بررسی عمل آوری شور و بسته بندی وکیوم بر برخی پارامترهای فساد چربی ماهی کفال طلائی (Liza aurata) در زمان نگهداری در سردخانه

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 3، دوره 3، شماره 2، بهمن 1389   

نویسندگان

مریم علی¹؛ مسعود هدایتی فرد¹؛ رضا پورغلام²؛ شبنم گازرانی فراهانی³؛ مینو رضایی³

¹دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائم شهر، گروه شیلات، قائم شهر، ایران

²موسسه تحقیقات شیلات ایران، پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، ساری، ایران

³دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه شیلات، تهران، ایران

چکیده

هدف از این مطالعه بررسی اثرات عمل آوری شور و بسته بندی وکیوم (درشرایط خلاء) بر برخی پارامترهای فساد چربیماهی کفال طلائی(Liza aurata)درطی90 روز نگهداری در سردخانه (دمای 4 درجه سانتی گراد) می باشد. آزمایشات جهت بررسی فساد چربیشامل اندازه گیری پراکسید(PV)و تیوباربیتوریک اسید (TBA)بود که درفواصل زمانی 0 ، 30 ، 60 و 90 روز انجام شد. نتایج نشان داد میزان PVدر طی دوره نگهداری افزایش قابل توجهی داشه است. برای بررسی آماری نتایج از آزمون های Tukeyو آنالیز واریانس یکطرفه ANOVAبانرم افزار SPSSاستفاده شد. معنی دار بودن نتایج حاصل از هر تیمار با نتایج سایر تیمارها مقایسه شد.در پارامترهای اندازه گیری شده اختلافآماریمعنادار pandlt;0.05بین تیمارها دیده شد. نتایج این بررسی نشان داد که فساد چربی به عنوان یکی از پارامترهای فساد شیمیایی در طول دوره نگهداری مهمترین عامل محدود کننده بوده و می توان از عدد پراکسید در تعیین کیفیت این محصول استفاده نمود. با توجه به نتایج حاصل از آزمایشات، بهترین زمان مصرف ماهی کفال طلائی شور در بسته های وکیوم در صورت نگهداری در دمای 4 درجه سانتی گراد 30 روز اعلام می شود.

کلیدواژه‌ها

شورکردن؛ Liza aurata؛ بسته بندی وکیوم؛ نگهداری