ارزیابی اثر سمیت سلولی گیاهان Elatostema umbellatumوPilea microphyllaبا استفاده از روش سنجش میزان کشندگی میگوی آب شور

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 7، دوره 8، شماره 2، بهمن 1394   

نویسندگان

امیر مدرسی چهاردهی¹؛ لیلا موسوی²؛ داراه ابراهیم¹؛ شیدا فریضا سلیمان³؛ عظیم هدایت پور⁴

¹آزمایشگاه تخصصی بیوتکنولوژی صنعتی، دانشکده زیست شناسی، دانشگاه علوم مالزی، جزیره پینانگ، مالزی

²گروه صنایع غذایی، دانشکده تکنولوژی صنعتی، دانشگاه علوم مالزی، جزیره پینانگ، مالزی

³آزمایشگاه شیمی گیاهی، دانشکده زیست شناسی، دانشگاه علوم مالزی، جزیره پینانگ، مالزی

⁴گروه آناتومی، دانشکده پزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

گونه­های Elatostemaumbellatumو Pileamicrophyllaدو جنس از خانواده گزنه (Urticaceae)هستند که در منطقه جنوب شرقی آسیا به خصوص مالزی یافت می گردند. در این مطالعه اثر سمیت سلولی این دو گونه به روش آزمون سمیت میگوی آب شور (Brine shrimp cytotoxicity assay) مورد بررسی گردید که تا کنون مورد مطالعه سیتوتوکسیک قرار نگرفته ­اند.پس از شناسایی و جمع­آوری دو گیاه مذکور، عصاره­ های الکلی آن­ها به منظور آزمون غربال گیری از آزمون Brine Shrimp Cytotoxicity Bioassayمورد استفاده قرار گرفت که به اثرات و تعیین میزان سیتوتوکسیک بر علیه لارو آرتمیا سالینا می­پردازد.عصاره CEPM II(عصاره کلروفورمی از روش دوم استخراج) از گیاه P. microphyllaو عصاره MEEU II(عصاره متانولی از روش دوّم استخراج) از گیاهE. umbellatumکمترین میزان های LC50به ترتیب 70/46 و 62/57 میکروگرم بر میلی لیتر و پس از آن عصاره HEPM I(عصاره هگزان از روش اوّل استخراج) از گیاهP. microphyllaبالاترین میزان LC50(5742 میکروگرم بر میلی ­لیتر) را نشان دادند.همچنین می­توان نتیجه گرفت که روش دوّم عصاره گیری با استفاده از فانل جداکننده کارایی به مراتب بیشتری نسبت به روش اوّل عصاره­ گیری داشته است.در کل عصاره­های E. umbellatum، اثرات کشنده­تری بر روی لارو میگوی آب شور از خود نشان دادندهرچند هر دو جنس می توانند به عنوان گیاهان دارای سیتوتوکسیک مثبت جهت آزمون­های اختصاصی­ تر شامل آنتی کنسر و آنتی تومور قرار گیرند.

کلیدواژه‌ها

سیتوتوکسیک؛ Pilea microphyllaElatostema umbellatum؛ لارو آرتمیا سالینا