اثر کوآنزیم کیوتن بر کاهش آسیب بافتی کلیه ناشی از القاء دیابت و بهبود سطح سرمی فاکتورهای عملکردی آن در موشصحرایی

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 2، دوره 8، شماره 3، خرداد 1395، صفحه 9-18   

نویسنده

سید سجاد حجازی

گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

چکیده

مطالعهحاضربهمنظورارزیابیاثراتحفاظتی کیوتنبرآسیب وارده ناشی از القا دیابت بر بافت کلیه و سطح سرمی فاکتورهای عملکردآن در موش­هایصحرایی دیابتی شده با آلوکسانانجام پذیرفت. مدلتجربیدیابتقندی نوع1 بایکبارتزریقداخلصفاقیآلوکسانمنوهیدراتبهمیزان120میلی­گرمبر کیلوگرم استفاده شد. موش­های گروه کنترل، توسط بافر ستیرات 05/0 مولار با 5/4 pHبه طور داخل صفاقی تحت تزریق قرار گرفتند. گروه تیمار کیوتن، این کوآنزیم را با دوز75میلی­گرم بر کیلوگرم به مدت یک ماه بطور خوراکی دریافت نمودند.و درگروه تیمار ترکیبی آلوکسان و کیوتن، ابتدا موش­ها دیابتی شده و سپس کوآنزیم کیوتن را با دوز75 میلی­گرم بر کیلوگرم به مدت یکماه بطور خوراکی دریافت نمودند.بر اساس نمونه‌های بافتی تهیه شده در گروه موش‌های دیابتی شده آسیب شدید بافتی مشاهده شد. آسیب‌های بافتی به شکل نکروز حاد توبولی، نفروز توبولی بینابینی، تغییرات واکوئلی و آرتریواسکلروزیس عروقی بوداعداد بدست آمده از اثر بر سطح سرمی اوره، اسید اوریک وکراتینین در موش­ای صحرائی مورد مطالعه، نشانگر اختلاف معنی‌داری بین گروه‌ تیمار دیابتی شده با گروه دیابتی شده به همراه کیوتن  داشت (05/0 >p). می‌توان نتیجه­گیری کرد که دیابت نوع Iسبب افزایشمعنی‌داری در سطح سرمی آنزیم‌های عملکرد کلیوی اوره، کراتینین و اسیداوریک می‌گردد و تجویز کیوتن بعنوان آنتی‌اکسیدان در مبتلایان دیابتی تا حدودی سبب کاهش سرمی فاکتورهای عملکردی کلیوی را به هم خواهد داشت و می‌تواند اثرات جانبی بر عملکرد این اندام حیاتی را کاهش دهد.

کلیدواژه‌ها

آلوکسان؛ دیابت؛ کیوتن؛ موش صحرائی؛ نفروپاتی