بررسی اثر سیلی مارین بر زخم روده بزرگ القا شده با اسید استیک در موش های سوری نژاد Balb/C

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 5، دوره 3، شماره 1، آبان 1389   

نویسندگان

وحید حمایت خواه جهرمی؛ حبیب الله جوهری

دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه زیست شناسی، جهرم، ایران

چکیده

زخم روده ی بزرگ یک بیماری مزمن التهابی است. رادیکال های آزاد با کاهش عوامل ضداکسیدان باعث افزایش شدت این بیماری می شوند. سیلی مارین یک ترکیب فلاونوییدی است که از گیاه خارمریم به دست می آید و دارای مواد ضداکسیدان می باشد و از واکنش های التهابی مانع می گردد. در این مطالعه، اثر سیلی مارین در درمان زخم روده بزرگ القا شده با اسید استیک در موش های سوری بررسی گردیده است. از 32 موش سوری بالغ نژاد Balb/Cبه وزن تقریبی 4 andplusmn;36 گرم استفاده و به 4 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل بدون ایجاد بیماری، گروه شاهد دارای زخم روده بدون تحت درمان و گروه های تحت درمان تیمار دارای زخم با 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم سیلی مارین که به صورت خوراکی داده شد. موش های گروه تیمار روزانه و به مدت یک هفته بعد از ایجاد بیماری سیلی مارین دریافت کردند. داروها به صورت گاواژ داده شد. برای ایجاد زخم، یک میلی لیتر اسید استیک 4% به صورت درون رکتومی تزریق شد. یک هفته بعد از تشخیص زخم، قسمتی از نمونه کولون برای مطالعات بافتی برداشته و آسیب های کولون به روش موریس و مورتی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که سیلی مارین، التهاب و زخم ایجاد شده توسط اسید استیک را درمان و ترمیم می کند. چون زخم روده یک بیماری مزمن است، مصرف سیلی مارین می تواند در جلوگیری از برگشت بیماری مؤثر باشد. می توان چنین نتیجه گیری کرد با توجه به اینکه درمان با سیلی مارین اثرات جانبی استفاده از داروهای شیمیایی را ندارد بنابراین می تواند به عنوان روشی جهت درمان و پیشگیری از این بیماری مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

سیلی مارین؛ زخم روده بزرگ؛ اسیداستیک؛ موش