تأثیر سطوح متفاوت لیزین بر مورفومتری خمل‌های روده باریک جوجه‌های گوشتی در دوره آغازین و رشد

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 8، دوره 3، شماره 4، مرداد 1390، صفحه 60-66   

نویسندگان

غلامحسن واعظی¹؛ مسعود تشفام²؛ شهاب بهادران³؛ حیدر فرازیان⁴

¹دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، گروه پیراپزشکی، سمنان، ایران

²دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه فیزیولوژی، فارماکولوژی و سم شناسی دانشکده دامپزشکی، تهران، ایران

³دانشگاه شهرکرد، دانشکده دامپزشکی، گروه علوم درمانگاهی، شهرکرد، ایران

⁴دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان، گروه زیست شناسی، دامغان، ایران

چکیده

هدف از این مطالعه بررسی سطوح متفاوت آمینواسید لیزین بر مورفولوژی خُمل های روده باریک جوجه های گوشتی می باشد. 180 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308، در سه گروه 60 قطعه ای، هر گروه شامل سه قفس20 قطعه ای در دوره آغازین، جیره غذایی حاوی 2/1، 3/1 و4/1 درصد لیزین و در دوره رشد جیره غذایی حاوی 1/1 ،2/1 و 3/1 درصد لیزین به ترتیب در گروه های کنترل، درمان 1 و 2 مورد مطالعه قرار گرفتند. در پایان روز14 و28، 6 قطعه جوجه از هر گروه (2 جوجه از هر قفس) به طور تصادفی انتخاب شده و پس از ذبح، از قسمت میانی دئودنوم، ژژنوم وایلئوم نمونه گیری انجام شد. در پایان نمونه برداری، در هرنمونه ابعاد خمل ها و عمق کریپت ها محاسبه گردید. پس از انجام آزمایش، داده ها توسط نرم افزار SPSSمورد تحلیل آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukeyبا درصد احتمال 5 درصد، قرار گرفتند. افزایش لیزین در گروهدرمان2نسبت به کنترل باعث افزایش معنی دار(05/0andgt;p)ارتفاع و عمق کریپت ها در هر سه قسمت روده باریک شده است. عرض خملهای روده باریک به صورت وابسته به غلظت لیزین افزایش معنی داری (05/0andgt;p)نسبت به گروه کنترل داشت. در ژژنوم، مصرف سطوح متفاوت لیزین بر نسبت طول به عمق کریپت و طول به عرض خمل، بی تأثیر بود. افزایش لیزین در جیره غذایی جوجه ها باعث افزایش طول خمل ها و عمق کریپت ها در روده باریک می شود.

کلیدواژه‌ها

لیزین؛ مورفومتری روده باریک؛ خمل؛ جوجه های گوشتی

مراجع