شناسایی کرم­های انگلی کپورماهیان منابع ­آبی مهم استان سمنان

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 1، دوره 7، شماره 1، آبان 1393   

نویسندگان

مهدی ابراهیمیان؛ هومن شجیعی؛ شهرام شرفی

گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران

چکیده

استان سمنان در جنوب رشته کوه البرز و شمال دشت کویر ایران واقع شده که دارای آب و هوای خشک، معتدل، کم­آب بوده و غالبیت اصلی ماهیان این استان را خانواده بزرگ کپورماهیان نظیر کپور معمولی، خیاطه، کولی، سیاه­ماهی تشکیل داده است. نمونه­برداری انگلی ماهیان استان در 6 ایستگاه تحقیقاتی از قسمت­های بالا و پایین­دست رودخانه­های­ حبله­رود، چشمه­علی و سد شهید شاه­چراغی طی شش ماه از بهمن­ماه 1392 الی تیرماه 1393 با صید 150 قطعه ماهی توسط تورهای صیادی انجام پذیرفت. از بررسی ضایعات میکروسکوپی پوست، آبشش، باله‌ها و چشم ماهیان 8 جنس از دو رده مختلف انگلی نظیر: یک جنس Ligula intestinalisاز رده Cestodaو هفت جنس از رده Monogeneaشامل دو جنس Gyrodactylus .sp، یک جنس Dactylogyrus .sp، یک جنس Dactylogyrus lenkorani، دو جنس Paradiplozoon .spو یک جنس Diplozoon meganشناسایی گردید. ماهیان کپور و کولی به ترتیب با 3 و1 جنس بالاترین و پایین­ترین تنوع و تراکم انگلی و رده Monogeneaبا هفت جنس و Cestodaبا یک جنس به ترتیب بیشترین و کمترین حضور را در ماهیان منابع­آبی استان ­سمنان داشتند همچنین دو جنسParadiplozoon .spو Gyrodactylus .spاز اندام ماهیان­کپور و خیاطه به صورت مشترک گزارش گردید. آنالیز واریانس طول- وزن و ضریب همبستگی 2 دامنه­ای پیرسون (0.05P)  ماهیان نشان از همبستگی ناقص و مستقیم ماهیان کپور و خیاطه و همبستگی ناقص و معکوس سیاه­ماهیان دارد.

کلیدواژه‌ها

انگل­ شناسی؛ کرم­ها؛ کپور ماهیان؛ منابع آبی؛ استان سمنان