تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 10,005 |
تعداد مقالات | 83,623 |
تعداد مشاهده مقاله | 78,416,388 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 55,444,959 |
ارزیابی تاثیر مهار کنندهی باسیلوس لیکنی فورمیس بر آفلاتوکسین های B1 و B2 در محیط کشت آزمایشگاهی و آرد ماهی کیلکا | ||
نوآوری در علوم و فناوری غذایی | ||
مقاله 6، دوره 1، شماره 3، اسفند 1388، صفحه 41-50 اصل مقاله (187.3 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
چکیده | ||
آفلاتوکسینهای مورد استفاده جهت تلقیح، از تیپهای B1 و B2 بوده که در محیط کشت آزمایشگاهی از دو غلظت ( 12 و 16 نانوگرم بر میلی لیتر برای B1 و 8 و 12 نانوگرم بر میلی لیتر برای B2 ) استفاده گردید. دوز مورد استفاده باسیلوس نیز دو غلظت 3 و 4 درصد بوده است. غلظتهای مورد استفاده در آرد ماهی کیلکا به ترتیب 2 و 4 میلی لیتر از استاندارد آفلاتوکسین به 50 گرم از آرد ماهی و دوز مورد استفاده باکتری نیز 3 و 4 درصد بوده است. میزان تغییرات باسیلوس و آفلاتوکسین به ترتیب با جذب نوری در طول موج 600 نانومتر توسط دستگاه اسپکتروفتومتر و دستگاه HPLC مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج فاز آزمایشگاهی نشان داد که به هنگام استفاده از دوز 3 درصد باسیلوس لیکنیفورمیس، میزان کاهش B1با غلظت های 12 و 16 نانوگرم بر میلی لیتر به ترتیب 6/88 و 7/84 درصد و B2 با غلظت 8 و 12 نانوگرم بر میلی لیتر به ترتیب 1/98 و 4/92 درصد، میزان کاهش در دوز 4 درصد باسیلوس لیکنیفورمیس به ترتیب 2/95و 6/90 درصد برایB1 با غلظت های 12 و 16 نانوگرم بر میلی لیتر و 1/99 و 3/97 درصد برای B2با غلظت 8 و 12 نانوگرم بر میلی لیتر بوده است. میزان کاهش آفلاتوکسین در آرد ماهی برای تیپ B1و B2 با حضور3 و4 درصد باسیلوس لیکنیفورمیس بههمراه 2 و 4 میلیلیتر از سوسپانسیون استاندارد آفلاتوکسین در 50 گرم از آرد برای B1 به ترتیب 5/76 و 6/70 درصد و 9/96 و 4/80 درصد و برای B2 به ترتیب 5/77 و 4/90 درصد و 4/97 و 8/94 درصد بوده است. نتیجه گیری کلی که از این طرح حاصل میشود آناست که باسیلوس لیکنیفورمیس قادر به کاهش تیپهای شاخص آفلاتوکسین در شرایط آزمایشگاهی و آرد ماهی بوده، میتوان از آن بهعنوان ابزار بیولوژیک در جهت کنترل آفلاتوکسین استفاده کرد و با دوزهای مشخص به آرد ماهی اضافه نمود. | ||
کلیدواژهها | ||
باسیلوس لیکنی فورمیس؛ آفلاتوکسین؛ آرد ماهی کیلکا | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 337 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 181 |