بررسی اثر عصاره ی الکلی دانه ی شنبلیله بر محور HPG و اسپرماتوژنز در موش سوری نر نژاد NMRI

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 6، دوره 3، شماره 1، آبان 1389   

نویسندگان

عبدالحسین شیروی؛ بهناز نجفی؛ هومن شجیعی

دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان، گروه زیست شناسی، دامغان، ایران

چکیده

کنترل جمعیت یکی از مسائل مهم در جوامع می باشد که اغلب با استفاده از داروهای شیمیایی پیشگیری از بارداری انجام میشود. امروزه دستیابی به روش های مطمئن تر که عوارض جانبی کمتری داشته باشد و همچنین توسط مردان کاربرد داشته باشند مورد توجه قرار گرفته است. این تحقیق سعی در بررسی اثرات دانه ی شنبلیله بر روی اسپرماتوژنز دارد. در این مطالعه، از موش سوری نر بالغ نژاد NMRI ، 3 ماهه (وزن تقریبی3 andplusmn;30 گرم) استفاده گردید. حیوانات به 4 گروه تجربی و یک گروه کنترل (هر گروه 8 موش) تقسیم شوند. چهار گروه تجربی به مدت 16 روز به ترتیب دوزهای 70، 140، 280 و 560 ، میکرولیتر بر کیلوگرم وزن بدن از عصاره الکلی دانه شنبلیله دریافت کردند. در همین مدت گروه کنترل، سرم فیزیولوژی را به صورت درون صفاقی دریافت کردند. سپس در روز 17 خونگیری به عمل آمد و میزان هورمون های تستوسترون، FSHو LHمورد سنجش قرار گرفت. بعد از خونگیری، حیوانات هر گروه مورد مطالعات مورفومتریک و هیستولوژیک قرار گرفتند. وزن و حجم بیضه، وزن اپیدیدیم و تعداد اسپرم های موجود در اپیدیدیم مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور بررسی آماری از تست ANOVAاستفاده شد و آزمون تکمیلیTukey انجام شد ( 05/0andgt;P). بین وزن و حجم بیضه و وزن اپیدیدیم گروه های تجربی با کنترل اختلاف معنی دار مشاهده نشد. در میزان هورمون تستوسترون و LH بین گروه کنترل و گروه های تجربی اختلاف معنی دار مشاهده نشد ولی در میزان FSH بین گروه کنترل و گروه های تجربی اختلاف معنی دار مشاهده شد. همچنین در میزان اسپرم موجود در اپیدیدیم بین گروه کنترل و گروه های تجربی کاهش معنی دار مشاهده شد. کاهش چشمگیر در میزان اسپرم ها در نتیجه کاهش میزان هورمون FSH نشانگر تأثیر دانه گیاه شنبلیله در کاهش فعالیت های تولیدمثلی جنس نر می باشد.

کلیدواژه‌ها

شنبلیله؛ موش سوری؛ بیضه؛ تستوسترون؛ LH؛ FSH