اثرات سمی استنشاق مخلوط مواد سفیدکننده و شوینده صنعتی بر لوکوسیت های موش آزمایشگاهی

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 8، دوره 3، شماره 2، بهمن 1389   

نویسندگان

غلامحسن واعظی¹؛ فاطمه طوسی²؛ عبدالحسین شیروی²؛ مهسا پورکاظم²؛ فرشته علی آبادی²

¹دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان، سمنان، ایران

²دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان، گروه زیست شناسی، دامغان، ایران

چکیده

امروزه مواد سفیدکننده وشوینده ازمتداول ترین محصولاتی هستند که مورد استفاده عموم قرار می گیرند. گاهی افراد برای پاکیزگی بیشتر از مخلوط مواد سفیدکننده وشوینده استفاده می کنند که به علت برخی فعل وانفعالات شیمیایی موجب آزاد شدن بیشتر گاز کلر و در نتیجه شدت علائم مسمومیت می شود. در این پژوهش اثرات سمی مخلوط این دو ترکیب بر روی سلول های خون موش سوری مورد بررسی قرار گرفت.تعداد 42سر سوری نر بالغ نژاد NMRIبا وزن 3andplusmn;35 گرم و سن 10- 8 هفته به 6 گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند.گروه های تجربی 1- 2- 3 با استفاده از اتاقک شیشه ای(chamber) به صورت استنشاقی به مدت 20 دقیقه در معرض اسپری مقدار 1 سی سی از مخلوط مواد سفیدکننده و شوینده توسط دستگاه نبولایزر قرار گرفتند. گروه های تجربی 4- 5 -6 به مدت 35 دقیقه در معرض استنشاق همان مقدار از مواد قرار گرفتند. موش ها در فواصل 24- 48- 72 ساعت بعد از استنشاق از قلب موش ها خون گیری شد و توسط لام نئوبار تعداد سلول ها مورد بررسی قرار گرفت. و برای شمارش افتراقی لوکوسیت ها، لام ها به روش گیمسا رنگ آمیزی شدند. با افزایش مدت زمان استنشاق و گذشت زمان اثر گذاری افزایش معنی داری در تعداد لوکوسیت ها دیده شد.از آنجا که رادیکال های تولید شده توسط کلر در بدن سبب آسیب به DNAمی گردند و باعث ایجاد تغییرات در سیکل سلولیDNA می گردد در نتیجه سنتزDNAدچاراختلال گردیده وبا سرعت بیشتری انجام شده پس تکثیر گلبول های سفید نیز به سرعت انجام می پذیرد. بنابراین افزایش مدت زمان استنشاق در طی زمان باعث افزایش تعداد لوکوسیت ها می گردد.

کلیدواژه‌ها

موادسفیدکننده؛ مواد شوینده؛ کلر؛ لوکوسیت؛ استنشاق؛ موش آزمایشگاهی