بررسی اثرآنتاگونیست D1سیستم دوپامینرژیک ناحیه بازولترال آمیگدال برحافظه ترس ناشی از ACPA در موش کوچک آزمایشگاهی نر

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 1، دوره 6، شماره 3، اردیبهشت 1393   

نویسندگان

مریم حاجیان¹؛ محمدرضا زرین دست²؛ محمد ناصحی³؛ مریم بنانج¹

¹دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، گروه زیست شناسی، تهران، ایران

²پژوهشکده علوم شناختی، تهران، ایران

³دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرمسار، گروه زیست شناسی، تهران، ایران

چکیده

مسیر دوپامینرژیک دارای نقش اساسی در بروز رفتار هیجانی بویژه ترس است. کانابینوئیدها دسته ای از مواد روان گردان و مخرب حافظه هستند. هدف از این تحقیق، نقش سیستم دوپامینرژیک در حافظه ی ترس می باشد.در این پژوهش اثر تزریق درون مغزی آنتاگونیست گیرنده D1سیستم دوپامینرژیک وACPA Arachidonyl cyclo propyl amide)) مخرب حافظه بر بروز رفتار ترس در موش نر بررسی شد. یک هفته بعد از جراحی گروه ها در دستگاه شرطی سازی ترس، درصد مدت زمان بی حرکتی و مدت زمان تاخیر تا اولین بی حرکتیثبت شد. طبق تحلیل واریانس یک طرفه و دوطرفه و آزمون مکمل توکی در فاز 5 دقیقه و 3 دقیقه، درصد مدت زمان بی حرکتیACPAدوز 1/0 میلی گرم برکیلوگرمدر مقایسه با گروه کنترل، کاهش معنادار و مدت زمان تاخیر تا اولین بی حرکتینیز افزایش معناداری داشته است. درصد مدت زمان بی حرکتی دوز 08/0 میکروگرم بر موشSCH23390در مدت 5 دقیقه کاهش معنادار و در مدت 3 دقیقه دوز 04/0 میکروگرم بر موش افزایش معنادار در مدت زمان تاخیر تا اولین بی حرکتینشان داد. طبق تحلیل واریانس دوطرفه وآزمون مکمل توکی مشخص شد که تزریق همزمان دوز بی اثر 02/0 میکروگرم بر موش SCH23390 بصورت درون مغزی با دوزهای ACPAدر فاز 5 دقیقه و 3 دقیقه سبب کاهش معنی دار درصد و مدت زمان تاخیر تا اولین بی حرکتی شده است. طبق نتایج به نظر می رسد که تزریق دوزهای بالای ACPAسبب تخریب حافظه و کاهش ترس شده و تزریقSCH23390به عنوان آنتاگونیست D1سبب بروز ترس می گردد

کلیدواژه‌ها

ACPA؛ SCH23390؛ دستگاهfear conditioning؛ ترس؛ دوپامین