سرمایه اجتماعی، باعث کاهش پتانسیل بخشش معطوف به اعضای خانواده فرد شده است.

کلیدواژه‌ها

عفو و بخشش؛ سرمایه اجتماعی؛ پتانسیل؛ رابطه اجتماعی؛ سهمی درجه دو