هیستومورفولوژی و هیستوشیمی قسمت رأسی کلیه در میش ماهی خلیج فارسArgyrosomus hololepidotus

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 9، دوره 8، شماره 3، خرداد 1395، صفحه 75-82   

نویسندگان

حسن مروتی؛ محمدتقی شیبانی؛ مسعود ادیب مرادی؛ سلمان سلطانی

گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، ایران

چکیده

خانواده شوریده ماهیان و گونه میش ماهی Argyrosomus hololepidotusبه جهت داشتن پروتئین زیاد و با ارزش، یکی از ارزشمندترین آبزیان خلیج فارس، دریای عمان و سواحل خوزستان می­باشد. بافت­های لنفاوی از مهمترین بافت­های بدن ماهیان می باشندکه شناسایی آنها در وضعیت سلامت و بیماری دارای اهمیت است. ماهیان فاقد عقده لنفاوی هستند و بر خلاف پستانداران در حفره میانی استخوان­های آنها، بافت خون­ساز وجود ندارد و لذا خون­سازی به طور عمده در طحال و کلیه آنها انجام می­شود. در این پژوهش تعداد 6 قطعه میش ماهی از سواحل خلیج فارس تهیه گردید. از اندام پرونفروز نمونه­هایی به ضخامت حداکثر 5 میلی­متر تهیه و در فرمالین بافر 10 درصد فیکس شدند.سپسبرش­هایی به ضخامت 6-5 میکرون آماده گردیده وپس از رنگ آمیزیHandE، ساختار کپسول و بافت پارانشیم پرونفروز مورد مطالعه بافت شناسی قرار گرفت.جهت تأیید نتایج و یافته­های این رنگ آمیزی، از رنگ آمیزی­ اختصاصی نقره نیز استفاده ­گردید.نتایج میکروسکوپیک نشان داد که ساختار بافتی رأس کلیه میش ماهی شاملبافت خونساز، بافت لنفوئیدی و لوله­های کلیوی است. بافت لنفوئیدی رأس کلیه هم دارای داربستی از بافت همبند رتیکولر و پارانشیمی از سلولهای لنفوسیتی بود.

کلیدواژه‌ها

پرونفروز؛ میش ماهی؛ هیستوشیمی