اثرات تزریق درون بطنی- مغزی نانو ذرات طلا بر تعداد آلوئول‌ها و سلول‌های اپیتلیال غدد پستانی در رت‌های ماده پس از زایمان

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 6، دوره 6، شماره 2، بهمن 1392   

نویسندگان

فاطمه رفیقدوست؛ غلامحسن واعظی

دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان، گروه زیست شناسی، دامغان، ایران

چکیده

از زمان های قدیم از طلا به عنوان خوراکی و دارویی در درمان بسیاری از بیماری ها مانند ترس و اضطراب از طرف پزشکان قدیم تجویز شده است. هدف از این پروژه بررسی اثرتزریق نانوذرات طلا برتعداد آلوئول هاو سلول های اپیتلیال در غدد پستانی حیوان ماده پس از زایمان می باشد. در این پژوهش محل بطن روی موش های مورد بررسی مشخص شد و کانول های راهنما دقیقاً در همان محل نصب گردید.نانوذرات به داخل بطن در مقادیر 1، 5 و 10 میکروگرم بر کیلوگرم تزریق شد. بررسی هیستولوژیکی آلوئول ها و سلول های اپیتلیالموجود در غدد پستانی حیوان 24ساعت، 48 ساعت و 72 ساعت بعد از تزریق انجام شد. گروه های کنترل مربوط به هر دوره به جای نانوذرات طلا، آب مقطر دریافت کردند. در پایان موش ها پس از عمل پرفیوژن کشته شدند و مغز آنها را از جمجمه خارج گردید و برای 48ساعت در فرمالین 10% نگهداری شد. سپس از مغزهای تثبیت شده مقاطع 4 میکرون تهیه گردید و پس از طی مراحل برش گیری و تهیه لام و رنگ آمیزی لام ها توسط گراتیکول شمارش گردید. بررسی بافت غدد پستانی نشان داد تزریق نانوذرات طلا در دوزهای1 و5 میکروگرم بر کیلوگرم باعث افزایش تعداد سلول های اپی تلیال و آلوئول های غدد پستانی در موش صحرائی ماده نژاد ویستار می شود. اما دوز 10 میکروگرم بر کیلوگرم چنین اثراتی ندارد. نتایج نشان داد تکرار تزریق دوزهای مختلف نانو ذرات در زمان های مختلف در اثرگذاری دوزها مؤثر بوده است. احتمالا نانوذرات طلا به عنوان آنتاگونیست رقابتی دوپامین عمل کرده و با تأثیر بر روی رسپتورهای دوپامینی و بلوکه کردن آن ها بر میزان ترشح دوپامین اثر کرده و با مهار آن موجب افزایش ترشح پرولاکتین شده است. پرولاکتین به شیوه فید بک منفی بر هیپوتالاموس اثر کرده و ترشح خود را کاهش می دهد، که خود نوعی مهار برای برای هر دارو یا ماده شیر افزا است. احتمالا یکی از دلایلی که دوز 10 میکروگرم بر کیلوگرم نانو ذرات طلا مؤثر واقع نشده همین اثر فید یک منفی پرولاکتین بر محور هیپوتالاموسـهیپوفیز بوده است. تعداد آلوئول ها و سلول های اپیتلیالتحت تأثیر نانوذرات طلا با دوزهای مختلف نسبت به گروه کنترل افزایش و در برخی از دوزها بی اثر بوده است.

کلیدواژه‌ها

نانو ذرات طلا؛ پرولاکتین؛ شیردهی؛ موش صحرایی