برهمکنش گیرنده های نیکوتینی و NMDA در هیپوکامپ پشتی موش صحرایی در تست اضطراب ماز بعلاوه ای شکل مرتفع

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 1، دوره 5، شماره 3، اردیبهشت 1392   

نویسندگان

مرتضی پیری¹؛ محمد ناصحی²؛ مریم السادات شاهین³

¹دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، گروه زیست شناسی، اردبیل، ایران

²دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرمسار، گروه زیست شناسی، گرمسار، ایران

³دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر ری، گروه زیست شناسی، باشگاه پژوهشگران جوان، شهرری، ایران

چکیده

گیرنده های نیکوتینی و گلوتاماتی در رفتارهای شبه اضطرابی نقش دارند. اما تعیین محل اثر این گیرنده ها در مغز، نیازمند مطالعه می باشد. لذا در این مطالعه، نقش گیرنده های کولینرژیک موسکارینی هیپوکامپ پشتی در رفتار شبه اضطرابی القاءشده با مهار گیرنده های NMDAبررسی شده است. موش های صحرایی نر ویستار در دستگاه استریوتاکسی قرار داده شدند. دو کانول در ناحیه هیپوکامپ پشتی قرار داده شد. سپسبا استفادهاز ماز بعلاوه ای مرتفع رفتار شبه اضطرابیحیوانات اندازه گیری شد.یافته های ما نشان می دهند که تزریق MK801(2 میکروگرم بر موش) و مکامیلامین (2 میکروگرم بر موش) به داخل ناحیه CA1هر یک به تنهایی، درصد حضور در بازوی باز و درصد ورود به بازوی باز را افزایش می دهد اما فعالیت حرکتی را تغییر نمی دهد. از طرف دیگر، بکار بردن دوزهای غیر مؤثر مکامیلامین با دوز غیرمؤثر MK801بر روی رفتار شبه اضطرابی و فعالیت حرکتی اثر معنی داری ندارد.اگرچه هر دو گیرنده NMDAو نیکوتینیدر تعدیل اضطراب در هیپوکامپ پشتی موش صحرایی نقش مهمی بازی می کنند، اما بین این گیرنده ها در این محل برهمکنشی در زمینه رفتار شبه اضطرابیوجود ندارد.

کلیدواژه‌ها

گیرنده های NMDA؛ گیرنده های نیکوتینی؛ هیپوکامپ پشتی؛ ماز بعلاوه ای مرتفع؛ موش صحرایی