بررسی اثر تزریق آگونیست گیرنده D2 در هسته آکومبنس بر برگشت فراموشی القاء شده با مورفین توسط نیکوتین در رت های نر

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 6، دوره 4، شماره 3، خرداد 1391   

نویسندگان

روناک عزیزبیگی¹؛ مریم السادات شاهین²؛ مرتضی پیری³

¹دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج ، دانشکده دامپزشکی، گروه فیزیولوژی، سنندج ، ایران

²عضو باشگاه پژوهشگران جوان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرری ، گروه زیست شناسی، شهرری، ایران

³دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، گروه زیست شناسی، اردبیل ، ایران

چکیده

مطالعات، تأثیر مورفین و نیکوتین را بر روی انواع مختلف حافظه و یادگیری آشکار نموده است. این داروها بیشتر اثرات خود را از طریق مسیر دوپامینرژیک مزولیمبیک ایجاد می نمایند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تزریق آگونیست گیرنده D2دوپامینی (سولپیراید) به هسته آکومبنس بر روی اثر نیکوتین روی فراموشی القاء شده با مورفین می باشد. این مطالعه تجربی بر روی 185 موش صحرایی نر انجام شد. موش ها با تزریق درون صفاقی کتامین هیدروکلراید، بعلاوه زایلزین بی هوش شدند و سپس در دستگاه استریوتاکسی قرار داده شدند. دو کانول در پوسته هسته آکومبنس قرار داده شد. آزمون رفتاری با استفاده از دستگاه یادگیری احترازی غیر فعال آغاز شد و میزان تأخیر حیوان در ورود به بخش سیاه به عنوان معیار حافظه اندازه گیری شد. فراموشی القاء شده با مورفین پس از آموزش با تزریق قبل از آزمون مورفین، نیکوتین یا نیکوتین همراه با دوز بی اثر مورفین اصلاح می گردد. تزریق قبل از آزمون آگونیست گیرنده D2دوپامینی (سولپیراید) به داخل هسته آکومبنس که به تنهایی تأثیری بر حافظه ندارد، از بازگشت حافظه تخریب شده با مورفین توسط نیکوتین جلوگیری می نماید. این یافته هانشانمی دهندکه گیرنده های دوپامینی D2هسته آکومبنس،نقشمهمیدر اثرات بهبود بخش نیکوتین بر روی فراموشیالقاء شدهبامورفیندارند.

کلیدواژه‌ها

مورفین؛ نیکوتین؛ گیرنده های دوپامینی D2؛ هسته آکومبنس؛ حافظه اجتنابی مهاری